|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
ادبیات>شرح واژه>ابطح
شماره مقاله : 4030 تعداد مشاهده : 292 تاریخ افزودن مقاله : 12/7/1389
|
ابطح . [ اَ طَ ](ع اِ) رود فراخ که در او سنگریزه ها باشد. رود فراخ که در او سنگریزه بود. (مهذب الاسماء). رود فراخ . رودخانه ٔ فراخ . جوی در سنگلاخ . رفتنگاه آب و سیل که در آن سنگریزه ٔ بسیار باشد. || زمین فراخ هموار. هامون . زمین هامون . و مرادف آن بطیحه و بطحاء است . ابوزید گوید ابطح سیلگاه است تنگ باشد یا وسیع. ج ،بطاح ، اباطح ، بطائح . و گفته اند که اباطح ج ِ ابطح ، وبطائح ج ِ بطیحه ، و بطاح و بطحاوات ج ِ بطحاء باشد.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|