|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
قرآن و حدیث>اشخاص>عمادي، ابو سعود
شماره مقاله : 231 تعداد مشاهده : 346 تاریخ افزودن مقاله : 24/5/1388
|
أبو سعود عمادي محمد بن محمد بن مصطفى عمادي، مولى أبو سعود: مفسر شاعر، از علماء ترك مستعرب. در نزديكي قسطنطينيه بدنيا آمد، در سرزمينهاي متعددي تحصيل كرد، و منصب قضاء را در بروسه، قسطنطينيه و روم إيلي بعهده داشت. و منصب إفتاء را در سال 952 هـ. نيز عهدهدار شد و حاضر الذهن و سريع البديهه بود... و او صاحب تفسير معروفي به نام خودش است كه آن را " إرشاد العقل السليم إلى مزايا الكتاب الكريم ـ (چاپ)” ناميده است و از كتابهاي ديگر اوست: " تحفة الطلاب ـ خ" در مناظره، و" رسالة في المسح على الخفين ـ خ" و" رسالة في مسائل الوقوف ـ خ" ، " تسجيل الأوقاف ـ خ" و" قصة هاروت وماروت ـ خ" و شعر او نيكوست و بسياري از اشعاري وي از ركاكت لغات بيگانه بدور است. و نزد سلطان ارجمند بود، و بر او مقرري زيادي معين كرده بود. او در جوار مرقد أبو أيوب أنصاري به خاك سپرده شد. ((ترجمه از: المرجع الاكبر للتراث الاسلامي) در لغتنامه دهخدا آمده است: ابوالسعود. [ اَ بُس ْ س ُ ] (اِخ ) ابن محمد عمادی کردی . فقیهی از حنفیه از قبائل کرد. او یکی از بزرگترین علمای دولت عثمانی بشمار است و اصل او از عمادیه ٔ کردستان است . پدر وی محمد نیز از علما بود. وی در اول نزد پدر خویش و سپس در مدارس روحانی اسلامبول نزد علمای آنجا کسب علم و معرفت کرد و در سال 944 هَ . ق . بمنصب قاضی عسکری روملی رسید و به سال 952 هَ . ق . در زمان سلطان سلیمان قانونی مقام شیخ الاسلامی بدو مفوض گشت و تا پنجم جمادی الأولی 982 هَ . ق . تاریخ وفات او بدان مقام ببود و در هشتادوهفت سالگی بدرود حیات گفت و در جوار ابوایوب خالدبن یزید انصاری صحابی دفن شد. او را تألیفات بسیار است از جمله کتاب تفسیری بزرگ به نام «ارشادالعقل السلیم الی مزایا الکتاب الکریم » و این تفسیر در حاشیه ٔ تفسیر امام فخر در اسلامبول و هم به مصر به طبع رسیده است . گویند مقرری روزانه ٔ او سیصد آقچه بود و چون بتألیف این تفسیر پرداخت سلطان وقت آنرا بروزی پانصد و سپس به ششصد آقچه رسانید. و دیگر از کتب اوست : کتاب حسم الخلاف فی المسح علی الخفاف .کتاب ثواقب الأنظار فی اوائل منارالأنوار. غمزات الملیح تعلیقة علی التلویح للتفتازانی . تلویح شرع تنقیح الأصول . بضاعةالقاضی فی الصکوک . تعلیقة علی کتاب البیع من الهدایة للمرغینانی . معاقدالطراز رسالة فی وقف النقود و فی جوازه . موقف العقول فی وقف المنقول . فتاوی اورا محمدبن احمد معروف به توزن زاده و عده ٔ کثیر دیگرگرد کرده اند. او را قصیده ای است میمیّه و بحثی با فاضل تاشکندی در استعاره ٔ تمثیلیّه این آیه : اولئک علی هدی من ربّهم و اولئک هم المفلحون . (قرآن 5/2). ابوالسعود را به زبان مادری خویش فارسی و هم عربی و ترکی اشعار هست و یکی از شوارع اسلامبول او موسوم است .
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|