|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
قرآن و حدیث>اشخاص>ابن عباس، عبدالله
شماره مقاله : 836 تعداد مشاهده : 325 تاریخ افزودن مقاله : 11/7/1388
|
ابن عباس . عبداﷲبن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف ، مکنی به ابوالعباس . مولد او مکه ٔ مکرمه ، به شعب ابی طالب ، آنگاه که مسلمین و بنی هاشم بدانجا محصور بودند (سه سال پیش از هجرت) .مادرش لبابه بنت حارث و حارث پسرعم رسول اکرم صلوات اﷲعلیه است و با اینکه هنگام رحلت آن حضرت کودکی سیزده ساله بود احادیث بسیار بدو نسبت کنند. او به سال 27 هَ .ق . با عبداﷲبن ابی سرح بغزای افریقیه شد و در زمان خلافت امیرالمؤمنین علی علیه السلام با آن حضرت به عراق رفت و در جنگ صفین حاضر بود و سپس حکومت بصره بوی مفوض گردید و پیش از شهادت علی علیه السلام از عراق بطائف هجرت کرد و تا زمان مرگ 68 هَ .ق. بدانجا ببود. خلفای عباسی از نسل او باشند، و نیز گفته اند ابن عباس به سال 49 هَ .ق . با ابوایوب انصاری به معیت یزیدبن معاویه بغزای روم رفت و او اکبر اولاد پدرخویش بوده و عبیداﷲ و فضل و قثم و معبد برادران او باشند. و چون ابن عباس مطلق گویند منصرف به عبداﷲ باشد.(از دهخدا)
تفسیر وی به نام «تفسیر ابن عباس» مشهور است.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|