دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند:
" من تشبه بقوم فهو منهم " (روايت ابو داوود – حديث صحيح) يعنى: " هر كسى كه خود را شبيه قوم ديگرى سازد از جزو آنان بشمار ميرود".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>اشخاص>سمعانی، ابو منصور

شماره مقاله : 1800 تعداد مشاهده : 377 تاریخ افزودن مقاله : 25/3/1389

أبو منصور سمعانی

عبد الكریم بن محمد بن منصور تمیمی سمعانی مروزی ، أبو سعد: حافظ، محدث، مؤرخ. در مرو تولد و در آنجا وفات یافت. به سرزمینهای دور مسافرت کرد، و با علماء و محدثین زیادی ملاقات نمود، و از آنان کسب علم کرد، و بسیاری نیز از وی کسب علم کرده اند. تعداد شیوخ وی که از آنان کسب علم کرده است به هفت هزار شیخ می رسد. او را به سمعان (قبیله ای از تمیم) نسبت می دهند. از کتابهای اوست: "الأنساب ـ چاپ" و "تاریخ مرو" در بیست جزء، و "تذییل تاریخ بغداد، للخطیب"، و"تاریخ الوفاة، للمتأخرین من الرواة" و "الأمالی " "معجم البلدان" خ و "التحبیر فی المعجم الكبیر ـ خ". و "فرط الغرام إلى ساكنی الشام" در هشت جزء، و "تبیین معادن المعانی ـ خ" فی لطائف قرآن كریم.

ترجمه و تألیف از: لوح فشرده المرجع الأكبر للتراث الإسلامي

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال ميمون بن مهران: «إن العبد إذا أذنب ذنباً نكت في قلبه بذلك الذنب نكتة سوداء، فإن تاب محيت من قلبه فترى قلب المؤمن مجلي مثل المرآة، ما يأتيه الشيطان من ناحية إلا أبصره، وأما الذي يتتابع في الذنوب فإنه كلما أذنب ذنباً نكت في قلبه نكتة سوداء، فلا يزال ينكت في قلبه حتى يسود قلبه، ولا يبصر الشيطان من حيث يأتيه»."حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني. میمون بن مهران فرمود: «هرگاه بنده ای گناهی را مرتکب شود نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود، ولی هرگاه توبه کرد آن نقطه سیاه از قلبش پاک می شود، پس قلب مؤمن مانند آینه روشن است، و شیطان (برای فریفتن او) جز با زیر نظر گرفتن وی (و حیله) سراغش نمی آید. اما آنکس که مدام در حال گناه است با هر گناهی که انجام می دهد نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود تا آنکه قلبش کاملا سیاه می گردد، و شیطان هرگاه سراغش برود نیازی به فریب و زیر نظر گرفتنش ندارد».