دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 23

----

21/05/1446

----

3 آذر 1403

تبلیغات

از ابو هريره رضي الله عنه روايت است که: رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: « قَال اللَّه تَعالَى: أَعْددْتُ لعِبادِيَ الصَّالحِينَ مَا لاَ عيْنٌ رَأَت، ولاَ أُذُنٌ سَمِعتْ ولاَ خَطَرَ علَى قَلْبِ بَشَر، واقْرؤُوا إِنْ شِئتُم: { فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جزَاءً بِما كَانُوا يعْملُونَ } [ السجدة: 17 ] (متفقٌ عليه) »
« خداوند (در حديث قدسى) فرمود: من براي بندگان نيکوکار خويش چيزي را مهيا نمودم که نه چشمي ديده و نه گوشي شنيده و نه در دل کسي خطور نموده است و اگر مي خواهيد بخوانيد. (هيچکس نمي داند که چه نعمت هاي بي نهايت که سبب روشني چشم است براي شان ذخيره گرديده است). (سجده: 17) »

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>اشخاص>عراقي، حافظ زين الدين

شماره مقاله : 204 تعداد مشاهده : 359 تاریخ افزودن مقاله : 21/5/1388

عبد الرحيم بن الحسين بن عبد الرحمن ، أبو الفضل ، زين الدين ، معروف بـه (الحافظ العراقي) : دانشمندي بسيار دقيق و از بزرگان حفاظ حديث بود. اصليت وي كرد است، و زادگاهش از رازنان (از توابع إربل) است. در خردسالي با پدرش به مصر تغيير مكان داد، و به تحصيل علم پرداخت و از نوابغ روزگار شد. به حجاز و شام و فلسطين سفر كرد و به مصر برگشت، و در قاهرة در دوم شعبان درگذشت. حافظ ابن حجر عسقلاني قصيده‌اي غرائي در رثاء وي سروده است. پيشتاز علم حديث بود و حتي شيوخ عصرش – همچون علائي وسبكي - در ستايش او سخن گفته‌اند. در إملاء حديث شروع نمود و به توسط وي الله تعالى سنت املاء را بعد از آنكه نابود شده بود زنده گردانيد. وي بيشتر از چهارصد مجلس املاء حديث داشته است. او شخصي صالح و متواضع بود و زندگي‌اش به سختي مي‌گذشت. مؤلفات وي عبارتند از: "المغني عن حمل الأسفار في الأسفار (چاپ شده است)" در تخريج أحاديث الإحياء, و "نكت منهاج البيضاوي" در أصول ، و "ذيل على الميزان" ، و "الألفية ـ (چاپ شده است)" در مصطلح الحديث ، و شرح آن "فتح المغيث ـ (چاپ شده است)" و "التحرير ـ خ " در أصول فقه ، و "نظم الدرر السنية" در سيره‌ي نبوي ، و"الألفية ـ (چاپ شده است)" در غريب القرآن ، و "القرب في محبة العرب ـ (چاپ شده است)" رسالة ، و "تقريب الأسانيد و ترتيب المسانيد ـ (چاپ شده است)" ، و "ذيل على ذيل العبر للذهبي" و "معجم" ترجمه حال جماعتي از أهل قرن هشتم هجري ، و "التقييد والإيضاح ـ (چاپ شده است)" در مصطلح الحديث, و "طرح التثريب في شرح التقريب ـ (چاپ شده است)" و "شرح الترمذي ـ خ", و غير آن. آثار وي زياد است.

ترجمه فارسي از المرجع الاكبر للتراث الاسلامي

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قول احمد بن حنبل: در مورد دین خود از هیچکدام این‌ها تقلید مکن، آنچه ‌از پیامبر صلی الله علیه و سلم و اصحاب او آمده را بگیر، سپس در مورد اقوال تابعین انسان اختیار دارد.(مسائل الامام احمد، ابی داود ص 276).