قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

ریطه (رضی الله عنها) دخترعبدالله ثقفی
 
«همسر و فرزند خود را از لحاظ مالی مساعدت می‌نمود.»
ریطه (رضی الله عنها)، دختر عبدالله ، نام زنی بود که از همان ابتدا به اسلام مشرف شده بود و در قبیله‌ی بنی ثقیف، یکی از قبایل مشهوری که در طایف مستقر بود، گذر عمر می‌نمود. همسر او صحابی بزرگوار رسول خدا صلی الله علیه و سلم  ،عبدالله بن مسعود رضی الله عنه  بود؛ وی ششمین فردی بود که به دین اسلام مشرف گردید. او اولین کسی بود که قرآن را با صدای بلند در مکه تلاوت کرد و به همین سبب، رنج و مشقت زیادی را از قریشیان متحمل گردید. عبدالله بن مسعود رضی الله عنه  دوبار در راه اسلام هجرت کرد و بیشتر اوقات خویش را در مصاحبت و خدمتگزاری رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  مصروف می‌داشت. آن بزرگ مرد در اثر مصاحبت با رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  موفق شد قرآن را بیاموزد و در نهایت حفظ کند. رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  درباره‌ی او فرمود : «هر کس دوست دارد قرآن را آن طور که نازل شده است، بخواند؛ باید طبق قرائت عبدالله بن مسعود آن را تلاوت کند.»
مادرش ام عبدالله ،دختر عبدود، یکی از مسلمانان بود که به خدمتگزاری رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  نایل آمده بود.
این خانواده‌ی مبارک، خالصانه با رسول‌خدا صمیمی شده بودند و آنقدر به خانۀ آن حضرت رفت‌وآمد می‌کردند که اگر تازه واردی وارد مدینه می‌شد، گمان می‌کرد که اینها اهل بیت پیغمبرند.
عبدالله بن مسعود رضی الله عنه  خود شغل یا منبع درآمدی نداشت و فقط سعی می‌کرد از طریق خدمتگزاری به رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  چیزی عایدش گردد. اما همسرش «ریطه» (رضی  الله عنها) زنی پرکار بود که با هنر دست خویش وسایلی می‌ساخت و از طریق فروش آنها مالی را فراهم می‌آورد و درآمد روزانه‌اش را صرف همسر و فرزند خویش می‌نمود.
رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  روزی در فضایل صدقه دادن سخن راند و اصحابش را تشویق کرد که به صدقه دادن مبادرت ورزند.
ریطه (رضی الله عنها) که از این موضوع باخبر شد، خطاب به همسرش عبدالله بن مسعود گفت : ای عبدالله، به خدا سوگند که تو و فرزندت مرا از این فیض (صدقه دادن و نایل شدن به ثواب آن) محروم ساخته‌اید. آخر ریطه هر چه درآمد داشت، صرف خانواده‌ی خود می‌کرد و دیگر چیزی باقی نمی‌ماند که آن را صدقه بدهد و از اجر و ثواب صدقه بهره‌مند گردد .
عبدالله رضی الله عنه  گفت : اگر در انفاق مالت بر من و فرزندمان برایت اجری نباشد، من حاضر نیستم تو از اجر و ثواب محروم گردی!
به هر حال هر دو توافق کردند به خدمت رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  رفته موضوع را با آن حضرت در میان بگذارند. ریطه وقتی رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  را دید، خطاب به آن حضرت عرض کرد : ای رسول‌خدا، من هنر دستی دارم و کار می‌کنم و از این طریق درآمدی را کسب می‌کنم، اما تمام این درآمد هزینه‌ی مخارج خانواده‌ی خودم می‌گردد و دیگر چیزی باقی نمی‌‌‌ماند که آن را در راه خدا صدقه دهم و از اجر آن برخوردار گردم. تکلیف من چیست؟
رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  فرمود : «تو با انفاق بر همسر و فرزندت از اجر و ثواب صدقه برخوردار می‌گردی (و همان برای تو صدقه نیز، محسوب می‌گردد).
ریطه (رضی الله عنها) با این فرموده‌ی رسول‌خدا صلی الله علیه و سلم  آرام گرفت و به آنچه می‌خواست رسید. او سخن رسول‌خدا را آویزه‌ی گوش قرار داد و تصمیم گرفت دیگر زنان مسلمان را هم، به آنچه از رسول‌‌خدا صلی الله علیه و سلم  شنیده بود، مژده دهد .


از کتاب:
اسوه‌های راستین برای زن مسلمان، تألیف: احمد الجدع، ترجمه: عبدالصمد مرتضوی، انتشارات ایلاف
 
مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
IslamWebPedia.Com