دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Apr 05

----

06/10/1446

----

16 فروردين 1404

تبلیغات

طبرانی به‌ روایت حفصه‌ گزارش می‌دهد، آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
(إن الشيطان لا يلقى عمرمنذ أسلم إلا فر لوجهه).
«از روزی که عمر رضی الله عنه مسلمان شده است، هنگامی شیطان با او روبرو می‌شود پا به فرار می گذارد».
طبرانی در اوسط.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

ادبیات>شرح واژه>اراحة

شماره مقاله : 8931 تعداد مشاهده : 286 تاریخ افزودن مقاله : 27/12/1389

اراحة. [ اِ ح َ ] (ع مص ) اِراحت . در باد درآمدن . || رسیدن ، چنانکه خیری از کسی بدیگری . || رد کردن حق کسی را. حق بمستحق رسانیدن . حق کسی با وی دادن . (تاج المصادر بیهقی ). || راحت رسانیدن . آسایش دادن . (غیاث اللغات ). برآسایانیدن . (زوزنی ) (تاج المصادر). || آسودن . (غیاث اللغات ). برآسودن . (تاج المصادر بیهقی ). || بازگردانیدن شتران را به مُراح . شبانگاه آوردن ستور. چهارپای را شبانگاه به مأوی بردن . چهارپای با مأوی بردن شبانگاه . (تاج المصادر). || شب چرانیدن ستور. بشب چرانیدن . (غیاث ). || مردن . (منتهی الارب ). بمردن . (تاج المصادر بیهقی ). || دم سرد زدن . (منتهی الارب ). نفس کشیدن . || شادمان و صاحب راحت شدن . (منتهی الارب ). || دریافتن بوی . بوی چیزی شنیدن .
- اراحة صید ؛ یافتن صید بوی مردم را.
|| اراحه ٔ ماء یا لحم ؛ بوی گرفتن . (منتهی الارب ). گندا شدن . (تاج المصادر بیهقی ). گنده شدن . (غیاث ). گندیده شدن . (آنندراج ). || بازگشتن و بجای آمدن دل بعدماندگی .

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امیر مؤمنان، علی رضی الله عنه از پسرش حسن رضی الله عنه پرسید: «میان ایمان و یقین، چقدر فاصله وجود دارد؟» پاسخ داد: «چهار انگشت». علی رضی الله عنه فرمود: «چگونه؟» گفت: «ایمان، عبارتست از آنچه گوش‌هایت شنیده و قلبت، تصدیق نموده؛ و یقین، عبارتست از آنچه چشمانت، دیده و قلبت، آن را بدون هیچ شک و تردیدی، پذیرفته است و فاصله‌ی چشم و گوش با هم، فقط چهار انگشت می‌باشد». التبيين في أنساب القرشيين، ص127.