قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

دیدگاه شیعه در مورد قرآن

س– آیا کسی از علمای شیعه گفته است سخن فردی از امامان آنها قرآن را منسوخ یا مطلق آن را مقید یا عام آن راخاص می­کند؟

ج – بله، و آنها زیادند! از این رو آخوند بزرگ شیعه محمّد آل کاشف الغطاء می گوید:«حکمت نازل شدن تدریجی قرآن اقتضا می­کرد که بخشی از احکام بیان شوند و بخشی دیگر کتمان و مخفی گردند، اما ایشان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  آن احکام مخفی شده را نزد أوصیاء خود به ودیعه گذاشت، هرکدام آن را به دیگری سفارش می­کردند تا در وقت مناسب و با در نظرگرفتن حکمت و کاردرستی آن را منتشر کند، از جمله حکم عام تخصیص شده، و مطلق تقیید شده، و مجمل بیان شده و غیره، مثلاً رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  حکم عامی را یادآور می­شد سپس مخصّص آن را بعد از مدت زمانی از حیات او ذکر می­گردد، و گاهی اصلاً چیزی از آن را ذکر نمی­کند، بلکه تا وقت مناسب نزد اوصیاء به ودیعه می­گذاشت.[1]

و آنها بنابر عقیده خود که معتقدند امام قیّم و حاکم بر قرآن است و خود قرآن ناطق است چنین می­گویند. روایت کرده اند که علی گفت: «این کتاب ساکت خداست و من کتاب ناطق و گویای خدا هستم».[2]

و می گویند: ائمه گنجینه­های علم خدا و محفظه وحی هستند»[3].

و در روایتی دیگر آمده که «حافظان راز خدا هستند»[4].

و در روایتی دیگر:«آنچه نزد خداست جز بوسیله­ی ما درک و دریافته نمی­شود)[5].

توضیح: پس بنابراین، مسئله­ی تخصیص کردن عام قرآن، یا تقیید مطلق آن، یا نسخ آن از دیدگاه علمای شیعه با وفات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  به پایان نرسیده است، چون معتقدند نصوص نبوی و تشریع الهی ادامه دارد!.

پس علمای شیعه معتقدند،همانگونه که مرجع شیعه محمّد مازندرانی (ت1081) گفته: حدیث و گفتار هر کدام از ائمه اطهار گفته­ی خداوند است، و در گفتار آنان اختلافی وجود ندارد همانطور که در کلام خداوند اختلافی نیست»[6].

همچنین مازندرانی گفت: اگر تو بگویی: کسی که حدیثی از ابو عبدالله جعفر صادق شنید جایز است که آن را از پدر یا جدش یا از یکی از اجدادش علیهم السلام روایت کند، بلکه جایز است بگوید: خدا چنین فرمود؟ من در پاسخ می­گویم: «این حکم دیگری اسـت که از این حدیث استنباط و برداشت نمی­شود، بلکه حکم جواز این امر، حتی با اولوّیت از روایات سابق ابوبصیر و روایت زیبای ابوعبدالله که ذکر شدند استنباط می­شود»[7].

شیخ شیعه کلینی اینگونه عنوان باب این موضوع را انتخاب کرده: «باب در مورد اینکه امر دین به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  و ائمه علیهم السلام سپرده شده است»[8].

توضیح:

 هر کس در این سخن بیندیشد، و ابعاد آن را تحلیل نماید می­فهمد که منظور از آن تغییر دین اسلام و شریعت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  است؛ و علمای شیعه یا بعضی از آنها یا افرادی از جاهلانشان یا ...یا ... می خواهند دین را تغییر دهند. ولی چرا آنها به آنچه از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  و از ائمه روایت کرده اند تمسک نمی­جویند که گفته­اند: «هر گاه از ما حدیثی به شما رسید آن را بر کتاب خدا عرضه کنید؛ اگر با کتاب خدا موافق بود آن را بگیرید و قبول کنید، و آنچه با آن مخالف بود آن را دور بیاندازید، یا به ما برگردانید»[9].

و چرا کلام خدا را به یاد نمی­آورند که می­فرماید:

 { يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولا (٦٦)وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلا (٦٧)رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (٦٨)} (66 - ٦٨).

یعنی: روزي (را خاطر نشان ساز كه در آن) چهره‌هاي ايشان در آتش زير و رو و دگرگون مي‌گردد (و فريادهاي حسرت بارشان بلند مي‌شود و) مي‌گويند: اي كاش! ما از خدا و پيغمبر فرمان مي‌برديم (تا چنين سرنوشت دردناكي نمي‌داشتيم ). و مي‌گويند : پروردگارا ! ما از سران و بزرگان خود پيروي كرده‌ايم و آنان ما را از راه به در برده‌اند و گمراه كرده‌اند. پروردگارا ! آنان را دو چندان عذاب كن ، و ايشان را كاملاً از رحمت خود به دور دار.

سؤال و جوابهايي در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف: عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری