قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

فتح آذربايجان

و قرن بن نعيم پس از فتح دوباره‌ي همدان و ري ، بکير بن عبدالله و سماک بن خرشه را با لشکري جهت پيشروي در آذربايجان به آن سامان فرستاد. آن‌ها با اسفنديار فرحزاد برخورد کردند و پس از نبرد سختي خداوند مشرکان را شکست داد و بکير، اسفنديار را اسير کرد. اسفنديار گفت: صلح را بيشتر دوست داري يا جنگ؟ بکير گفت: صلح.
گفت: پس مرا به‌ نزد خويش نگهدار که‌ مردم آذربايجان اگر من از طرف آن‌ها صلح نکنم يا نيايم به‌ جاي نمانند و سوي کوهستان‌هاي اطراف روند، چون کوهستان قبج و کوهستان روم، و هر که‌ حصاري باشد مدتها در حصار بماند.
پس بکير، اسفنديار را پيش خود نگهداشت و شهرهاي آدربايجان را يکي پس از ديگري فتح نمود.
عتبه‌ي بن فرقد نيز ناحيه‌ي مجاور خود را گشوده‌ بود.
سپس عمر نامه‌ نوشت و اجازه‌ داد که‌ به‌ طرف باب پيش رود و بر کار خويش جانشين نهد. و او عتبه‌ را بر ناحيه‌ي مفتوح خويش گمارد و پيش رفت. اسفنديار را به‌ عتبه‌ داد که‌ او را به‌ خويش پيوست و سماک بن خراشه‌ را به‌ ناحيه‌ي مفتوح بکير گماشت و عمر همه‌ي آذربايجان را به‌ عتبه‌ بن فرقد داد.
و چنان بود که‌ بهرام پسر فرخزاد راه عتبه‌ بن فرقد را گرفت و با سپاه خويش براي تعرض وي بيامد و بجنگيدند و عتبه‌ او را هزيمت کرد و بهرام فراري شد.
و چون خبر هزيمت بهرام به‌ اسفنديار رسيد که‌ به‌ نزد بکير اسير بود، گفت: اکنون صلح مي‌شود و جنگ خاموش شد و با بکير صلح کرد و همه‌ پذيرفتند و آذربايجان آرام شد و بکير و عتبه‌ اين را براي عمر نوشتند و خمس غنايم را فرستادند و فرستادگان روانه‌ کردند[1].
 


([1]) تاريخ الطبري (5/141، 142)

 
از کتاب: ترجمه سيره عمربن خطاب رضي الله عنه، تأليف : دکتر علي محمد محمد صلابي