قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

 اهل سنت و قرآن کريم

به نقل از:
سایت عقیده نت

اهل سنت و همگي مسلمانان اجماع دارند بر اينکه کتاب خداوند از تحريف و زياده و نقص مصون مي‌باشد. ‌و با حفظ و نگه‌داري خداوند محفوظ مي‌باشد.

خداوند مي‌فرمايد:

﴿إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ﴾[1].

يعني: «ما قرآن را نازل کرديم و همانا ما نگهدار آنيم».

در کتابهاي معتمد اهل سنت يک روايت صحيح هم وجود ندارد که مخالف با اين باشد، و مفسرين اهل سنت در نزد فرمودة خداوند:

﴿إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ﴾. نوشته اند:

يعني: «همانا قرآن کريم از هر گونه دگرگوني، و يا تبديل و يا تحريف مصون و محفوظ مي‌باشد».

رجوع کنيد به: جامع احکام القرآن قرطبي، و مدارک التنزيل نسفي، و تفسير الخازن، تفسير ابن کثير، انوار التنزيل بيضاوي، و روح المعاني آلوسي و فتح البيان صديق حسن خان و أضواء البيان شنقيطي و ديگر تفاسير.

و علماي بزرگ اهل سنت با صراحت گفته‌اند که اگر کسي اعتقاد داشته باشد که در قرآن زياده نقص وجود دارد بدون شک از دين اسلام خارج مي‌گردد.

و اين عقيده در نزد اهل سنت بحد شهرت و تواتر رسيده که براي اثبات آن احتياج به بيان ادله نمي‌باشد.

بلکه اين اعتقاد نزد مسلمانان از امور متواتر بحساب مي‌آيد.

قاضي عياض (رحمه الله) مي‌گويد[2]: و بتحقيق که مسلمانان اتفاق کرده‌اند که همانا قرآني که در تمام گوشه و کنار زمين خوانده مي‌شود، و در کاغذها نوشته شده است، و در دست مسلمانان مي‌باشد و آنچه دو جلد آن را در بر گرفته ازاول ﴿الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾ تا آخر ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ﴾ همانا کلام خداوند، و وحي منزلش است که بر پيامبرش محمد (صلى الله عليه وسلم) نازل نموده است. و آنچه که در آن مي‌باشد حق است، و اگر شخص حرفي از آن از روي قصد کم کند، يا جابجا کند، يا در آن حرفي بيافزايد در حالي که شامل آن مصحفي که اجماع بر آن واقع شده نباشد، و اتفاق بر اين باشد آن از جمله قرآن نيست، و از روي قصد و عمد اين کار را بکند او کافر مي‌گردد[3].

و قاضي عياض از ابو عثمان حداد نقل مي‌کند که او گفته است: تمام کساني که پيروان توحيد هستند بر اين اتفاق دارند که انکار يک حرف از قرآن کفر مي‌باشد[4].

ابن قدامه مي‌گويد[5]:

اگر شخصي سوره‌اي از قرآن يا آيه‌اي يا کلمه‌اي و يا حرفي از آن انکار کند، در بين مسلمانان خلافي وجود ندارد بر اينکه او کافر مي‌باشد[6].

بغدادي مي‌گويد:

اهل سنت تکفير نموده آن گروه از رافضه را که چنين مي‌پندارند که امروزه قرآن و سنت قابل حجيت نيست بخاطر اينکه - طبق گفتار آنها- صحابه بعضي از قرآن را تغيير داده و برخي ديگر را تحريف نموده‌اند[7].

و قاضي ابو يعلي مي‌گويد[8]: و قرآن تغيير داده نشده، و نه در آن تبديلي ايجاد شده و نه از آن کاسته و يا نه به آن اضافه شده است، بر خلاف آنچه که رافضه مي‌گويند که قرآن تغيير، و تبديل داده ‌شده و ترتيب و نظمش دگرگون شده است.

سپس مي‌گويد:

همانا قرآن در حضور صحابه جمع‌آوري شده و بر آن اجماع نموده‌اند، و هيچ انکار کننده‌اي آن را انکار نکرده و هيچ يک از اصحاب آن را رد ننمود و نه کسي در آن طعنه زد. پس اگر تغيير و تبديل در آن وجود داشت لازم بود که از يکي از اصحاب نقل شده باشد که در آن طعنه زده و عيب گرفته باشد، زيرا که مانند اين چيزي نبود که کتمان بشود.

و اگر در آن تغيير و تبديل بود بر علي (رضی الله عنه) واجب بود که آن را بيان نموده و اصلاح کند، و براي عموم مردم آشکار سازد که وي آن چه تغيير داده شده درست ننموده است، پس هرگاه چنين کاري انجام نداده است، بلکه آن را مي‌خوانده و بکار مي‌گرفته دلالت بر اين دارد که نه تغيير داده شده و نه تبديل شده است[9].

ابن حزم ‌مي‌گويد:

اينکه گفته شود که بين دو لوحه (دو برگ) تبديل ايجاد شده کفر صريح و تکذيب نمودن رسول الله (صلى الله عليه وسلم) مي‌باشد[10].

فخر رازي در تفسير آيه ﴿إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ﴾ مي‌نويسد: و همانا ما قرآن را نگه مي‌داريم از تحريف و زياده و کمي. پس مي‌نويسد: اگر شخصي کوشش کند که حرفي يا نقطه‌اي از آن تغيير دهد، تمام اهل دنيا به او خواهند گفت اين دروغ، و تغيير و دگرگوني کلام خداوند مي‌باشد، حتي اگر شيخ بزرگواري در خواندن حرفي از قرآن اشتباه کنند کودکان خردسال به او خواهند گفت اي شيخ شما اشتباه کردي و درست آن اين چنين و اين چنين مي‌باشد. بايد دانست که چنين حفظ و نگه‌داري براي هيچ کدام از کتابهاي آسماني نبوده، زيرا که هر کدام از آنها دستخوش تصحيف و تحريف و دگرگوني بسيار و يا کم گرديده است و محفوظ و مصون مانند قرآن از تمامي انواع تحريف و دگرگوني با وجود اينکه ملحدين و يهود و نصاري مي‌خواهند چنين بکنند از بزرگترين معجزات شمرده مي‌شود[11].

ابن حزم در جواب احتجاج نصاري به ادعای روافض درباره تحريف قرآن چنين مي‌گويد:

و اما گفتارشان درباره ادعاي روافض در مورد دگرگوني قرآن، بايد گفت که روافض از مسلمان بشمار نمي‌آيند[12].

و شيخ الاسلام ‌ابن تيميه مي‌گويد: ‌و همچنين يعني درباره حکم به تکفير کساني که گمان مي‌نمايند که بعضي از آيات قرآن کم و کتمان شده، يا گمان اينکه قرآن تاويل باطني دارد و اعمالي که شريعت مقرر داشته از انسان ساقط مي‌شود، اينها قرامطه و باطنيه ناميده، ي‌شوند. و از اينها تناسخيه نيز مي‌باشد، پس درباره کفر اينها هيچ اختلافي وجود ندارد

[13].

در اين‌ زمينه در کتابهاي تفسير و علوم قرآن و حديث و عقيده و اصول و غيره، سخنان بسياري وجود دارد.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]- سوره حجر آیه 9.

[2]- عیاض بن موسی بن عمران الیحصبی ابو الفضل، دانشمند سرزمین مغرب، و امام اهل حدیث در زمان خودش، از تصنیفات وی: الشفاء، مشارق الانوار، الإلماع و غیره می‌باشد. در سال 476 هجری متولد، و در سال 544 هجری در مراکش در گذشت.

رجوع شود به: بقیه الملتمس (ص، 437) و تاریخ قضاه الأندلس (ص، 101).

[3]- الشفاء (ص، 1102-1103).

[4]- الشفاء (ص، 1102-1103).

[5]- ابو عبدالله موفق الدین عبدالله بن احمد بن محمد بن قدامه مقدسی دمشقی، از بزرگان ائمه سنت و از فقهای امت می‌باشد، دارای تصانیف بسیاری است، از جمله: المغنی، و فضائل الصحابة، و القدر و غیره، در جماعیل از روستاهای نابلس در فلسطین متولد شد، و در سال 620 هجری در دمشق درگذشت. رجوع شود به: مختصر طبقات الحنابلة (ص، 45-47) والأعلام (4/191-192).

[6]- لمعة الاعتقاد ص 19.

[7]- الفرق بین الفرق ص، 315 چاپ دار الآفاق، بیروت.

[8]- محمد بن حسین بن محمد بن خلف بن فراء ابو یعلی، دانشمند اصول و فروع در عصر خودش، از تصانیف وی: الاحکام السلطانیه می‌باشد، در سال 380 هجری متولد و در سال 458 هجری وفات کرده است. طبقات الحنابله (2/193-230)، الأعلام (6/331).

[9]- المعتمد فی أصول الدین ص 258.

[10]- الفصل فی الملل و النحل 40.

[11]- مفاتیح الغیب 19/160-161.

[12]- الفصل 2/80.

[13]- الصارم المسلول ص 586 چاپ دار الکتب العلمیه، بیروت.

 

www.aqeedeh.net