قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

حمران بن ابان‏
برده آزاد كرده و وابسته عثمان بن عفان و از اسيران عين التمر بوده است كه خالد بن وليد ايشان را به مدينه گسيل داشته است. او نسب خود را به نمر بن قاسط می رسانده و فرزندانش هم همين ادعا را داشته اند. حمران از عثمان و جز او روايت كرده است و سبب آمدن او به بصره چنين بود كه پاره‏اى از رازهاى عثمان را آشكار ساخت و چون اين خبر به عثمان رسيد به او گفت نبايد با من در يك شهر ساكن باشى. او از پيش عثمان كوچ كرد و ساكن بصره شد و آن جا اموالى فراهم آورد و او را در آن شهر اعقابى است.
*
متن عربی:
حمران بن أبان
مولى عثمان بن عفان، وكان من سبي عين التمر الذين بعث بهم خالد بن الوليد إلى المدينة، وقد كان انتمى ولده إلى النمر بن قاسط، وقد روى حمران عن عثمان وغيره، وكان سبب نزوله البصرة أنه أفشى على عثمان بعض سره فبلغ ذلك عثمان فقال: لا تساكني في بلد، فرحل عنه ونزل البصرة واتخذ بها أموالا، وله عقب.

از کتاب: ترجمه الطبقات الكبرى ، محمد بن سعد كاتب واقدى (م 230)، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، انتشارات فرهنگ و انديشه، 1374ش.

مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com