چرا صحابه را دوست داریم؟
تهیه : خالد ابوصالح
الحمدلله وحده والصلاة والسلام على من لا نبي بعده نبينا محمد وعلى آله وصحبه، أما بعد:
همانا که محبت و علاقه به اصحاب رسول الله صلي الله عليه و سلم در نزد اهل سنت و جماعت از اصول ایمان قلمداد می‌شود. چرا که این گروه (صحابه) برگزیدگان بشریت به شمار می‌آیند. آنان کسانی هستند که خداوند عز وجل ایشان را برای مصاحبت با رسولش و انتشار دینش انتخاب کرد. همان کسانی که وظیفه سنگین حفظ دین و تبلیغ آن را به نسل‌های آینده به نحو احسن انجام دادند. و گفتنی است که اگر این گروه برگزیده نبود شریعت اسلام نیز مانند دین یهود و مسیحیت دستخوش تحریف می‌شد. حال اگر کسی در صلاحیت و صداقت صحابه ایراد وارد کند در واقع به کتاب و سنتی که به وسیله ایشان به ما رسیده است طعن وارد کرده است.
از جانب دیگر، آیات و احادیث زیادی در فضیلت صحابه وارد شده است که دوست داشتن و دفاع از آنها، و دشمنی با کسانی که به ایشان توهین می‌کنند را بر ما واجب می‌کند.
بنابراین، ما صحابه را دوست داریم برای اینکه:
1 -خداوند تعالی از ایشان راضی گشته است، چنان که می‌فرماید لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا «18. (الفتح: 18).
«خداوند از مؤمنان - هنگامى كه در زير آن درخت (بيعه‌الرضوان كه در حديبيه انجام گرفت) با تو بيعت كردند - راضى و خشنود شد؛ خدا آنچه را در درون دلهايشان (از ايمان و صداقت) نهفته بود مىدانست؛ از اين رو آرامش را بر دلهايشان نازل كرد و پيروزى نزديكى (يعنى فتح خيبر) بعنوان پاداش نصيب آنها فرمود”.
2 - برای اینکه خداوند تعالی به صفت ایمان از صحابه یاد کرده است، چنانکه فرموده است “هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ” «62» . (الأنفال: 62).
"خداوند است كه تو را، با يارى خود و مؤمنان، تقويت كرد”.
3 - صحابه را دوست داریم زیرا خداوند آنها را تایید کرده و آنها را رستگار خوانده و به ایشان وعده بهشت داده است، در این باره می‌فرماید: لَ-كِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَ-ئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ وَأُوْلَ-ئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ «88» أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «89». (التوبه: 88-89).
"ولى پيامبر و كسانى كه با او ايمان آوردند، با اموال و جانهايشان جهاد كردند؛ و همه نيكيها براى آنهاست؛ و آنها همان رستگارانند! خداوند براى آنها باغهايى از بهشت فراهم ساخته كه نهرها از زير درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند بود؛ و اين است رستگارى (و پيروزى) بزرگ)!.
4 - صحابه را دوست داریم زیرا خداوند درباره آنها فرموده است: كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ «110» . (آل عمران: 110).
«شما بهترين امتى بوديد كه به سود انسانها آفريده شده اند”.
ابن عباس رضي الله عنه در تفسیر این آیه می‌گوید: منظور کسانی هستند که با محمد صلي الله عليه و سلم هجرت کردند.
5 - صحابه را دوست داریم زیرا خداوند عز وجل نیز آنها را دوست دارد، آنچنانکه فرموده است: فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ (المائده: 54). «خداوند به زودی قومی را به وجود میآورد که آنها را دوست دارد و آنها نیز خداوند را دوست دارند”. حسن بصری می‌گوید: قسم به خدا که این آیه در باره مردم حروراء[1] نازل نشده است بلکه درباره ابوبکر و عمر و یارانشان نازل شده است.
6 - صحابه را دوست داریم زیرا که خداوند از آنها با صفت ایمان یاد کرده است، در این باره می‌فرماید: وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ . (الأنفال: 74).
«و آنها كه ايمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد كردند، و آنها كه پناه دادند و يارى نمودند، آنان مؤمنان حقيقىاند؛ براى آنها، آمرزش (و رحمت خدا) و روزى شايستهاى است”.
آنها را دوست داریم چرا که پیامبر صلي الله عليه و سلم محبتشان را نشانه ایمان، و بغضشان را نشانه نفاق دانسته است، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِيِّ صلي الله عليه و سلم قَالَ: «آيَةُ الْمُنَافِقِ ثَلاثٌ: إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ، وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ، وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ”. (بخارى:33).
از ابوهريره t روايت است كه نبي اكرم صلي الله عليه و سلم فرمود: «نشانة منافق، سه چيز است: اول اينكه در صحبتهاي خود، دروغ ميگويد. دوم اينكه خلاف وعده، عمل ميكند. سوم اينكه در امانت، خيانت ميكند”.
نشانه ایمان دوست داشتن انصار و نشانه منافق تنفر از انصار میباشد.
7 - صحابه را دوست داریم زیرا پیامبر صلي الله عليه و سلم ما را از بدگویی آنها منع کرده است، و فرموده اند: «إذا ذكر أصحابي فأمسكوا”. (الطبرانی). هرگاه دربارهی صحابه من صحبت به میان آمد از بدگویی آنها خودداری کنید.
8 - صحابه را دوست داریم زیرا پیامبر صلي الله عليه و سلم آنها را سبب امنیت امت اسلام دانسته است، در این باره فرمودهاند: «النجوم أمنة للسماء، فإذا ذهبت النجوم أتى السماء ما توعد، وأنا أمنة لأصحابي فإذا ذهبتُ أتى أصحابي ما يوعدون، وأصحابي أمنة لأمتي، فإذا ذهب أصحابي أتى أمتي ما يوعدون”. (مسلم).
ستارهها سبب امنیت آسمان هستند پس هر گاه از بین بروند وعده ی (ناآرامی) آن فراخواهد رسید، و من سبب امنیت اصحابم هستم، پس هر گاه از دنیا رفتم وعدهی ناآرامی در آنها فراخواهد رسید، و اصحابم سبب امنیت امتم هستند، پس هرگاه آنها از دنیا رفتند وعدهی ناآرامی در امت من فراخواهد رسید.
9 - صحابه را دوست داریم برای اینکه پیامبر صلي الله عليه و سلم آنها را بهترین مردم معرفی کرده است، چنانکه می‌فرماید: «خير أمتي القرن الذي بعثت فيه، ثم الذين يلونهم، ثم الذين يلونهم”. (مسلم). بهترین افراد امت من کسانی هستند که من در بین آنها مبعوث شدهام (صحابه)، سپس کسانی که بعد از ایشان می‌آیند (تابعین)، و سپس کسانی که بعد از ایشان می‌آیند (تبع تابعین).
10 - صحابه را دوست داریم زیرا که پیامبر صلي الله عليه و سلم ما را از ناسزا گفتن به آنها باز داشته است، و فرموده است: «لا تسبوا أصحابي ، فوالذي نفسي بيده لو أنَّ أحدكم أنفق مثل أحد ذهباً ما بلغ مُدَّ أحدهم ولا نصيفه”. (مسلم). به اصحاب من ناسزا نگویید، قسم به آن کسی که جان من در دست اوست (خداوند) اگر هر یک از شما به اندازهی کوه احد طلا بخشش کند، نمیتواند به اندازهی نصف کف دست، حسنات آنها نیکی کرده باشد، چه برسد به اندازه یک کف دست.
11 - صحابه را دوست داریم زیرا پیامبر صلي الله عليه و سلم کسی را که به آنها ناسزا بگوید لعنت کرده است چنانکه می‌فرماید: «لعن الله من سب أصحابي”. (الطبرانی). خداوند لعنت کند کسی که به اصحاب من ناسزا بگوید.
12 - صحابه را دوست داریم زیرا پیامبر صلي الله عليه و سلم فرموده اند که نصرت و گسترش دین توسط ایشان و یارانشان خواهد بود، و این چنین هم شد. ایشان در این باره فرموده اند: «يأتي على الناس زمان، يغزو فئام من الناس، فيقال: فيكم من صاحب رسول الله ص؟ فيقولون: نعم، فيفتح لهم، ثم يأتي على الناس زمان، فيغزو فئام من الناس، فيقال لهم: فيكم من صاحب أصحاب رسول الله ص؟ فيقولون: نعم، فيفتح لهم، ثم يأتي على الناس زمان، فيغزو فئام من الناس، فيقال لهم: هل فيكم من صاحب من صاحب أصحاب رسول الله ص؟ فيقولون: نعم، فيفتح لهم”. (بخاری ومسلم). یعنی: زمانی فرا میرسد که گروهی از مردم جهاد می‌کنند، از آنها پرسیده می‌شود که آیا در بین شما کسی هست که همراهی رسول الله صلي الله عليه و سلم کرده باشد، میگویند بله، و بدینوسیله پیروز میشوند، سپس زمان دیگری فرا میرسد و گروهی از مردم جهاد می‌کنند، به آنها گفته می‌شود: آیا در میان شما کسی که صحابهی پیامبر را همراهی کرده باشد، میگویند: بله، آنگاه پیروز میشوند، سپس زمانی فرا میرسد که گروهی از مردم به جهاد میپردازند، از آنها سوال می‌شود که آیا در بین شما کسی هست که همراهان صحابه را همراهی کرده باشد، میگویند: بله، پس پیروز میشوند.
13 - صحابه را دوست داریم چون آنها وزیران پیامبر صلي الله عليه و سلم و یاران ایشان بودند، پیامبر صلي الله عليه و سلم در این باره میفرمایند: «إن الله تبارك وتعالى اختارني، واختار لي أصحاباً، فجعل لي منهم وزراء وأنصاراً وأصهاراً، فمن سبهم فعليه لعنة الله والملائكة والناس أجمعين، لا يقبل منه يوم القيامة صرف ولا عدل”. (حاکم و آنرا صحیح دانسته است). یعنی خداوند تبارک و تعالی مرا برگزید، و همچنین برای من یارانی برگزید، و برایم از بین این یاران وزیران و یاوران و خویشانی قرار داد، پس اگر کسی به آنها ناسزا بگوید لعنت خداوند و ملائکه و تمامی مردم بر او باد، و در روز قیامت هیچگونه توبه و فدیهای از او قبول نمیشود.
14 - صحابه را دوست داریم زیرا دوست داشتنشان دلیل بر دوست داشتن پیامبر صلي الله عليه و سلم میباشد، و نفرت از ایشان نیز دلیل بر نفرت از پیامبر صلي الله عليه و سلم میباشد، رسول الله صلي الله عليه و سلم در این باره می‌فرماید: «الله الله في أصحابي، لا تتخذوهم غرضاً بعدي، فمن أحبهم فبحبي أحبهم، ومن أبغضهم فببغضي أبغضهم، ومن آذاهم فقد آذاني، ومن آذاني فقد آذى الله، ومن آذى الله أوشك أن يأخذه”.
«شما را بخدا، شما را بخدا، راجع به ياران (خدا را در نظر داشته باشيد) آنها را بعد از من هدف-انتقاد- خود قرار ندهيد هركس كه آنها را دوست داشته باشد، بخاطر دوستى من با آنها دوستى ميكند، و هر كس كه بر آنها بغض بورزد بخاطر دشمنى با من بر آنها بغض ميورزد، و هر كس آنها را اذيت كند، مرا اذيت كرده است، و كسى كه مرا اذيت كند خدا را اذيت كرده است، و كسى كه خدا را اذيت كند بزودى او را بسزايش ميرساند”. (أحمد وترمذی واو آن را حسن دانسته است).
15 - صحابه را دوست داریم زیرا پیامبر صلي الله عليه و سلم نگه داشتن احترام ایشان و منزلتشان را نگهداری مکانت خود دانسته است، آنچنانکه می‌فرماید: «احفظوني في أصحابي، ثم الذين يلونهم، ثم الذين يلونهم”. (ابن ماجه، وآلبانی آن را تصحیح کرده است). یعنی منزلت مرا با نگه داشتن حرمت اصحابم و کسانی که تا دو قرن بعد از ایشان می‌آیند حفظ کنید.
16 - صحابه را دوست داریم زیرا آنها از اهل علم و فضیلت و اخلاق و راستگویی هستند، آنچنانکه پیامبر صلي الله عليه و سلم در این باره می‌فرماید: «أرأف أمتي بأمتي أبوبكر، وأشدهم في دين الله عمر، وأصدقهم حياء عثمان، وأقضاهم علي، وأفرضهم زيد بن ثابت، وأقرؤهم أبيّ، وأعلمهم بالحلال والحرام معاذ بن جبل، ألا وإن لكل أمة أميناً، وأمين هذه الأمة أبوعبيدة بن الجراح”. (حاکم).
مهربانترین فرد امتم برای امتم ابوبکر است، و محکمترینشان در امر دین عمر است، و باحیاترینشان عثمان و بهترینشان در قضاوت علی و داناترینشان در علم میراث زید بن ثابت و آگاهترینشان به قرائت قرآن ابیّ بن کعب و عالمترینشان در حلال و حرام معاذ بن جبل میباشد، و در هر امتی امینی وجود دارد و امین امت من ابو عبیده بن الجراح است.
ابن مسعود رحمه الله اینگونه اصحاب پیامبر صلي الله عليه و سلم را توصیف می‌کند:
وقتی که خداوند به قلب بندگانش نظر افکند قلب محمد صلي الله عليه و سلم را بهترین قلب بندگانش یافت، آنگاه بود که او را برای خود برگزید و به پیامبری مبعوث کرد، سپس برای بار دیگر به قلب بندگانش نظر افکند و قلب اصحاب پیامبر صلي الله عليه و سلم بهترین قلبهای بندگانش یافت، آنگاه بود که آنها را وزیران پیامبر صلي الله عليه و سلم قرار داد تا در راه دینش جنگ کنند.
و همچنین می‌فرماید: هر کس که میخواهد از سنت پیروی کند به کسانی که فوت کردهاند اقتدا نمايد، زیرا نمیدانی آن کسی که زنده است دچار فتنه می‌شود یا نه، و آن کسانی که از دنیا رفتهاند اصحاب پیامبر صلي الله عليه و سلم هستند، کسانی که از بین امت اسلام از همه در باور دینیشان قویتر و عالمتر بودند و تکلفشان در دین از همه کمتر بود، قومی بودند که خداوند آنها را برای همراهی پیامبرش صلي الله عليه و سلم و برپا کردن دینش برگزید، قدر و منزلت آنها را بدانید و به روش آنها اقتدا کنید چرا که آنها بر هدایت و راه راست بودند.
فرموده امام اهل سنت احمد بن حنبل رحمه الله در بارهی صحابه:
و از جمله مسایل واضح و آشکار بیان کردن نیکیهای تمامی اصحاب رسول الله صلي الله عليه و سلم میباشد، و همچنین خویشتن داری از بازگو کردن اشتباهات و مخالفتهایی که در بین آنها رخ داده است نیز از جمله همین مسایل میباشد، بنابراین اگر کسی به اصحاب رسول الله صلي الله عليه و سلم یا یکی از آنها ناسزا بگوید، یا به آنها توهین یا طعنه وارد کند، یا به ذکر معایب آنها بپردازد و از آنها یا یکی از آنها عیب جویی کند، چنین شخصی مبتدع، رافضی، ناپاک، و مخالف اهل سنت است، و خداوند هیچگونه توبه و فدیهای را از او قبول نمیکند، و بر خلاف آن دوست داشتن صحابه سنت است، و دعا کردن در حقشان از قربات میباشد، و اقتدا کردن به آنها وسیله نجات، و در پیش گرفتن راه و روش آنها فضیلت به حساب میآید. و صحابه پیامبر صلي الله عليه و سلم بهترین مردم هستند، شایستهی هیچ کس نیست که از آنها بدگویی کند، یا اینکه به آنها طعنه، عیب و توهین وارد نماید.
فرموده امام آجری رحمه الله در بارهی صحابه:
و از جمله چیزهایی که خداوند توفیقش را داد که در کتابم: (شریعه) به رشته تحریر در آورم فضایل رسول الله صلي الله عليه و سلم میباشد، و بعد از آن به ذکر فضایل صحابه کرامش خواهم پرداخت، آن کسانی که خداوند آنان را برگزید و برای پیامبرش وزیر، خویشاوند، یاور و خلفای او برای امتش قرار داد، و آنها مهاجرین و انصار هستند، خداوند از آنها در قرآن به زیباترین اوصاف یاد کرده است، و همچنین در قرآن آمده است که خداوند از آنها در تورات نیز به بهترین اوصاف یاد کرده است، و این فضل خداوند است، آن خداوندی که از فضل بسیار بزرگ و عظیمی برخوردار است و آن را به هر کس که بخواهد عطا می‌کند.
مهاجرین: مهاجرین آن کسانی هستند که به خداوند و رسولش صلي الله عليه و سلم ایمان آوردند، و با عملشان ایمانشان را ثابت کردند، با پیامبر صلي الله عليه و سلم در تمام سختیها ایستادگی کردند، ذلت و گشنگی در راه خدا را بر عزت و سیری در راه غیر خدا ترجیح دادند. در راه رضای خداوندی با خویش و ناخویش در افتادند، با پیامبر صلي الله عليه و سلم هجرت کردند، و پدر و مادر و خانواده و قبیله و ثروت و دارایی خود را در این راه رها کردند، و با تنگدستی به مدینه آمدند، تمام اینها به سبب آن محبتی بود که به خداوند تبارک وتعالی و رسول گرامیش داشتند.
خداوند و رسولش از تمام کسان و چیزهایی که ذکر کردیم برایشان مهمتر بودند، و این به سبب ایمان راستین، عقل صحیح، نفس پاک، رای درست، صبر شکیبا، و توفیق خداوند عز وجل بود، خداوند می‌فرماید “رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ” «22» . (المجادله: 22). «خداوند از آنها خشنود است و آنها نيز از خداوند خشنودند، آنها حزب الله‌اند، بدانيد حزب‌الله پيروزان و رستگارانند”.
انصار: کسانی هستند که خداوند آنان را برای نصرت و یاری دینش و پیروی از پیامبرش برگزید، از وقتی که پیامبر صلي الله عليه و سلم هنوز در مکه بود ایمان آوردند، با او بیعت کردند، و در بیعتشان با او صادق بودند، او را دوست داشتند و به یاریش برخاستند، و از آن نوری که بر او نازل شد پیروی کردند، به سبب محبتی که به پیامبر صلي الله عليه و سلم داشتند از او خواستند تا با ایشان به مدینه بیاید، ولی پیامبر به ایشان فرمود که هنوز وقتش نرسيده، سپس آن مهاجرینی که در مکه با پیامبر صلي الله عليه و سلم بیعت کرده بودند به شهر خود مدینه بازگشتند و خبر ایمان خود را به پیامبر برای برادران خود بازگو کردند، پس آنها نیز ایمان آوردند و در این راه استوار ماندند.
وقتی که پیامبر صلي الله عليه و سلم به سوی ایشان هجرت فرمودند بسیار خوشحال شدند و مقدمشان را گرامی داشتند و با آغوش باز از او استقبال کردند، و او را اکرام و تعظیم نمودند، و دانستند که این هجرت مبارک نعمتی بزرگ از جانب خداوند برای آنها میباشد.
سپس بقیه مهاجرین از مکه آمدند، انصار از هجرت آنها نیز بسیار خوشحال شدند، به نحو احسن به آنها نیکی کردند، خانههای خود را بین همدیگر تقسیم کردند، آنها را بر زن و بچهی خود ترجیح دادند، بسیار آنها را دوست داشتند، و بعد از اینکه با هم دشمنی و عداوت داشتند به توفیق خداوند قلبهایشان با هم اُنس گرفت و در راه او با هم برادر شدند.
خداوند در وصف صحابه می‌فرماید: وَإِن يُرِيدُواْ أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللّهُ هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ «62» وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعاً مَّا أَلَّفَتْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَ-كِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ «63”. (الأنفال: 62-63 ).
«و اگر بخواهند تو را فريب دهند، خدا براى تو كافى است؛ او همان كسى است كه تو را، با يارى خود و مؤمنان، تقويت كرد و دلهاى آنها را با هم، الفت داد! اگر تمام آنچه را روى زمين است صرف مىكردى كه ميان دلهاى آنان الفت دهى، نمىتوانستى! ولى خداوند در ميان آنها الفت ايجاد كرد! او توانا و حكيم است!”.
و در جای دیگر نیز می‌فرماید: وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «103» . (آل عمران: 103).
«و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود، به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد، و او ميان دلهاى شما، الفت ايجاد كرد، و به بركت نعمت او، برادر شديد! و شما بر لب حفرهاى از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد”.
پس همه صحابه از مهاجرین و انصار با هم بر محبت خداوند عز وجل و رسول گرامیش ص، و بر همکاری و همدلی برای یاری دین پیامبر صلي الله عليه و سلم و اجرا کردن دستورات ایشان در هر حالت خوش و ناخوشی متفق شدند، و از هیچ کس در این را واهمهای نداشتند.
به همین سبب خداوند از مهاجرین و انصار در قرآن بیش از چند بار با بهترین اوصاف یاد کرده است، و به همهی آنها وعده بهشت برین را داده است، آن بهشتی که در آن جاویدان هستند، و فرموده است که او از صحابه و آنها نیز از خداوند خشنود گشتهاند: عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. (المجادله: ٢٢). «آنها حزب الله‌اند، بدانيد حزب‌الله پيروزان و رستگارانند”.
فرموده امام ذهبی رحمه الله در باره ی صحابه:
کسی میتواند فضایل صحابه را بداند که زندگی و تعاملشان را در زمان پیامبر صلي الله عليه و سلم و بعد از وفات ایشان مورد بررسی قرار دهد، آنانی که با هم در ایمان آوردن، جنگیدن با کفار، نشر دین، برپا کردن امور دین، بالا بردن شان دستور خداوند و پیامبرش، یاد آموزی فریضهها و سنتهای پیامبر صلي الله عليه و سلم به دیگران، در تمام این امور از هم پیشی میگرفتند، و اگر صحابه نبودند به هیچ وجه نه اصل و نه فرعی از دین الهی به ما نمیرسید، و به هیچ وجه از اخبار و احادیث پیامبر صلي الله عليه و سلم با خبر نمیشدیم. بنابراین اگر کسی به آنها طعنه بزند، یا به آنها ناسزا بگوید، به کلی از دین اسلام خارج می‌شود، زیرا طعنه زدن به صحابه مبنی بر اعتقاد داشتن به نادرستی آنها میباشد، و دلالت بر حقد آنها بر صحابه میدهد، و باعث انکار و رد آن اوصافی می‌شود که خداوند در قرآن کریم و رسول الله صلي الله عليه و سلم در سنت پاکش از آن یاد کردهاند.
و همچنین صحابه بهترین اسباب رسیدن به احادیث پیامبر صلي الله عليه و سلم هستند، و اگر کسی به اسباب طعن وارد کند در حیقیقت طعن بر اصل (پیامبر ص) وارد کرده است، و توهین به ناقل نصوص شریعت، در حقیقت توهین به خود نصوص میباشد، و این مساله برای هر کسی که اهل تدبر باشد، و از نفاق و کفر و الحاد در عقیدهاش به دور باشد قابل درک است. (الکبائر صلي الله عليه و سلم 274).
فضیل بن عیاض : می‌گوید: محبت صحابه ذخیرهای برای آخرت است، خدا رحمت کند کسی را که بر صحابه محمد صلي الله عليه و سلم رحمت بفرستدد.
و عبدالله بن المبارک : نیز می‌گوید: اگر در شخصی دو ویژگی وجود داشته باشد امیدوارم که از عذاب روز قیامت نجات یابد، راستگویی، و محبت اصحاب محمد ص.
و ابوبکر بن الطیب نیز اشعاری در وصف بعضی از صحابه سروده است که این مضمون را در بر دارد: من به الگو بودن علی آنچنان معتقد هستم که به نجات ابوبکر از آتش جهنم معتقدم، و از عمر و همراهانش احساس رضایت دارم، و به هیچ وجه راضی نبودم که عثمان در خانهاش به قتل برسد، تمام صحابه در نزد من قدوه و بزرگ هستند، و آیا با چنین اعتقادی مورد ملامت قرار میگیرم؟!، خدایا اگر میدانی که من آنها را فقط به خاطر رضا و خشنودی تو دوست دارم پس مرا از آتش جهنم نجات ده.
________________________________________
1 - حروراء نام منطقهای در عراق است که خوارج در آن ساکن بودند.
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان
