قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

جايگاه اجتماعي ابوبكر رضی الله عنه  و ويژگي‌هاي اخلاقي او در جامعه‌ي جاهلي پيش از اسلام:

ابوبكر صديق رضی الله عنه ، در دوره‌ي پيش از اسلام، يكي از افراد برجسته و بلكه از اشراف و بزرگان قريش بود؛ درميان قريشيان پيش از ظهور اسلام ، ده نفر از طوايف خاص، داراي وجاهت و شرافت ويژه‌اي بودند: *عباس‌ بن عبد‌المطلب از بني‌هاشم، سقايت ( آب رساندن) حج‌گزاران آن دوره را بر عهده داشت كه اين منصب، پس از اسلام نيز برايش ماندگار ماند. *ابوسفيان‌ بن‌ حرب از بني‌اميه، پرچم‌دار قريش بود. *حارث‌ بن‌ عامر‌ بن‌ بني‌نوفل، مسؤول اموالي بود كه قريشيان در زمان جاهليت جمع مي‌كردند و به نيازمندان و درراه‌ماندگان، مي‌دادند. *عثمان‌ بن‌ طلحه‌ بن‌ زمعه ‌بن‌ اسود از بني‌اسد، مسؤول شوراي قريش بود كه اگر قريش، در مورد مسأله‌اي اتفاق نمي‌كردند، رأي و نظر او را اجرا مي‌نمودند. *ابوبكر صديق رضی الله عنه  از بني‌تيم، مسؤوليت پرداخت ديه‌ها و بدهي‌هاي قريش را بر عهده داشت؛ او، همواره در اين مورد، به‌قدري امين و مورد اعتماد قريشيان بود كه در پرداخت خون‌بها يا تاوان و غرامت، با او همراهي مي‌كردند و اگر شخصي غير از ابوبكر، براي كسي خون‌بها و يا غرامتي تعيين مي‌كرد، مورد قبول قريش واقع نمي‌شد. *خالد بن ‌وليد رضی الله عنه  از بني‌مخزوم، مسؤوليت پشتيباني مالي و عملياتي لشكر‌ها را عهده‌دار بود؛ قريش، پولي را جمع مي‌كرد و مسؤل پشتيباني، آن را براي تجهيز لشكر قريش، هزينه مي‌نمود؛ پشتيباني عملياتي جنگ‌هاي قريش نيز با خالد رضی الله عنه  بود كه در دنباله‌ي لشكر به همراه دسته‌اي از سوارن حركت مي‌كرد. *عمر بن خطاب از بني‌عدي، سفير قريش در دوره‌ي جاهلي بود. *صفوان‌‌‌ بن‌ اميه از بني‌جمح، مسؤول بخت‌آزمايي و چوبه‌هاي تيري بود كه عرب‌ها، پيش از اسلام با آن، فال مي‌گرفتند. *حارث‌ بن قيس از بني‌سهم، مسؤوليت امور اداري و مالي خدايان قريش را بر عهده داشت.[1]
ابوبكرصديق رضی الله عنه  پيش از ظهور اسلام، يكي از بزرگان  قريش و از سرآمدان آنان بود كه براي رسيدگي به بسياري از مسايل و يا مشكلاتشان از او كمك مي‌خواستند. ابوبكر رضی الله عنه ، آن‌قدر مهمان‌نواز بود كه در مكه، مهماني‌هاي بي‌نظيري مي‌گرفت[2]
 
 
 
[1] أشهر مشاهير الإسلام (1/10)
[2] نهاية الأرب (19/10)؛ نگاه كنيد به: تاريخ الدعوة از يسري‌ محمد، ص46



به نقل از کتاب: ابوبکر صدیق(تحلیل وقایع زندگی خلیفه اول)، مؤلف :دکتر علی محمد صلابی، مترجم : محمد ابراهیم کیانی