|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
فقه>مفاهیم و اصطلاحات فقهی>هبه
شماره مقاله : 489 تعداد مشاهده : 680 تاریخ افزودن مقاله : 8/6/1388
|
هبه: [اصطلاح فقهی] تملک چیزی در حال زندگی بدون عوض، بخشش، تملیک عین یا دین یا نفع عین در زمان حیات بدون عوض با لفظ هبه. واهب (بخشنده) باید عاقل، بالغ، مالک هدیه باشد و محجور علیه نباشد. هبه به اولاد، هبه به کارمندان دولت، هبه به وکیل، هبه زوج به زوجه، هبه ثواب، هبه مال حرام، هبه حق قسم به وسیله زن. هبه، هدیه، صدقه و عطیه الفاظ مترادفند اما صدقه، بخشیدن به نیازمند به خاطر خداست ولی هدپه برای جلب محبت انسان است. شورا ٤٩.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|