دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

تبلیغات

از ابو هريره رضي الله عنه روايت است که: رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: « قَال اللَّه تَعالَى: أَعْددْتُ لعِبادِيَ الصَّالحِينَ مَا لاَ عيْنٌ رَأَت، ولاَ أُذُنٌ سَمِعتْ ولاَ خَطَرَ علَى قَلْبِ بَشَر، واقْرؤُوا إِنْ شِئتُم: { فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جزَاءً بِما كَانُوا يعْملُونَ } [ السجدة: 17 ] (متفقٌ عليه) »
« خداوند (در حديث قدسى) فرمود: من براي بندگان نيکوکار خويش چيزي را مهيا نمودم که نه چشمي ديده و نه گوشي شنيده و نه در دل کسي خطور نموده است و اگر مي خواهيد بخوانيد. (هيچکس نمي داند که چه نعمت هاي بي نهايت که سبب روشني چشم است براي شان ذخيره گرديده است). (سجده: 17) »

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>اشخاص>عمادی دمشقی حنفی، عبدالرحمن بن محمد

شماره مقاله : 2002 تعداد مشاهده : 393 تاریخ افزودن مقاله : 9/4/1389

عمادی . [ ع ِ ] عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن محمد بن محمد بن عمادالدین عمادی دمشقی حنفی. فقیه و مفسر و ادیب قرن یازدهم هـ. ق . وی از فضلای عهد خود و ممدوح شعرا بود و در سال 978 هـ. ق . 1570 م . دردمشق متولد شد و در هفدهم جمادی الاولی سال 1051 هـ.ق . / 1641 م . در سن هفتادوسه سالگی درگذشت و در مقبره ٔ باب الصغیر دمشق دفن گشت . او راست : 1- تحریرالتأویل علی ما فی معانی بعض آی التنزیل . 2- الروضة الریا فیمن دفن بداریا. 3- الصلاة الفاخرة بالاحادیث المتواترة. 4- المستطاع من الزاد لأفقر العباد ابن العماد. 5- المنسک . 6- الهدایة. 7- هدیة ابن العماد لِعُبّاد العباد فی الصلاة. و نیز او را اشعاری است . (از ریحانة الادب ج 3 ص 131). و رجوع به مآخذ ذیل شود: هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 549. حدیقةالافراج احمد انصاری ص 132. سلافة العصر ابن معصوم ص 372. الکشاف طلس ص 77. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1829. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 594 و ج 2 ص 724. فهرس دارالکتب المصریة ج 5 ص 208 و ج 8 ص 151. فهرست الخدیویة ج 1 ص 156 و ج 2 ص 569. فهرس المؤلفین بالظاهریة، نسخه ٔ خطی . عرف البشام فیمن ولی فتوی دمشق الشام خلیل مرادی ، نسخه ٔ خطی . (از دهخدا)

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

عن ميمون بن مهران، قال: «ثلاث المؤمن والكافر فيهن سواء: الأمانة تؤديها إلى من ائتمنك عليه من مسلم وكافر، وبرا لوالدين، والعهد تفي به لمن عاهدت من مسلم أو كافر». میمون بن مهران رحمه الله فرمود: «سه چیز هستند که مؤمن و کافر در آن همسان هستند: بازگرداندن امانت به کسی که به تو اطمینان کرده حال چه او مسلمان باشد یا کافر، احسان نسبت به والدین، و وفای به عهد با کسی که با تو عهد بسته چه مسلمان باشد یا کافر». "حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني.