قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

اگر بخواهیم احادیث را از جهت اینکه به چه کسی منتهی می شوند و به اصطلاح متن حدیث از جانب چه کسی است، سه نوع حدیث را می توان تعریف کرد:

حدیث مرفوع، حدیث موقوف و حدیث مقطوع

حدیث مرفوع چیست؟

مرفوع حدیثی است که سند آن به شخص پیامبر صلی الله علیه وسلم منتهی شده باشد، چه از اقوال یا افعال یا تقریرات پیامبر صلی الله علیه وسلم باشد، بعبارتی ديگر حديثى است که انتهای سند آن به پیامبرصلی الله علیه وسلم متصل شود و در روایت گفته شود: قال النبّی، قال رسول‌الله صلی الله علیه وسلم ( یعنی بعد از ذکر سلسله راویان، در انتهای آن شخص روایت کننده، متن حدیث را به پیامبر صلی الله علیه وسلم منتسب سازد)

احادیث مرفوع خود شامل متصل و منقطع و مرسل می‌باشد، یعنی سند حدیث مرفوع ممکن است سالم باشد یعنی متصل است و یا سند آن دارای اشکال باشد یعنی در سند آن یک یا چند راوی حذف شده باشند که بدان حدیث منقطع گویند و اگر راوی حذف شده صحابی باشد بدان مرسل گویند.

مثال برای حدیث مرفوع:

محمد بن عمرو عن أبی سلمة عن أبی هریرة أنّ رسول‌الله صلی الله علیه وسلم قال: «لولا أن أشقّ علی أمتي لأمرتهم بالسواك عند کل صلاة»

ترجمه: محمد بن عمرو از ابی سلمه از ابوهریره و او نیز از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمود: « چنانکه بر امتم سخت نمی بود به یقین آنها را امر می کردم که در هنگام هر نمازی سواک زنند».

چنانکه مشاهده می شود این حدیث یعنی متن آن، به شخص پیامبر صلی الله علیه وسلم نسبت داده شد و لذا این حدیث را مرفوع گویند یعنی حدیثی که گوینده متن آن پیامبر صلی الله علیه وسلم است.