قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

موجود نبودن کتابی فقهی از امام جعفر صادق

نزد شیعه کتابی در فقه که امام جعفر صادق: خودش آن را نوشته باشد یا شاگردانش تدوین کرده باشند و مردم تا امروز آن را به کار ببرند موجود نیست همچنان که عادت بقیة فقهاء مذاهب این چنین بوده است. و آنچه که به امام جعفر در فقه نسبت داده شده صدها سال بعد از وفاتش نوشته شده و سند صحیحی ندارد که به آن اعتماد کنیم.
حقایقی که روشن است اما از ذهن عوام شیعه پنهان است، این است که جعفر صادق :– یا هر کدام از دوازده امام – نه در فقه و نه در حدیث کتابی تألیف نکرده اند!
بر عکس ائمه چهار مذهب و دیگران، که هر کدام هم در فقه و هم در حدیث کتاب تألیف کرده اند.
امام ابوحنیفه نعمان بن ثابت :برای ما در حدیث «المسند» به جا گذاشته. و در فقه او هم شاگردان مستقیمش مانند ابویوسف و محمد بن حسن شیبانی به تدوین و نقل آن همت گماشته اند.
امام مالک بن انس : به قلم خودش «موطأ» در فقه و حدیث به جا گذاشت.
امام شافعی : «المسند» در حدیث، و «الأم» در فقه به جا گذاشت. و او با كتاب (الرسالة) بانی و مؤسس علم اصول فقه محسوب می‏شود و اين اولين كتابي بود كه در اسلام در اين باب تاليف شده است.
و امام احمد بن حنبل شیبانی :، «مسندش در حدیث مثل آتش بر روی عَلَم می‏درخشد. و فقهش هم، محفوظ و مدّون است». و از مشهورترین شاگردانش، آنهایی که فقهش را تدوین کرده اند، امام خلال : می‏باشد[1].
حتی امام زید بن علی : فقه مدون و کتاب مسند در حدیث دارد.
بجز جعفر بن محمد، صادق! که نه در حدیث و نه در فقه کتابی ندارد که خودش نوشته باشد یا شاگردانش آن را جمع آوری کرده باشند. و شیعه هیچ مسندی از امام جعفر ندارند که به آن فتوا دهند. بجز روایاتی که صحیح بودنشان برای آنها هم قطعی نیست و تازه به صراحت از آن روایات ایراد می‏گیرند و در آنها شک دارند.
و روایاتی که به امام جعفر نسبت داده شده با فاصله زمانی زیادی تدوین شده اند. قدیمی‏ترین کتاب حدیثی که به صورت ابواب فقهی نوشته شده و نزد امامیه معتمد و معتبر است و امروزه در دست می‏باشد، کتاب «فروع الکافی» اثر کلینی (متوفی سال  329 هـ .ق) می‏باشد. یعنی (180) سال بعد از وفات امام جعفر صادق! سپس بعد از کلینی، محمد بن علی بابویه قمی (متوفی سال 381 هـ. ق) کتاب «فقیه من لا یحضره الفقیه» نوشته است. یعنی بیش از (230) سال بعد از جعفر صادق!!


[1] - قبر او مشهور به «خلانی» در دروازه شرقی بغداد نزدیک میدان مشهور به «میدان خلانی» واقع است . شیعیان قبر او را به اسمی موهوم که گویا «خلانی» نام داشته زیارت می‏کنند. و در زمان شاه فیصل اول آنرا همراه با مسجد جامع بتصرف خود درآوردند.

از کتاب: افسانه مذهب جعفری، ترجمه کتاب: أسطورة المذهب الجعفري، مولف: دکتر طه حامد دلیمی
 
مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
IslamWebPedia.Com