|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
فقه>مفاهیم و اصطلاحات فقهی>نذر
شماره مقاله : 540 تعداد مشاهده : 358 تاریخ افزودن مقاله : 10/6/1388
|
نذر: [در اصطلاح فقه] طاعتی را که مکلف بر خود واجب میکند و اگر واجب نمیکرد لازم نمیشد. آلعمران /35 نذر بر چند قسم است: 1-نذر منجز که فوراً لازم میشود ٢-نذر به معنای سوگند ٣-نذر معلق. نذر لجاج: در نذر لجاج ناذر قصدش قربت به خدا نیست بلکه منع خود یا دیگری از معلق علیه است و می گوید: «إن کلّمت فلاناً فعلیّ کذا» یا قصدش تحریک بر معلق علیه است «إن لم افعل کذا فعلیّ کذا» یا قصدش تحقق خبر است «إن لم یکن الامر کذا فعلیّ کذا». نذر مکافات یا مجازات: آن است که ناذر، انجام نذر را به حصول غرضی یا حدوث امری معلق کند. نذر معلق: آن است که نذرکننده خود را متعهد به انجام عبادتی میکند بدون اینکه «معلق بر حاصل شدن هدفی و یا دفع آسیب یا خشمی باشد.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|