|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
تاریخ اسلام>اشخاص>مصعب بن عمیر رضی الله عنه > شهادت وی رضی الله عنه
شماره مقاله : 3072 تعداد مشاهده : 261 تاریخ افزودن مقاله : 6/6/1389
|
شهادت مصعب بن عمیر رضی الله عنه
مصعب بن عمیر رضی الله عنه از شهدای غزوه احد است. خباب رضی الله عنه میگوید: با رسول خدا صلی الله علیه و سلم به خاطر خدا هجرت كردیم. خدا نیز ما را از اجر و پاداش این هجرت برخوردار نمود. برخی از ما در حالی دنیا را ترک نمودند و به ملاقات خدا رفتند كه چیزی از نعمتهای دنیوی نصیب آنان نگردیده بود؛ چنانكه مصعب بن عمیر از همین قبیل بود که در جنگ احد به شهادت رسید. او از مال دنیا تکهپارچهای داشت كه اگر پاهایش را میپوشانیدیم، سرش آشكار میشد و اگر سرش را با آن میپوشانیدیم پاهایش برهنه میگردید. آن گاه رسول خدا فرمود: سرش را با آن بپوشانید و پاهایش را با گیاه اذخر بپوشانید.[1] در روایت عبدالرحمن بن عوف آمده است كه وی روزه داشت. برایش غذا آوردند. گفت: با وجود اینکه منزلت مصعب بن عمیر از من بهتر بود، اما در حالی دنیا را ترك كرد كه تنها تکهای پارچه داشت كه اگر سرش پوشیده میشد، پاهایش آشكار میگردید. جایگاه حمزه نیز از من بهتر بود و كشته شد؛ سپس دنیا در اختیار ما قرار گرفت. بیم دارم كه مبادا پاداش ما فقط در این دنیا منحصر گردد؛ سپس شروع به گریهكردن نمود و از خوردن غذا صرفنظر نمود.[2] ابوهریره رضی الله عنه میگوید: رسول خدا صلی الله علیه و سلم در بازگشت از جنگ احد و مشاهدة جنازه مصعب، چند لحظه توقف نمود و برای او دعا كرد و این آیه را خواند: { مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلا (٢٣) } (احزاب، 23) «برخی از مؤمنان، مردانی هستند كه صادقانه برتعهد خویش با خداوند عمل نمودند. برخی به آرزوی خویش رسیدند و برخی هم درانتظارند و به هیچ وجه عهد خویش را تبدیل ننمودند.» سپس رسول خدا فرمود: «گواهی میدهم كه اینها روز قیامت نزد خدا شهید هستند. به زیارتشان بیائید به خدا سوگند تا قیامت كسی بر اینها سلام نمیكند مگر اینكه جوابش را می دهند.»[3]
[1]- بخاری فی الجنائز، شماره 1286. [2]- همان، شمارة 1274 – 1275. [3]- المستدرک، ج 3، ص 20. صحیح الإسناد، و وافقه الذهبی.
برگرفته از: الگوی هدایت (تحلیل وقایع زندگی پیامبر اکرم)، جلد دوم، مؤلف : علی محمّد صلّابی، مترجم: هیئت علمی انتشارات حرمین.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|