دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

تبلیغات

پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ مي‌فرمايد: « لَا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي ظَاهِرِينَ عَلَى الْحَقِّ لَا يَضُرُّهُمْ مَنْ خَذَلَهُمْ حَتَّى يَأْتِيَ أَمْرُ اللَّهِ »
(پيوسته گروهي از امتم بر حق بوده و پيروز هستند، كسي‌كه ترک یاریشان کند به آنان ضرری نمي‌رساند. تا این که قيامت برپا مي‌شود).
مسلم (1920) از حديث ثوبان رضی الله عنه. ومانند آن از دیگر صحابه روایت شده است.

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

فقه>مفاهیم و اصطلاحات فقهی>َوَدِي

شماره مقاله : 139 تعداد مشاهده : 300 تاریخ افزودن مقاله : 14/5/1388

‌وَدِي يا ‌وَذِي

ودي آب سفيد غليظي است‌ كه بعد از ادرار، خارج مي‌شود و اين آب بدون خلاف پليد است‌، عايشه -‌رضي الله عنها گفته است‌: "‌ودي بعد از ادرار مي‌آيد، ‌كه بايد آلت و هر اندامي‌ كه به آن آلوده شود شسته‌ گردد، و آنوقت وضو گرفت نه غسل‌“‌ يعني موجب جنابت نيست‌. ابن المنذر اين حديث را روايت ‌كرده است‌. و از ابن عباس روايت شده است‌كه‌: المني والودي والمذي، أما المني ففيه الغسل، وأما المذي والودي فيهما إسباغ الطهور) [مني‌، موجب غسل جنابت است‌، و براي مذي و ودي تميز شستن و وضوي‌ كامل ‌كافي است‌]‌‌. اثرم و بيهقي اين حديث را نقل ‌كرده‌اند و متن حديث را بيهقي بدينصورت نقل ‌كرده است‌: (وأما الودي والمذي فقال: اغسل ذكرك أو مذاكيرك وتوضأ وضوءك في الصلاة) [اگر مذي و ودي را بخود ديدي آلت و جاي آن را بشوي و آنوقت همانطوري ‌كه براي نماز وضو مي‌گيري‌، وضو بگير]‌‌.

به نقل از:
فقه السنه ، تأليف سيد سابق، مترجم محمود ابراهيمي، تهران، ناشر مردم‌سالاري، دوم 1387.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام مالک نیز از موسیقی و از گوش دادن به آن نهی نموده است. وی در پاسخ به سوالی درباره غنا و نواختن آلات موسیقی گفت: "آیا عاقلی هم وجود دارد که غنا و موسیقی را حق بداند؟ این کارها را نزد ما فاسقان انجام می دهند" [تفسیر قرطبی]