|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
الهیات و ادیان>مسائل و عقايد اسلامي>ولایت > ولی و ولایت در اسلام
شماره مقاله : 1340 تعداد مشاهده : 393 تاریخ افزودن مقاله : 9/11/1388
|
ولي و ولايت در اسلام
برگرفته از كتاب: منهج اهل السنة و الجماعة في الإعتقاد تأليف: گروهي از علما و اساتيد متخصص در عقيده از دانشگاه اسلامي مدينه منوره
تعريف ولايت ولايت يعني محبت، دوستي و ياري رساندن؛ و هم چنين به حفاظت، حراست و زير نظر داشتن نيز اطلاق ميشود . خداوند مي فرمايد:* وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ * «و نيكي با بدي يكسان نيست [بدي را] با آن چه بهتر است دفع كن آنگاه كسي كه ميان تو و او دشمني است گويي دوستي يكدل ميگردد ». ولايت با فتح واو (واو مفتوحه) به معناي كمك و ياري رساندن است . خداوند مي فرمايد:* وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ* « مردان و زنان با ايمان ياري كنندگان يكديگرند كه به كارهاي پسنديده وا ميدارند و از كارهاي ناپسند باز ميدارند » .
و به طور مطلق منظور از آن ايمان است . الله تعالي مي فرمايد: * هُنَالِكَ الْوَلَايَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ هُوَ خَيْرٌ ثَوَابًا وَخَيْرٌ عُقْبًا* «در آنجا [آشكار شد كه] ياري به خداي حق تعلق دارد [نزد] اوست بهترين پاداش و [اوست] بهترين فرجام». همه مؤمنان ولي خدا (اولياء الله) و كافران نيز اولياء الشيطان هستند و شيطان هم ولي آن هاست . خداوند مي فرمايد: * اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ* «خداوند سرور كساني است كه ايمان آوردهاند آنان را از تاريكيها به سوي روشنايي ميبرد و[لي] كساني كه كفر ورزيدهاند سرورانشان [همان عصيانگران=] طاغوتند كه آنان را از روشنايي به سوي تاريكي ها ميبرند آنان اهل آتشند كه خود در آن جاودانند » .
ولايت به افراد محدودي اختصاص ندارد ولايت مختص يكي از مؤمنان نمي باشد به گونه اي كه بعضي از مردم گمان مي كنند. و ولي كسي نيست كه بعضي از كارهاي خارق العاده انجام دهد كه ديگران نتوانند آن را انجام دهند بلكه هم چنان كه بيان كرديم ولايت مترادف ايمان است پس ولي همان مؤمن است پس ولايت نيز همانند ايمان همان گونه كه مذهب اهل سنت و جماعت بر آن است فزوني و نقصان مي پذيرد .
ويژگي هاي اولياي خداوند خداوند باري تعالي ويژگي هاي اولياء را در اين آيات شريفه بيان مي كند:* أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿﴾ الَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ ﴿﴾ لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَياةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ* «آگاه باشيد كه بر دوستان خدا نه بيمي است و نه آنان اندوهگين ميشوند آنان هستند كه ايمان آورده و تقوا پيشه كرده اند. در زندگي دنيا و در آخرت مژده براي آنان است » . در آيه اول: بشارت و مژده اي است براي مؤمنان كه اولياي خدا مي باشند به اين كه آنان دچار ترس و ناراحتي نمي شوند . در آيه دوم: محدود كردن مفهوم اولياء است و ايشان كساني هستند كه به خدا ايمان آورده و تقوا پيشه كرده اند. پس تقوا ميزاني است كه با آن ولي از ديگران شناخته مي شود . و كسي كه ادعا كند ولايت درجه اي براي وصل شدن به خداوند است و حق تصرف در جهان هستي را دارد يا اين كه او غيب مي داند يا قادر به انجام كاري است كه غير از خداوند كسي قادر به انجام آن نيست يا اين كه تكاليف شرعي از گردن اوساقط مي شود بر خداوند دروغ بسته و به مقام ربوبيت و الوهيت نيز تجاوز كرده است .
انبيا از تمام اوليا با فضيلت ترند كسي كه چنين پندارد كه اوليا درجه اي دارند كه از مقام انبيا بالاتر است بر خداوند دروغ بسته و بدون علم سخني را به خداوند نسبت داده است زيرا خداوند مي فرمايد:* فَأُوْلَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ * «آن ها در زمره كساني خواهند بود كه خدا ايشان را گرامي داشته [يعني] با پيامبران و صديقين… » كه خداوند در اين آيه با انبيا شروع كرده است . خداوند تبارك و تعالي ولي مؤمنان و صالحان مي باشد چنان كه مي فرمايد:* إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿﴾ نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ* «در حقيقت كساني كه گفتند پروردگار ما خداست سپس ايستادگي كردند ملائكه بر آنان فرود ميآيند [و ميگويند] هان بيمناك وغمگين نباشيد و به بهشتي كه وعده يافته بوديد شاد باشيد. در زندگي دنيا و در آخرت دوستانتان ماييم ». الله تعالي در داستان يوسف عليه السلام مي فرمايد:* أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ* «تو در دنيا و آخرت مولاي مني مرا مسلمان بميران و مرا به شايستگان ملحق فرما» و مي فرمايد:* إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ * «بيترديد سرور من آن خدايي است كه قرآن را فرو فرستاده و هم او دوستدار شايستگان است» .
به نقل از سايت ايمان
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|