دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

تبلیغات

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:

«حق الله على العباد أن يعبدوه، ولا يشركوا به شيئاً، وحق العباد على الله أن لا يعذب من لا يشرك به شيئاً».
حق خدا بر بندگانش این است که او را پرستش کنند، و هیچ چیز را شریک او قرار ندهند، و حق بندگان بر خداوند این است که کسی را که چیزی را شریک او قرار نمی‌دهد، عذاب ندهد.
متفق علیه، صحیح بخاری 5/2312 حدیث (5912)، وصحیح مسلم 1/58 حدیث (30).

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>سیره نبوی>ابان بن سعد > سریه ابان بن سعد

شماره مقاله : 1216 تعداد مشاهده : 492 تاریخ افزودن مقاله : 10/10/1388

سريه ابان بن سعد در صفر سال هفتم هجرت
پيامبراکرم -صلى الله عليه وسلم- بهتر از هر فرمانده نظامي ديگري ميدانستند که مدينه و اطراف مدينه را پس از پايان پذيرفتن ماههاي حرام بطور کامل از نيروهاي رزمي خالي گذاردن مسلْماً شرط احتياط نخواهد بود؛ زيرا، اعراب باديه‌نشين در اطراف مدينه حضور دارند، و در کمين غفلت و سرگرمي مسلمانان به امور ديگرند تا دست به قتل و غارت و چپاول بزنند. اين بود که در همان اثناي درگيري‌هاي خيبر، سريه‌اي را تحت فرماندهي ابان بن سعيد بسوي نجد فرستادند تا باديه‌نشينان را هشداري باشد. ابان‌بن سعيد نيز پس از انجام وظايف محوّله بازگشت، و زماني که در خيبر بر حضرت رسول‌اکرم -صلى الله عليه وسلم- وارد شد، آن حضرت خيبر را بطور کامل فتح کرده بودند.

قاعدتاً، اين سريه بايد در ماه صفر سال هفتم هجرت انجام پذيرفته باشد. در صحيح بخاري گزارش اين سريه آمده است[1]؛ امّا، ابن حجر عسقلاني مي‌گويد: وضع اين سريه براي من نامعلوم است[2].

--------------------------------------------------------------------------------

[1]- نکـ: صحيح البخاري، «باب غزوة خيبر»، ج 2، ص 608-609.

[2]- فتح الباري، ج 7، ص 491.

به نقل از: خورشيد نبوّت، ترجمه فارسي «الرحيق المختوم» مؤلف: شيخ صفي الرحمن مبارکفوري، برگردان : دکتر محمدعلي لساني فشارکي

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

قال ميمون بن مهران: «إن العبد إذا أذنب ذنباً نكت في قلبه بذلك الذنب نكتة سوداء، فإن تاب محيت من قلبه فترى قلب المؤمن مجلي مثل المرآة، ما يأتيه الشيطان من ناحية إلا أبصره، وأما الذي يتتابع في الذنوب فإنه كلما أذنب ذنباً نكت في قلبه نكتة سوداء، فلا يزال ينكت في قلبه حتى يسود قلبه، ولا يبصر الشيطان من حيث يأتيه»."حلية الأولياء وطبقات الأصفياء" حافظ أبو نعيم اصفهاني. میمون بن مهران فرمود: «هرگاه بنده ای گناهی را مرتکب شود نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود، ولی هرگاه توبه کرد آن نقطه سیاه از قلبش پاک می شود، پس قلب مؤمن مانند آینه روشن است، و شیطان (برای فریفتن او) جز با زیر نظر گرفتن وی (و حیله) سراغش نمی آید. اما آنکس که مدام در حال گناه است با هر گناهی که انجام می دهد نقطه ی سیاهی بر قلبش پدیدار می شود تا آنکه قلبش کاملا سیاه می گردد، و شیطان هرگاه سراغش برود نیازی به فریب و زیر نظر گرفتنش ندارد».