قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

صفیه بنت عبدالمطلب

زمانی كه برادرش، حمزه، در غزوه احد به شهادت رسید، صفیه برای آخرین دیدار جسد برادرش در كنار آن ایستاد. این در حالی بود كه مشركان، گوشها، بینی وی را قطع كرده و شكمش را پاره كرده بودند. رسول خدا  صلی الله علیه و سلم  به فرزند صفیه، زبیر بن عوام، گفت: خودت را به صفیه برسان و نگذار چشمش به جسد مثله‌شدة برادرش بیفتد!
زبیر خطاب به مادرش گفت: مادر! رسول خدا از شما خواسته است تا برگردی! صفیه گفت: برای چه؟ من از مثله‌شدن برادرم مطلع هستم و از آنجا که این امر برای رضایت خداوند انجام گرفته است بنابراین، صبر خواهم كرد و آن را برای آخرتم ذخیره محسوب می‌كنم. زبیر نزد رسول خدا  صلی الله علیه و سلم  آمد و موضوع را برایش تعریف كرد. آن حضرت فرمود: مادرت را به حال خود بگذار! صفیه كنار جسد برادر خود ایستاد و برایش دعای مغفرت كرد.[1]
 


[1]- السیرة النبویه، ابن هشام، ج 3، ص 108.



برگرفته از:
الگوی هدایت (تحلیل وقایع زندگی پیامبر اکرم)، جلد دوم، مؤلف : علی محمّد صلّابی، مترجم: هیئت علمی انتشارات حرمین.