قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

[اصطلاح سياسي]

نويسنده: سید یعقوب محمدنیا 

  ناسیونالیسم (Nationalism)

ناسیونالیسم یا ملی گرایی که از لغت Nation به معنی ملت در زبان فرانسه گرفته شده نخستین بار در قرن 18 در فرانسه مصطلح شده و مفهوم آن تاکید بر مصالح و منافع ملی و دفاع از حقوق و منافع یک ملت در برابر تهاجم و تجاوزات احتمالی ملت ها و ملیت های دیگر است. ناسیونالیسم _ بر خلاف انترناسیونالیسم _ دفاع از مرزهای ملی، وطن پرستی با ویژگی ملی یا کشش به سوی آن همچنین دفاع از علائق ملی و تعلق خاطر غیورانه نسبت به وطن را مهمترین وظیفه ی هر فرد می شمارد.

ناسیونالیسم تقسیم بندی ابعاد و درجات مختلفی دارد. ناسیونالیسم مثبت یا ناسیونالیسم لیبرال که در بیشتر کشورهای پیشرفته و مترقی جهان وجود دارد، معتقد به منافع ملی با احترام به آزادی های فردی و شناسایی حق حاکمیت ملت ها بر سرنوشت خود می باشد. این نوع ناسیونالیسم برای حقوق و آزادی های ملل دیگر هم ارزش و اهمیت قائل است. بنابراین ضمن قائل بودن به اولویت منافع ملی خود، در سطح بین الملل نیز با کشورهای دیگر همکاری نموده و به اصول و موازین بین المللی احترام می گذارد. نوع دیگر ناسیونالیسم، ناسیونالیسم افراطی یا منفی است که از مهمترین نوع آن می توان به ناسیونالیسم افراطی آلمان و ایتالیا قبل از جنگ دوم جهانی اشاره کرد.

در ناسیونالیسم افراطی منافع یک ملت _نه مساوی با سایر ملل _ که برتر از منافع سایر ملت ها و حتی برتر از حقوق و منافع افراد و آحاد خود آن ملت است.

این نوع ناسیونالیسم در واقع یک نوع تعصب بی منطق نژادی و قومی است که تجاوز به حقوق سایر ملل را تجویز می کند. نمونه ی امروزی آن ناسیونالیسم افراطی صهیونیستی است که بر یک آموزه ی غیر واقعی دینی ملت یهود را قوم برتر می داند که سایر افراد بشر برای خدمت به آنها خلق شده اند و به همین سبب نیز شاهد جنایت و نسل کشی صهیونیست ها هستیم که این امر می تواند موجب به خطر افتادن صلح و امنیت بین المللی گردد....



به نقل از: سايت تابش