|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
تاریخ اسلام>آثار>مروج الذهب و معادن الجوهر
شماره مقاله : 1896 تعداد مشاهده : 334 تاریخ افزودن مقاله : 1/4/1389
|
مروج الذهب و معادن الجوهر تألیف مسعودی(م345ﻫ)
وی ابوالحسن علی بن حسین بن علی مسعودی از فرزند زادگان عبدالله بن مسعود رضی الله عنه است.[1] بنا به قولی وی از اهالی مغرب بوده است.[2] در جواب این قول گفتهاند که مسعود خود تصریح دارد که از اهالی عراق است و به سرزمین مصر رفته تا در آنجا سکونت نماید.[3] اگر منظور از بلاد مغرب، عکس مشرق باشد در این صورت هم اشکالی ندارد، زیرا مصر از سرزمینهای غربی اسلامیاست.[4] مسعودی فردی شیعه است، چه ابن حجر در مورد وی میگوید: کتب وی سرشار از ادلهای است که بیانگر این نکته میباشند که وی شیعه و معتزلی است.[5] مسعودی میگوید: از آدم تا پیامبر سنت بر وصیت و تعیین جانشین بوده است. بعد از این به اختلاف مردم در مورد نص و اختیار- یعنی تعیین جانشین به وسیله نص یا انتخاب- اشاره میکند. وی در مورد جانشینی دیدگاه شیعه امامی را دارد که قائل به نص میباشند.[6] وی در کتاب مروج الذهب به حوادث مربوط به علی بن أبی طالب به قدری توجه کرده است که به زندگی رسول خدا چنان اهتمام و توجهی ندارد.[7] در این کتاب به شکلی آشکار به خاندان علوی و جستجوی اخبار آنان توجه خاصی دارد[8] و بدون اینکه احساس شرم و حیا کند دست به تحریف تاریخ اسلام زده است. اینها برخی از کتب قدیمیبود که در مورد آنها هشدار داده شد و کتابهایی هستند که نوشتههای برخی از معاصران چون طه حسین در کتاب «الفتنة الکبری.... علی و بنوه» و عقاد در کتاب «العبقریات» تأثیر نهاده و آنان در دام روایات مجعول و ضعیف افتاده و تحلیلات خود را مبتنی بر آنها کردهاند و در نتیجه راه صواب را نپیموده و در حق صحابه خطاهای شنیعی را مرتکب شدهاند. همچنین بر عبدالوهاب نجار در کتاب «الخلفاء الراشدون» تأثیر نهادهاند، زیرا وی نصوصی از روایات رافضیان را از کتاب «الإمامة و السیاسة» ذکر کرده است. نیز بر حسن ابراهیم حسن تأثیر نهاده و او در کتاب «عمرو بن العاص» و با استناد به روایات مجعول رافضیان بیان میکند که عمرو بن عاص فردی مصلحت اندیش و طمع ورز بوده است و فقط وقتی وارد کارها میشد که در آن برای وی مصلحت و منفعتی دنیوی وجود میداشت.[9] محققان دیگری هم هستند که همین راه را پیمودهاند و به سبب دوری آنان از روش اهل سنت و جماعت در تعامل با توده های انبوه روایات تاریخی هزینه های ظالمانه ای کرده اند.
به نقل از: سيره أميرالمؤمنين علي بن أبي طالب رضي الله عنه و شخصيت و عصر او، تألیف: دكترعلي محمد محمد صلابی
[1] - الفهرست، ابن ندیم، ص171؛ سیر أعلام النبلاء. [2] - الفهرست، ص117. [3] - معجم الأدبا13/91-93. [4] - منهج المسعودی فی کتابة التأریخ، ص44؛ أثر التشیع علی الروایات التاریخیة، ص243. [5] - لسان المیزان4/225؛ أثر التشیع علی الروایات التاریخیة، ص246. [6] - مروج الذهب1/38. [7] - أثر التشیع علی الروایات التاریخیة، ص248. [8] - همان. [9] - تاریخ عمرو بن العاص، حسن ابراهیم حسن، ص206-207.
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|