|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين». امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
تاریخ اسلام>سیره نبوی>پیامبر اکرم صلي الله عليه و سلم > جایگاهی که پیامبر صلی الله علیه و سلم بر جنازه ها نماز میت می گزارد
شماره مقاله : 10781 تعداد مشاهده : 328 تاریخ افزودن مقاله : 10/6/1390
|
خبر جايگاهى كه پيامبر صلى الله عليه وسلم بر جنازهها نماز ميت مىگزارد محمد بن عمر واقدى از فليح بن سليمان، از سعيد بن عبيد بن سبّاق، از ابو سعيد خدرى نقل مىكند كه مىگفته است در آغاز ورود پيامبر صلى الله عليه وسلم به مدينه هر گاه كسى از ما به حالت مرگ و احتضار مىافتاد، پيش پيامبر صلى الله عليه وسلم مىرفتيم و خبر مىداديم و رسول صلى الله عليه وسلم مىآمد و براى او طلب آمرزش مىفرمود و چون آن شخص مىمرد، پيامبر صلى الله عليه وسلم با همراهان خود مراجعت مىكرد و گاه تا هنگام دفن توقف مىفرمود و اين كارگاهى به طول مىانجاميد و آن حضرت را از كار باز مىداشت و چون ترسيديم اين كار براى پيامبر صلى الله عليه وسلم همراه با مشقت باشد، يكى از ما گفت مناسب است پيش از مرگ كسى، پيامبر صلى الله عليه وسلم را آگاه نسازيم و پس از مرگ اشخاص، ايشان را آگاه سازيم كه براى ايشان مشقتى نباشد و معطل نگردند و از آن پس چنان رفتار مىكرديم و پس از مرگ خبر مىداديم و مىآمد و بر ميت نماز مىگزارد و استغفار مىفرمود. گاه پس از انجام اين كار برمىگشت و گاهى تا هنگامى كه ميت را دفن مىكردند، توقف مىفرمود. مدتى اين چنين رفتار كرديم، بعد گفتند به خدا سوگند بهتر اين است كه به سراغ پيامبر صلى الله عليه وسلم نفرستيم بلكه ميت را كنار خانه پيامبر ببريم و بعد خبر دهيم كه براى نماز گزاردن بيايد و اين كار براى ايشان آسودهتر خواهد بود و پس از آن چنين رفتار مىكرديم. واقدى مىگويد، به همين علت آن جا به جايگاه جنازهها نامگذارى شده است، زيرا جنازهها را آن جا مىبردند و اين سنت تا به امروز باقى مانده و مردم جنازهها را براى نماز به آن جا حمل مىكنند. * متن عربی:
ذكر الموضع الذي كان يصلي فيه رسول الله، صلى الله عليه وسلم على الجنائز قال: حدثنا محمد بن عمر الأسلمي قال: حدثني فليح بن سليمان عن سعيد بن عبيد بن السباق عن أبي سعيد الخدري قال: كنا مقدم النبي، صلى الله عليه وسلم، المدينة إذا حضر منا الميت أتيناه فأخبرناه فحضره واستغفر له حتى إذا قبض انصرف ومن معه وربما قعد حتى يدفن وربما طال ذلك على رسول الله، صلى الله عليه وسلم، من حبسه، فلما خشينا مشقة ذلك عليه قال بعض القوم لبعض: والله لو كنا لا نؤذن النبي بأحد حتى يقبض فإذا قبض آذناه فلم تكن لذلك مشقة عليه ولا حبس، قال: ففعلنا ذلك، قال: فكنا نؤذنه بالميت بعد أن يموت فيأتيه فيصلي عليه ويستغفر له، فربما انصرف عند ذلك وربما مكث حتى يدفن الميت، فكنا على ذلك أيضاً حيناً ثم قالوا: والله لو أنا لم نشخص رسول الله، صلى الله عليه وسلم، وحملنا الميت إلى منزله حتى نرسل إليه فيصلي عليه عند بيته لكان ذلك أرفق به وأيسر، عليه قال: ففعلنا ذلك. قال محمد بن عمر: فمن هناك سمي ذلك الموضع موضع الجنائز لأن الجنائز حملت إليه، ثم جرى ذلك من فعل الناس في حمل جنائزهم والصلاة عليها في ذلك الموضع إلى اليوم.
از کتاب: ترجمه الطبقات الكبرى ، محمد بن سعد كاتب واقدى (م 230)، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، انتشارات فرهنگ و انديشه، 1374ش. مصدر: دائرة المعارف شبکه اسلامی islamwebpedia.com
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
|
|
|