|
|
|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
|
|
تاریخ اسلام>آثار>شیعه> فرق شیعه پس از امام باقر (ع)
شماره مقاله : 1615 تعداد مشاهده : 361 تاریخ افزودن مقاله : 31/2/1389
|
|
فِرَق شيعه پس از امام باقر (ع)
پس از وفات امام باقر (ع) پيروانش به دو دسته تقسيم شدند:
1 – گروهي به امامت "محمد بن عبد الله بن حسن بن حسن المجتبى" (ع) معروف به "نفس زكيه" گرديدند. وي در مدينه قيام كرد و در همانجا شهيد شد. ولي اين گروه معتقدند كه او زنده و مقيم كوهي در راه مكه است و بزودي خروج خواهدكرد !
2 – فرقه اي ديگر به امامت "ابو عبد الله جعفر بن محمد" معتقد شدند و بر اين عقيده باقي بودند تا اينكه آن حضرت اسماعيل را به عنوان امام پس از خويش معرفي كرد اما اسماعيل در زمان حيات آن حضرت دار فاني را وداع گفت ! و امام پس از مرگ فرزندش فرمود: همانا در مورد امامت اسماعيل براي خداوند بدا حاصل شده است ! از اين رو عده اي از پيروان آن حضرت از اعتقاد به امامتش عدول كرده و مسألة "بدا" را نيز نپذيرفتند و گفتند آن حضرت به ما سخن نا درست گفته و معلوم مي شود كه وي امام نبوده و به فرقة "بتريه" پيوسته و سخن "سليمان بن جرير" را در مورد شيعيان پذيرفتند.
"سليمان بن جرير" مي گفت: ائمة شيعه براي پيروان خويش دو عقيده وضع كرده اند كه با اين دو عقيده هيچ وقت كذب و خطاي امامشان آشكار نمي شود، اين دو عقيده عبارت اند از: مسألة "بدا" و ديگر مسألة "تقيه":
الف) مسألة بدا: چون ائمة شيعه از نظر پيروانشان در امر توضيح و تبيين احكام و معارف دين، همچون انبياء داراي منصبي إلهي هستند و در علم به آنچه بوده و خواهد بود و در خبر دادن از آينده، گويي قائم مقام انبياء مي باشند، پس اگر چيزي كه گفته اند واقع شد، مي گويند: آيا از قبل نگفتيم كه چنين خواهد شد؟ زيرا ما از جانب خداوند همچون پيامبران تعليم گرفته ايم ! و اگر چيزي كه گفته اند واقع نشد، مي گويند: براي خداوند بدا حاصل شده و آنچه را گفتيم محقق نفرمود !!
ب) مسألة تقيه: چون سؤالات شيعيان از ائمه در معارف و احكام شرع و مسائل حلال و حرام و ديگر امور دين بسيار شد و آنان نيز به اين سؤالات پاسخ گفتند، پيروانشان اين جوابها را نوشته و تدوين كردند و ائمه نيز اين پاسخها را به سبب طول زمان و تفاوت اوقات حفظ نكردند، زيرا اين مسائل در يك زمان واحد گفته نشده بود, بلكه در سالهاي متعدد و ماهها و اوقات گوناگون بيان گرديده بود، در نتيجه در يك مسأله چندين جواب مختلف و متباين گرد آمد و پيروان در مورد اين اختلاف و تخليط در پاسخها, از ائمه سؤال كردند و اين كار را نادرست شمردند، اما ائمه پاسخ دادند كه ما اين جوابها را به عنوان "تقيه" گفته ايم و ماييم كه بايد پاسخ گوييم زيرا پاسخ گويي بر عهدة ماست و ما به مصلحت و اينكه براي بقاي ما و شما و محافظت خودمان و شما از دشمن، چه بايد كرد، آگاه تريم !!
بدين ترتيب درچه صورت خطاي آنان آشكار مي شود و چگونه مي توان درست را از نا درست تشخيص داد ؟!!
سخنان "سليمان بن جرير" را عده اي از شيعيان پذيرفتند و از قول به امامت "جعفر بن محمد" عدول كردند.
به نقل از: شاهــراه اتّحــاد ( بررسـي نصـــوص امــامــت )، تأليف: حيدر علي قلمداران، با مقدمه و حواشي آية الله العظمى علاّمه «سيد أبو الفضل البرقعي»
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
 |
|
|
|
