|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
تاریخ اسلام>سیره نبوی>پیامبر اکرم صلي الله عليه و سلم > محمد صلي الله عليه وسلم اينگونه بود
شماره مقاله : 2100 تعداد مشاهده : 327 تاریخ افزودن مقاله : 20/4/1389
|
محمد صلي الله عليه وسلم اينگونه بود
محمد صلي الله عليه وسلم هرگز از چيزي عيب و ايراد نمي گرفت.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگز از طعامي (که براي خوردن موجود بود) ايراد نمي گرفت، اگر بدان ميل داشت تناول مي فرمود وگرنه نمي خورد.
محمد صلي الله عليه وسلم قبل از کسي که وي را مي ديد سلام مي کرد.
محمد صلي الله عليه وسلم با فقراء همنشيني مي کرد.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه بر مجلسي وارد مي شد در انتهاي آن مي نشست.
محمد صلي الله عليه وسلم بخشنده ترين مردم بود.
محمد صلي الله عليه وسلم شجاعترين مردم بود.
محمد صلي الله عليه وسلم از دختر باکره اي که در خدر (پرده اي که در يک گوشه ي خانه براي دختران و زنان مي زنند) خود است با حياتر بود.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگز از او سوالي نشده است که بگويد: خير (كه نشاندهنده نهايت سخاوت اوست)
محمد صلي الله عليه وسلم در برابر جاهل بردباري، و در برابر اذيت صبوري مي کرد.
محمد صلي الله عليه وسلم به کسي که طرف صحبت او بود تبسم مي زد و او را با دستش مي گرفت و از پيش روي او کنار نمي رفت.
محمد صلي الله عليه وسلم کسي که برايش سخن مي گفت رو به سويش مي کرد، طوري که آن شخص گمان مي کرد كه محبوبترين مردم نزد اوست.
محمد صلي الله عليه وسلم اگر کسي مي خواست با سِرّ با وي سخن گويد، با دقت به او گوش مي سپرد.
محمد صلي الله عليه وسلم، کسي نمي خواست که با سِرّ با وي سخن گويد مگر اينکه با دقت به سخنانش گوش مي سپرد.
محمد صلي الله عليه وسلم دوست نداشت که کسي براي او برخيزد، همچنانکه غلو کردن در مدح خود را نهي مي کرد.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه چيزي را ناپسند مي دانست، آن امر در چهره اش نمايان مي شد.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگز (کسي را) با دستش نزد جز در راه خدا.
محمد صلي الله عليه وسلم به سبب پيروزي، مغرور و سرمست نمي شد.
محمد صلي الله عليه وسلم در دنيا زاهد بود (دنيا دار نبود).
محمد صلي الله عليه وسلم از دروغ خشمگين مي شد.
محمد صلي الله عليه وسلم عملي را دوست مي داشت که بر آن مداومت مي شد هرچند که مقدار آن کم بود.
محمد صلي الله عليه وسلم بيشتر از هر کسي بر مردم (هنگام امامت) نماز را کوتاه مي خواند و بيشتر از هر کسي (در نماز فرادى) نماز خود را طولاني مي کرد.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه به محل خوابش مي رفت، دست راستش را زير گونه ي راست خود قرار مي داد (و به خواب مي رفت).
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه امري واقع مي شد که او را مسرور مي کرد، بر سجده شکر براي الله تعالي مي افتاد.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه از (شرارت) قومي مي ترسيد دعا مي کرد: ( اللهم إنا نجعلك في نحورهم ونعوذ بك من شرورهم) "خداوندا ما تو را مقابل سينه هاي آنها قرار مي دهيم و از شرارت آنها به تو پناه مي بريم".
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه چيز دوست داشتنى را ميبافت مي فرمود:( الحمد لله الذي بنعمته تتم الصالحات) "سپاس خدايي که با نعمتش، صالحات تکميل ميشود" و هرگاه چيز ناپسندى را مي يافت مي فرمود: ( الحمد لله على كل حال ) "در تمامي احوال حمد و سپاس ازآن خداوند است".
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه دعا مي کرد ابتدا براي خود دعا مي کرد.
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه دو رکعت نماز سنت فجر را مي خواند، بر پهلوي راستش مي خوابيد (البته در خانه، نه در مسجد).
محمد صلي الله عليه وسلم هرگاه از تدفين ميت فارغ مي گشت بر بالاي قبر وي مي ايستاد و مي فرمود: از خداوند براي برادرتان طلب مغفرت و ثبات کنيد، چرا که او الان مورد سوال واقع مي شود.
محمد صلي الله عليه وسلم نمي خوابيد مگر اينکه مسواک کنار سر مبارکش بود و هرگاه بيدار مي شد مسواک مي زدند.
محمد صلي الله عليه وسلم با سه انگشت غذا مي خورد و دست خويش را قبل از اينکه پاک کند، مي ليسيد.
محمد صلي الله عليه وسلم مقدم داشتن راست بر چپ را در طهارت کردن و شانه زدن و کفش پوشيدن و در تمامي اوضاع و احوال خود، دوست ميداشت.
محمد صلي الله عليه وسلم در تمامي اوقات ذکر الله تعالي مي کرد.
محمد صلي الله عليه وسلم نماز سنت ضحي (چاشت) را چهار رکعت مي خواند و هر اندازه که ميخواست آن را افزايش ميداد.
محمد صلي الله عليه وسلم بر روزه گرفتن در روز دوشنبه و پنج شنبه حريص بود.
محمد صلي الله عليه وسلم بر روي حصير مي خوابيد و به (خواب) سبکي راضي بود و بالش او با پوست درختان آنرا پر کرده بود.
محمد صلي الله عليه وسلم با وجود اينکه از اخلاق نيکويي برخوردار بود، از خداوند مي خواست که اخلاقش را نيکو گرداند و از اخلاق زشت به او پناه مي برد، سلام و صلاة خدا بر او باد. از عايشه رضي الله عنها روايت است که گفت: پيامبر صلي الله عليه وسلم مي فرمود:" اللهم كما أحسنت خَلْقي فأحسن خُلُقي "- خداوندا همانطور که خلقتم را نيکو ساختي، پس اخلاقم را نيز نيکو بگردان (امام احمد آنرا روايت کرده است)
از ابوهريره رضي الله عنه روايت است که گفت: پيامبر صلي الله عليه وسلم دعا مي کرد و مي فرمود:" اللهم إني أعوذ بك من الشقاق والنفاق وسوء الأخلاق"- خداوندا از بدبختي و نفاق (دورويي) و اخلاق زشت به تو پناه مي برم (ابوداود و نسائي)
و در انتها: خداوند تبارک و تعالي مي فرمايد:« ومن يطع الله والرسول فأولئك مع الذين أنعم الله عليهم من النبيين والصديقين والشهداء والصالحين وحسن أولئك رفيقاً * ذلك الفضل من الله وكفى بالله عليماً» (نساء 69-70) " و کسى که خدا و پيامبر را اطاعت کند، (در روز رستاخيز) همنشين کسانى خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده؛ از پيامبران و صدّيقان و شهدا و صالحان؛ و آنها رفيقهاى خوبى هستند، اين موهبتى از ناحيه خداست. و کافى است که او (از حالِ بندگان، و نيّات و اعمالشان) آگاه است.
و الله تعالي مي فرمايد:« لقد كان لكم في رسول الله أسوة حسنة لمن كان يرجو الله واليوم الآخر وذكر الله كثيراً» (احزاب 21) " مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نيکويى بود، براى آنها که اميد به رحمت خدا و روز رستاخيز دارند و خدا را بسيار ياد مىکنند ". پس مؤمن حق، همان كسى است مه از رسول الله صلي الله عليه وسلم در اخلاق و آداب وي و تمسک به سنت و هدايتش تبعيت ميكند.
پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: براستي که محبوترين شما نزد من و نزديکترين شما به من در روز قيامت، کساني از شماست که اخلاقش بهتر باشد.
پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: هيچ چيز سنگين تر از اخلاق نيک در ميزان اعمال مؤمن در روز قيامت نيست و خداوند هرزه گوى بد زبانِ را دشمن مي دارد.
و پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: كاملترين مؤمنان از لحاظ ايمان كسانى هستند كه اخلاق زيبا دارند، و بهترين شما کسيست که با خانواده ي خود رفتار بهتر داشته باشد. و اينجاست که پي به ضرورت شناخت پيامبرمان صلي الله عليه وسلم را بالاتر از هر ضرورت ديگري جهت قوي کردن محبتمان نسبت به وي خواهيم برد، پس هرگاه او را دوست داشتيم در حقيقت به هدايتش اقتدا کرديم و با آداب و تعاليمش رفتار کرديم و با پيروي کردن از او اهل هدايت از اهل گمراهي جدا مي شوند.
برادر مسلمان، بعد از اين مطالب از تو مي پرسم و مي گويم آيا پيامبرت محمد صلي الله عليه وسلم را دوست داري؟ آيا مي خواهي او را ياري دهي؟ پس چرا از هدايت او عبرت نمي گيري و به سنتش متمسک نمي شوي و از او پيروي نمي کني تا جزو اهل سنت او شوي؟؟؟ از خداوند عزوجل مي خواهيم که ما را به پيروي از پيامبر صلي الله عليه وسلم توفيق فرمايد و ما را از هدايت او نفع رساند تا با شفاعت او در قيامت و محبت او صلي الله عليه وسلم در دنيا و آخرت رستگار شويم و ما را در خدمت رساندن به سنت پاک نبوي ياري نمايد و ما را تحت لواي مصطفي صلي الله عليه وسلم جمع گرداند.
خداوندا؛ محبت خود و رسولت را در قلب ما از محبت نفس خويش و فرزندانمان و از آب خنک در هنگام تشنگي شديد بيشتر بگردان، خداوندا ما را مورد شفاعت پيامبرت محمد صلي الله عليه وسلم بگردان و ما را بر رسيدن به حوض او توفيق بفرما، و ملازمت و همراهي او در بهشت را نصيب ما بگردان، خداوندا درود و سلام و نيز سلام و صلاة پاک و برکت را بر رسول و خليلت محمد و بر آل و اصاب او بفرست.
ترجمه: عبداللطيف سايت نوار اسلام IslamTape.Com
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|