دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Apr 04

----

05/10/1446

----

15 فروردين 1404

تبلیغات

رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: "رحم الله عبدا سمحاً إذا باع ، سمحاً إذا اشترى ، سمحاً إذا قضى ، سمحا إذا اقتضى" (روايت بخاري)
«خداوند رحمت كند كسى كه آسانگير باشد هنگامی که خريد و فروش كند و هنگامى كه قرض كند و هنگامى كه قرض را طلب كند».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مسائل فقهی>رمضان > حکم تبریک حلول ماه رمضان

شماره مقاله : 2614 تعداد مشاهده : 340 تاریخ افزودن مقاله : 22/5/1389

اين گونه تبريك ها و شاد باش گوئي ها جايز است، زيرا دعاي خيري است كه اميد به اجابت آن وجود دارد؛ در اين لحظات مردم به علت فرا رسيدن مناسبت وي‍ژه اي اظهار خوشحالي مي كنند، و اين كار نوعي ياد آوري به فضيلت اين مناسبت و مناسبتهاي ارزشمند ديگر مانند عيد فطر، عيد قربان و... است.

علامه ابن رجب براي جواز اين كار چنين استدلال كرده است: پيامبر اكرمصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حلول ماه رمضان را به يارانش مژده مي داد. لطائف المعارف(279)

پس مي توان استدلال كرد كه اين شاد باش گوئيها در زمان قديم نيز مرسوم بوده است. بنابراين تبريك گفتن، چيز جديدي نيست كه از آن تعجب كنيم، بلكه اين كار دعاي خير است.

شيخ ابن جبرين- در تاريخ 14/10/1423هـ. ق

IslamPP.Com

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

حسن بن علی رضی الله عنه بر اذکار، اوراد و دعاهایی که از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ثبوت رسیده، پایبندی می‌کرد و مردم را به ادای نماز در مساجد تشویق می‌نمود و می‌گفت: کسی که به رفتن به مسجد، عادت کند، خدای متعال، به او یکی از این ویژگی‌ها را ارزانی می‌دارد: محبتی سودمند و مهری پوشیده نسبت به او، یا علمی طرفه و برگزیده، یا سخنی که به سوی هدایت رهنمون می‌گردد، یا گناهان را از ترس و یا شرم و حیا، ترک می‌کند».[عيون الأخبار (3/5)؛ الحسن بن علي، ص27.]