Untitled Document
 
 
 
  2024 Nov 23

----

21/05/1446

----

3 آذر 1403

 

تبلیغات

حدیث

 

از پيامبر صلى الله عليه و سلم نقل شده است كه فرمودند: "كُتِبَ على ابْنِ آدم نَصِيبُهُ مِنَ الزِّنَا مُدْرِكٌ ذلكَ لا محالَة: الْعَيْنَانِ زِنَاهُمَا النَّظَر، والأُذُنَانِ زِنَاهُما الاستِماع، واللِّسَانُ زِنَاهُ الْكَلام، وَالْيدُ زِنَاهَا الْبَطْش، والرَّجْلُ زِنَاهَا الخُطَا، والْقَلْب يَهْوَى وَيَتَمنَّى ، ويُصَدِّقُ ذلكَ الْفرْجُ أوْ يُكَذِّبُهُ" (متفقٌ عليه)
يعنى: "بر فرزند آدم بهره اش از زنا نوشته شده که خواهي نخواهي آنرا در مي يابد، چشم زناي آن نگريستن است، و دو گوش زناي آن شنيدن است، و زبان زناي آن سخن گفتن است، و دست زناي آن به چنگ گرفتن است و پا زناي آن گام زدن است و دل اميد و آرزو مي کند و شرمگاه آن را راستگو و يا دروغگو مي سازد."

 معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

 

 

 

  سخن سایت

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

لیست الفبایی     
               
چ ج ث ت پ ب ا آ
س ژ ز ر ذ د خ ح
ف غ ع ظ ط ض ص ش
ه و ن م ل گ ک ق
ی
   نمایش مقالات

قرآن و حدیث>مفاهيم قرآني و حديثي>متقین

شماره مقاله : 2370              تعداد مشاهده : 306             تاریخ افزودن مقاله : 8/5/1389

 

 ابن‌ عباس رضی الله عنه  در تفسير: (هدي‌ للمتقين) مي‌گويد: «متقين‌ كساني‌ هستند كه‌ ازمجازات‌ خداوند جل جلاله  پرهيز كرده‌ و هدايتي‌ را كه‌ مي‌شناسند، فرونمي‌گذارند، و درتصديق‌ به‌ آنچه‌ كه‌ از سوي‌ وي‌ آمده‌ است‌، به‌ رحمتش‌ اميد دارند». درحديث‌ شريف‌ آمده‌ است: «لا يبلغ العبد أن يكون من المتقين حتى يدع ما لا بأس به حذراً مما به بأس: بنده‌ به‌ جايگاه‌ متقيان‌ و پرهيزگاران‌ نمي‌رسد تا آن‌گاه‌ كه‌ آنچه‌ رادر آن‌ مانع‌ و ايرادي‌ نيست‌، به‌خاطر پرهيز از ارتكاب‌ آنچه‌ كه‌ در آن‌ مانع‌ وايرادي‌ هست، ترك‌ نكند». از ابوهريره رضی الله عنه  روايت‌ شده‌ است‌ كه‌ مردي‌ به‌ وي‌گفت: «تقوي‌ چيست‌؟ ابوهريره رضی الله عنه  از وي‌ پرسيد: آيا تاكنون‌ با مسير پر از خاري‌مواجه‌ شده‌اي‌؟ آن‌ مرد گفت‌: آري‌! ابوهريره رضی الله عنه  فرمود: در آن‌ هنگام‌ چه‌كرده‌اي‌؟ مرد گفت: چون‌ خار را ديدم‌، از آن‌ برجسته، يا از رفتن‌ به‌ آن‌ راه‌منصرف‌ گشته‌ام‌. ابوهريره رضی الله عنه  فرمود: تقوي‌ يعني‌ همين!»

شكي‌ نيست‌ كه‌ تقوي‌ كانون‌ تمام‌ خوبي‌ها، سفارش‌ الهي‌ به‌ گذشتگان‌ وآيندگان‌ و بهترين‌ صفتي‌ است‌ كه‌ انسان‌ مؤمن‌ مي‌تواند به‌ آن‌ آراسته‌ گردد.چنان‌كه‌ ابودرداء رضی الله عنه  نيز چنين‌ گفته‌ است.‌

آن‌گاه‌ خداوند متعال‌ چهار صفت‌ را براي‌ متقين‌ ذكر مي‌كند، نخستين‌ صفت‌اين‌ است:‌

 

الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (٣)

«آنان‌ كه‌ به‌ غيب‌ ايمان‌ مي‌آورند» ايمان: در لغت، تصديق‌ و باور محض‌ است، ولي‌ آن‌گاه‌ كه‌ به‌ طور مطلق‌ به‌ كار برده‌ شود؛ مراد از آن‌ همان‌ ايماني‌ است‌ كه ‌شامل‌ هر سه‌ اصل‌ اعتقاد، قول‌ و عمل‌ باشد. كه‌ بيشتر ائمه‌ براين‌ نظرند. احمدبن‌حنبل‌ و شافعي‌ گفته‌ اند: «اجماع‌ بر آن‌ است‌ كه‌ ايمان‌ عبارت‌ از: قول‌ وعمل‌ هر دو مي‌باشد». گفتني‌ است‌ كه‌ ايمان‌ به‌ آنچه‌ خداي‌ عزوجل‌ نازل‌ فرموده،تجزيه‌ پذير نمي‌باشد. اما «غيب‌»: هرآن‌ چيزي‌ است‌ كه‌ عقلها به‌ آن‌ راه‌ نمي‌يابدو رسول‌ خدا صلی الله علیه و سلم  از وجود آن‌ خبر داده‌اند، مانند نشانه‌هاي‌ قيامت، عذاب‌ قبر، نشر و حشر، صراط، ميزان، بهشت‌ و دوزخ‌. در حديث‌ شريف‌ آمده‌ است‌ كه‌رسول‌ خدا صلی الله علیه و سلم فرمودند: «الإيمان أن تؤمن بالله وملائكته وكتبه ورسله واليومالآخر، وتؤمن بالقدر خيره وشره: ايمان‌ آن‌ است‌ كه‌ خدا، فرشتگان، كتابها، پيامبرانش‌ و روز آخرت‌ را باور كني‌ و همچنين‌ قدر را در خير و شر آن‌ تصديق‌نمايي‌». همچنين‌ در حديث‌ شريف‌ آمده‌ است‌ كه‌ ابوعبيده‌ جراح رضی الله عنه  گفت: يارسول‌الله! آيا كسي‌ از ما اصحاب‌ بهتر هم‌ هست‌؛ با توجه‌ به‌ اين‌ كه‌ ما به‌ شماايمان‌ آورده‌ و همراه‌ شما جهاد كرده‌ايم‌؟ فرمودند: «آري! بعد از شما كساني‌ خواهند آمد كه‌ به‌ من‌ در حالي‌كه‌ مرا نديده‌اند ايمان‌ مي‌آورند، آنها از شما بهترند»

دومين‌ صفت‌ متقيان‌ اين‌ است: «و نماز را برپا مي‌دارند» برپاداشتن‌ نماز: اداي‌آن، با رعايت‌ اركان، سنن‌ و آداب‌ آن‌ در اوقات‌ تعيين‌ شده‌ آن‌ است‌.

ابن‌ عباس رضی الله عنه  در تفسير { وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ} مي‌گويد: «يعني‌ نمازهاي‌ پنج‌گانه‌ را برپا مي‌دارند». همچنين‌ او مي‌گويد: «بر پاداشتن‌ نماز؛ يعني‌ بجا آوردن‌ كامل ‌ركوع، سجده، تلاوت‌ و خشوع‌ در آن‌». قتاده‌ مي‌گويد: «بر پاداشتن‌ نماز؛ يعني ‌نگاه‌ داشتن‌ وقت، وضوء، ركوع‌ و سجده‌ آن‌». خلاصه‌ اين‌ كه: تقواپيشه‌گان ‌نماز را بر وجه‌ كامل‌ ـ با رعايت‌ شروط، اركان، آداب‌ و خشوع‌ آن‌ ـ برپا مي‌دارند. بنابراين، نماز بي‌ حضور همانند پيكر بي‌ روح‌ است‌.

سومين‌ صفت‌ متقيان‌ اين‌ است: «و از آنچه‌ به‌ ايشان‌ روزي‌ داده‌ايم، انفاق‌مي‌كنند» ابن‌ عباس رضی الله عنه  مي‌گويد: «يعني‌ زكات‌ اموالشان‌ رامي‌پردازند». اماابن‌جرير طبري‌ مي‌گويد: «آيه‌ كريمه‌ عام‌ است‌ و شامل‌ زكات‌ فرض‌ و صدقات ‌نفل‌ - همه‌ - مي‌شود، بي‌ هيچ‌ گونه‌ تفاوتي‌ ميان‌ صدقه‌ فرض‌ و صدقه‌ نفل‌ و ميان‌ انفاق‌ بر نزديكان‌ و غير آنان‌». رأي‌ صحيح‌تر نيز همين‌ رأي‌ است‌. ابن‌ كثير مي‌گويد: «خداوند جل جلاله  نماز و انفاق‌ مال‌ را در بسياري‌ از آيات‌ باهم‌ ذكر مي‌كندزيرا نماز؛ حق‌ خداوند متعال‌ و انفاق‌ مال‌؛ نيكي‌ و احسان‌ به‌ مخلوقات‌ وي ‌است»‌

 

{وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (٤) }

چهارمين‌ صفت‌ متقيان‌ اين‌ است: «و آنان‌ كه‌ به‌ آنچه‌ به‌ سوي‌ تو نازل‌ شده‌ و به‌آنچه‌ پيش‌ از تو نازل‌ شده‌ است، ايمان‌ مي‌آورند» يعني: تو را در آنچه‌ كه‌ از جانب ‌خداوند جل جلاله  به‌ همراه‌ آورده‌اي‌ و نيز آنچه‌ را كه‌ پيامبران‌ قبل‌ از تو به ‌همراه‌ آورده‌اند، تصديق‌ مي‌كنند و ميان‌ پيامبران‌ الهي: هيچ‌ گونه‌ تفاوتي‌ قايل‌ نشده‌ وآنچه‌ را كه‌ ايشان‌ از بارگاه‌ پروردگار خويش‌ آورده‌اند، انكار نمي‌كنند. درحديث‌ شريف‌ آمده‌ است‌ كه‌ رسول‌ خدا صلی الله علیه و سلم فرمودند: «سه‌ تن‌اند كه‌ پاداششان‌ را دوبار دريافت‌ مي‌كنند:

1- شخصي‌ از اهل‌ كتاب‌ كه‌ هم‌ به‌ پيامبر خويش‌ و هم‌ به‌ من‌ ايمان‌آورده‌. 2 - برده‌اي‌ كه‌ حق‌ خدا و حق‌ مالكانش‌ را ادا كرده‌ است‌. 3 - شخصي‌ كه‌ به‌ كنيزك‌ خويش‌ آدابي‌ نيكو آموخته‌ سپس‌ آزادش‌ ساخته‌ و باوي‌ ازدواج‌ كرده‌ است‌». «و آنانند كه‌ به‌ آخرت‌ يقين‌ دارند» مراد اين‌ است‌ كه‌ آنان‌ بي‌ هيچ ‌گونه ‌شكي‌ به‌ برانگيخته ‌شدن‌ پس‌ از مرگ، حشر و نشر و ديگر امور آخرت‌ باور دارند، نه‌ آن‌ گروهي‌ كه‌ مي‌پندارند به‌ پيامبران‌ و كتابهاي‌ آسماني‌ پيشين‌ ايمان‌ آورده‌اند، در حالي‌ كه‌ به‌ آنچه‌ تو به‌ همراه‌ آورده‌اي، كفر مي‌ورزند.

 

از تفسير انوار القرآن

نوشته: عبدالرؤوف مخلص

 



 
بازگشت به ابتدای صفحه     بازگشت به نتایج قبل                       چاپ این مقاله      ارسال مقاله به دوستان

اقوال بزرگان     

الربيع ابن سليمان يقول: سمعت الشافعي يقول: «إذا صح الحديث عن رسول الله صلى الله عليه وسلم فهو أولى أن يؤخذ به من غيره». و ربیع بن سلیمان می گوید: شنیدم که شافعی می فرمود: «هرگاه حدیث صحیحی از رسول خدا صلی الله علیه وسلم ثابت گشت، پس آن حدیث اولی تر است از اینکه به قول و رای دیگری عمل شود». منبع: "حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني.




تبلیغات

 

منوی اصلی

  صفحه ی اصلی  
 جستجو  
  روز شمار وقايع
  عضویت در خبرنامه  
پیشنهادات وانتقادات  
همكارى با سايت  
ارتباط با ما  
 درباره ی ما  
 

تبیلغات

آمار

خلاصه آمار بازدیدها

امروز : 3981
دیروز : 5831
بازدید کل: 8837295

تعداد کل اعضا : 608

تعداد کل مقالات : 11123

ساعت

نظر سنجی

كداميك از كانال‌هاى اهل سنت فارسى را بيشتر مي‌پسنديد؟

كانال فارسى نور

كانال فارسى كلمه

كانال فارسى وصال

نمایش نتــایج
نتــایج قبل
 
.محفوظ است islamwebpedia.com تمامی حقوق برای سایت
All Rights Reserved © 2009-2010