دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Nov 19

----

28/05/1447

----

28 آبان 1404

تبلیغات

از ابوذر رضی الله عنه روایت شده که گفت: پیامبر صادق و مصدوق برای ما سخن گفت درباره آنچه از پروردگارش نقل می‌کرد که فرموده است: «الْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثالِها أَو أَزْيدُ ، وَالسَّيِّئَةُ وَاحِدَةٌ أَوْ أَغْفِرُها، وَلَوْ لَقِيتَني بِقرابِ الأَرْضِ خَطايا ما لَمْ تُشْرِكْ بي لقيتُكَ بِقرابِها مَغْفِرَةً».
«(پاداش) کار نیک ده برابر یا بیشتر است (جزای) کار بد یکی است و یا ممکن است آن را ببخشم، (ای بنده من) اگر با من ملاقات كنى در حالی که به اندازه زمین گناه کرده‌ای به شرطی که به من شرک نورزیده باشی من باندازة خطاهای تو مغفرت به تو می‌دهم».
مستدرک حاکم 4/269 حدیث (7605)، ومسند امام أحمد احادیث (21353)، (21406)، (21544). حاکم گفته است این حدیث صحیح الاسناد است.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاريخ>تاریخ ایران>شاپور بن شاپور ذو الاکتاف - شاپور سوم

شماره مقاله : 10310 تعداد مشاهده : 568 تاریخ افزودن مقاله : 6/4/1390

سخن درباره شاپور، پسر شاپور ذو الاکتاف (شاپور سوم)

شاپور، پس از آن که عمويش از سلطنت خلع شد، به پادشاهى نشست و مردم از اين که تخت و تاج پدرش بدو رسيده، شادى بسيار کردند.
شاپور در آغاز فرمانروائى خويش به نمايندگان و کارگزاران خود نوشت که دادگرى پيشه سازند و با مردم به مهربانى رفتار کنند.
به وزيران و اطرافيان خود نيز همين دستور را داد.
عموى او هم، که از پادشاهى بر کنار شده بود به فرمان او در آمد. مردم نيز همه دوستدار او شدند.
سرانجام بزرگان و اشراف کشور، طناب‏هاى سراپرده او را بريدند و تيرهاى خيمه بر روى سر او- که در خيمه بود- افتاد و او بر اثر اين حادثه کشته شد.
مدت فرمانروائى او پنج سال بود.

ذكر ملك سابور بن سابور ذي الأكتاف
فلما ملك بعد خلع عمه استبشر الناس بعود ملك أبيه إليه، وكتب إلى العمال بالعدل والرفق بالرعية وأمر بذلك وزراءه وحاشيته، وأطاعه عمه المخلوع وأحبته رعيته، ثم إن العظماء وأهل الشرف قطعوا أطناب خيمة كان فيها فسقطت عليه فقتلته.
وكان ملكه خمس سنين.

از کتاب: کامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.

مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال أبو سليمان رحمه الله: «لا تشهد لأحد بالزهد ؛ فإن الزهد في القلب». ابوسلیمان دارانی رحمه الله فرمود: «به زُهد و تقوای هیچکسی شهادت مده! چرا که زهد در قلب است (و ما از آن بی اطلاعیم)». "جامع العلوم والحكم " (ص : 307).