دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

تبلیغات

حديث: عن أبي مَالِكٍ الْحَارِثِ بْنِ عَاصِم الأشْعريِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « الطُّهُورُ شَطْرُ الإِيمَان، وَالْحَمْدُ للَّه تَمْلأَ الْميزانَ وسُبْحَانَ الله والحَمْدُ للَّه تَمْلآنِ أَوْ تَمْلأ مَا بَيْنَ السَّموَات وَالأَرْضِ وَالصَّلاَةِ نور، والصَّدَقَةُ بُرْهَان، وَالصَّبْرُ ضِيَاء، والْقُرْآنُ حُجَّةُ لَكَ أَوْ عَلَيْك. كُلُّ النَّاس يَغْدُو، فَبِائِعٌ نَفْسَهُ فمُعْتِقُها، أَوْ مُوبِقُهَا »

(روایت مسلم).

ترجمه: از ابو مالک حارث بن عاصم الاشعري رضي الله عنه روايت است که رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: "پاکي نصف ايمان است، و الحمد لله ميزان را پر مي کند، و سبحان الله و الحمد لله هردو پر مي کنند و يا پر مي کند بين آسمانها و زمين را، و نماز نور و روشنائي است، و صدقه دليل است، و صبر روشني است، و قرآن دليل است بنفع يا به ضرر تو، هر انسان صبح ميکند، سپس خويشتن را مي فروشد، يکي نفسش را (از عذاب) آزاد مي کند و ديگري نفسش را هلاکش ميکند."

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>سیره نبوی>غزوه بنی لحیان

شماره مقاله : 1267 تعداد مشاهده : 344 تاریخ افزودن مقاله : 4/11/1388

عزيمت پيامبر صلي الله عليه و سلم به ديار بني‌ لحيان در ماه ربيع‌الاول سال ششم هجرت

بني‌لحيان طايفه‌اي از اعراب بودند که به ده تن از اصحاب رسول‌خدا -صلى الله عليه وسلم- در محل رجيع نيرنگ زده بودند و موجب اعدام آنان شده بودند. اما، چون منطقة محل سکونت آنان در وسط سرزمين حجاز و نزديک به دروازه‌هاي مکه بود، و در ميان مسلمانان و قريشيان و اعراب بيابان‌نشين درگيريهاي شديد برقرار بود، نظر آن حضرت مساعد نبود بر اينکه به دشمن خيلي نزديک شوند و بر دل سرزمين حجاز دست‌اندازي کنند؛ وقتي احزاب شکست خوردند و از هم پاشيدند و عزم و ارادة آنان بر نبرد به سستي گراييد، و تا حدودي در برابر شرايط جاري تسليم شدند، پيغمبر اکرم -صلى الله عليه وسلم- به نظرشان رسيد که وقت انتقام گرفتن از بني‌لحيان رسيده است، و مناسب‌ترين هنگام براي گرفتن انتقام خون اصحاب رجيع است که در آنجا به شهادت رسيده بودند.

رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- در ماه ربيع‌الاول يا جمادي‌الاولي سال ششم هجرت به اتفاق دويست تن از اصحابشان عازم ديار بني‌لحيان شدند. ابن امّ‌مکتوم را در مدينه جانشين خود گردانيدند، و چنان وانمود کردند که مي‌خواهند به سمت شام بروند. آنگاه شتابان سير کردند تا به بطن غُران- بياباني ميان اَمَج و عُسفان- رسيدند که يارانشان در آنجا به قتل رسيده بودند. براي آنان طلب رحمت و دعاي خير کردند. بني‌لحيان با خبر شدند و راهي قله‌هاي کوه‌ها گرديدند و درنتيجه دست رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- و يارانشان به احدي از بني‌لحيان نرسيد.

پيامبر اکرم -صلى الله عليه وسلم- مدت دو روز در اراضي بني‌لحيان به سر بردند، و چند سريه به اين سوي و آن سوي اعزام کردند، اما دستشان به بني‌لحيان نرسيد. به عُسفان رفتند، و ده سوارکار را به کُراع‌الغميم اعزام فرمودند تا به گوش قريشيان برسد. .آنگاه به مدينه بازگشتند. مدت غيبت آن حضرت در مدينه در ارتباط با اين غزوه چهارده شبانه‌روز بود.

به نقل از: خورشيد نبوّت، ترجمه فارسي «الرحيق المختوم» مؤلف: شيخ صفي الرحمن مبارکفوري، برگردان : دکتر محمدعلي لساني فشارکي

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال عمر رضي الله عنه: «إن الناس ليؤدون إلى الإمام ما أدى الإمام إلى الله، وإن الإمام إذا رتع رتعت الرعية». "موسوعة فقه عمر بن الخطاب" د. محمد قلعجي؛ ص 146.‏ امیرالمؤمنین عمر بن خطاب رضی الله عنه فرمودند: «مردم به همان اندازه از رهبر و پیشوای خود حرف شنوی خواهند داشت که او از خدای خود داشته باشد و اگر حاکم رفاه طلب باشد، رعیت نیز رفاه طلب خواهد شد».