قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

برای رسول خدا(ص) نویسندگانی بود که کتابت قرآن می‌نمودند. ابوعبدالله زنجانی در ص 42 "تاریخ القرآن" و سیوطی در کتاب "الاتقان" ص 57 تا ص 73 و جمع دیگری نوشته‌اند که نویسندگان وحی 43 نفر بودند که از طرف رسول خدا(ص) مأمور به نوشتن قرآن بودند. از جمله کسانی‌ را که نام برده‌اند: علی بن أبی‌طالب(ع) و عثمان بن عفان و ابوبکر و عمرو ابوسفیان ومعاویه بن ابی سفیان و یزید بن ابی‌سفیان و سعید بن عاص و دو فرزندش: ابان بن سعید و خالد بن سعید و زید بن ثابت و زبیر بن عوام و طلحه بن عبیدالله و سعد بن أبی وقاص و عامر بن فهیره وعبدالله بن رواحه وعبدالله بن سعیدبن أبی السرح و أبیّ بن کعب و عبدالله بن الأرقم و ثابت بن قیس و حنظله بن الرّبیع و شرحبیل بن حسنه و علاء الحضرمی و خالد بن ولید و عمرو بن عاص و مغیره بن شعبه و معیقب ابن ابی فاطمه الدّوسی و حذیفه بن یمان وحویطب بن عبدالعزیز العامری، و از جملة آنان که بیشتر ملازم رسول خدا(ص) بودند و کتابت می‌کردند یکی زید بن ثابت و دیگری علی بن ابی‌طالب(ع) بود. البته بعداً کاتبان و قاریان و حافظان قرآن در میان اصحاب و تابعین به قدری زیاد شدند که مساجد اسلامی شب و روز پر بود از متعلّم و معلّم و استاد و شاگرد و نویسنده و گویندة قرآن و مانند ربیع بن خشیم چهارصد شاگرد قاری قرآن داشت چنانکه اکثر مورخین و محدثین نوشته‌اند.

تفسیر تابشی از قرآن (جلد اول، دوم، سوم و چهارم)، تألیف: آیت الله العظمی سید ابوالفضل ابن الرضا برقعی قمی