Untitled Document
 
 
 
  2024 Nov 21

----

19/05/1446

----

1 آذر 1403

 

تبلیغات

حدیث

 

رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمودند:
(اقتدوا باللذين من بعدي ،أبي بكر وعمر). 
 «به دو نفری که پس از من هستند، (یعنی) ابوبکر و عمر، اقتدا کنید» 
صحيح سنن الترمذي: ألباني (3/200 )

 معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

 

 

 

  سخن سایت

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

لیست الفبایی     
               
چ ج ث ت پ ب ا آ
س ژ ز ر ذ د خ ح
ف غ ع ظ ط ض ص ش
ه و ن م ل گ ک ق
ی
   نمایش مقالات

تاریخ اسلام>ایام عرب>ایام عرب > یوم زویرین

شماره مقاله : 10378              تعداد مشاهده : 360             تاریخ افزودن مقاله : 3/5/1390

روز زويرين‏
ابو عبيده گفته است:
افراد خاندان بكر بن وائل دچار خشكسالى شده و سرزمين خود را ترك گفته و به محلى كه تميم زندگى مى‏كرد و ميان يمامه و هجر قرار داشت كوچ كرده بودند.
دو قبيله بكر و تميم كه به هم نزديك شدند با يك ديگر به- كين‏توزى و دشمنى پرداختند و بر آن شدند كه هيچ بكرى به هيچ تميمى نرسد مگر اين كه او را بكشد، همچنين هيچ تميمى به هيچ بكرى بر نخورد مگر اين كه خون وى را بريزد و هر كس كه به دارائى ديگرى دست يافت آن را بربايد بدين گونه آتش كينه در ميان دو طرف روز بروز تيزتر مى‏شد و بيش‏تر زبانه مى‏كشيد. تا يك بار كه حوفزان بن شريك و وادك بن حارث كه دو تن از قبيله شيبان بودند، براى حمله بر بنى دارم حركت كردند.
تصادفا در همين هنگام گروه بسيارى از قبائل وابسته به تميم مانند عمرو بن حنظله و رباب و سعد و غيره نيز گرد هم آمدند و براى حمله به قبيله بكر بن وائل به راه افتادند.
فرماندهى ايشان را نيز ابو الرئيس حنظلى بر عهده داشت.
همينكه خبر حركت ايشان به مردان خاندان بكر بن وائل‏ رسيد، خود را براى مقابله با دشمن آماده ساختند و به راه افتادند در حاليكه اصم عمرو بن قيس بن مسعود ابو مفروق، و حنظلة بن سيار عجلى، و حمران بن عبد عمرو عبسى فرماندهى ايشان را داشتند.
همينكه دو طرف با هم روبرو شدند، تميم و رباب دو شتر را پالان نهادند و كسى را نيز به نگهدارى آن دو گماشتند و آنها را ميان دو صف، در جائى بستند و نامشان را زويرين (به معنى دو خدا) نهادند و گفتند:
«تا هنگامى كه اين دو شتر نگريزند، ما نيز هرگز از ميدان نمى‏گريزيم.» ابو مفروق، همينكه چشمش به آن دو شتر افتاد، راجع به آنها پرسش كرد و او را از موضوع آگاه ساختند.
بيدرنگ در ميان دو صف در آمد و همچنان كه شتر به زانو در مى‏آيد، زانو زد و نشست و گفت:
«زوير شما منم. به پاس من پيكار كنيد و تا هنگامى كه من نگريخته‏ام شما هم نگريزيد.» در پى اين سخن، جنگ آغاز شد و نبردى خونين در گرفت.
در اين گير و دار شيبان به آن دو شتر رسيد و آنها را گرفت و كشت. بر سر اين موضوع جنگ شدت بيش‏ترى يافت.
سرانجام تميم شكست خورد و ابو الرئيس فرمانده تميم و عده بسيار ديگرى كشته شدند و بكر اموالشان را به غنيمت گرفت و زنان را به زور كشيد و برد و بسيارى از مردانشان را نيز اسير كرد و خلاصه، آنچه هنگام گريز، از زنان و اموال، بر جاى نهاده بودند، بر گرفت و سالم بازگشت.
اعشى درباره اين روز گفته است:
         يا سلم لا تسألى عنا فلا كشفت  ...          عند اللقاء و لا سود مقاريف‏
            نحن الذين هزمنا يوم صبحنا    ...         يوم الزويرين فى جمع الاحاليف‏
            ظلوا و ظلت تكر الخيل وسطهم    ...         بالشيب منا و بالمرد الغطاريف‏
            تستأنس الشرف الاعلى باعينها   ...          لمح الصقور علت فوق الاظاليف‏
            انسل عنها بسيل الصيف فانجردت    ...         تحت اللبود متون كالزحاليف‏
درباره اين روز شاعران بسيارى شعر ساخته‏اند مخصوصا الاغلب عجلى كه از چكامه‏هاى رزمى وى يكى آنست كه چنين آغاز مى‏شود:
         ان سرك العز فجحجح بحشم‏
تا آنجا كه مى‏گويد:
         جاؤوا بزويريهم و جئنا بالاصم  ...           شيخ لنا كالليث من باقى ارم‏
            شيخ لنا معاود ضرب البهم   ...          يضرب بالسيف اذا الرمح انقصم‏
            هل غير غارصك غارا فانهزم‏
 
از اين دو غار، منظور بكر و تميم است.
چكامه رزمى ديگر او چنين آغاز مى‏شود:
         يا رب حرب ثرة الاخلاف‏
كه در آن از اين روز ياد مى‏كند.

*

متن عربی:
يوم الزويرين
قال أبو عبيدة: كانت بكر بن وائل قد أجدبت بلادهم فانتجعوا بلاد تميم بين ليمامة وهجر، فلما تدانوا جعلوا لا يلقى بكري تميمياً إلا قتله، ولا يلقى تميمي بكرياً إلا قتله، إذا أصاب أحدهما مال الآخر أخذه، حتى تفاقم الشر وعظم.فخرج الحوفزان بن شريك والوادك بن الحارث الشيبانيان ليغيرا على بني دارم، فاتفق أن تميماً في تلك الحال اجتمعت في جمع كثير من عمرو بن حنظلة والرباب وسعد وغيرها وسارت إلى بكر بن وائل، وعلى تميم أبو الرئيس الحنظلي. فبلغ خبرهم بكر بن وائل فتقدموا وعليهم الأصم عمرو بن قيس بن مسعود أبو مفروق وحنظلة بن سيار العجلي وحمران ابن عبد عمرو العبسي، فلما التقوا جعلت تميم والرباب بعيرين وجللوهما وجعلوا عندهما من يحفظهما وتركوهما بين الصفين معقولين وسموهما زويرين، يعني: إلهين، وقالوا: لا نفر حتى يفر هذان البعيران. فلما رأى أبو مفروق البعيرين سأل عنهما فأعلم حالهما، فقال: أنا زويركم، وبرك بين الصفين وقال: قاتلوا عني ولا تفروا حتى أفر. فاقتتل الناس قتالاً شديداً، فوصلت شيبان إلى البعيرين فأخذوهما فذبحوهما. واشتد القتال عليهما، فانهزمت تميم وقتل أبو الرئيس مقدمهم ومعه بشر كثير، واجترفت بكر أموالهم ونساءهم وأسروا أسرى كثيرة، ووصل الحوفزان إلى النساء والأموال، وقد سار الرجال عنها للقتال، فأخذ جميع ما خلفوه من النساء والأموال وعاد إلى أصحابه سالماً؛ وقال الأعشى في ذلك اليوم:
يا سلم لا تسألي عنّا فلاً كشفت ... عند اللقاء ولا سود مقاريف
نحن الذين هزمنا يوم صبّحنا ... يوم الزّويرين في جمع الأحاليف
ظلّوا وظلّت تكرّ الخيل وسطهم ... بالشيّب منّا والمرد الغطاريف
تستأنس الشرف الأعلى بأعينها ... لمح الصقور علت فوق الأظاليف
انسلّ عنها بسيل الصّيل فانجردت ... تحت اللّبود متونٌ كالزحاليف
وقد أكثر الشعراء في هذا اليوم، لا سيما الأغلب العجلي، فمن ذلك أرجوزته التي أولها:
إن سرّك العزّ ... فجحجح بحشم
يقول فيها:
جاؤوا بزويريهم وجئنا بالأصمّ ... شيخ لنا كالليث من باقي إرم
شيخٌ لنا معاودٌ ضرب البهم ... يضرب بالسيف إذا الرمح انقصم
هل غير غارٍ ... صكّ غاراً فانهزم
الغاران: بكر وتميم. وله الأرجوزة التي أولها:
يا ربّ حربٍ ... ثرّة الأخلاف
يذكر فيها هذا اليوم.

از کتاب: کامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.

مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com

 



 
بازگشت به ابتدای صفحه     بازگشت به نتایج قبل                       چاپ این مقاله      ارسال مقاله به دوستان

اقوال بزرگان     

حسن بن علی رضی الله عنه هرگاه وضو می‌گرفت، رنگ چهره‌اش، دگرگون می‌شد؛ و چون علتش را از او جویا شدند، فرمود: «سزاوار است رنگ چهره‌ی کسی که می‌خواهد در آستان خداوند صاحب عرش، به عبادت بایستد، تغییر نماید». وفيات الأعيان (2/69)

تبلیغات

 

منوی اصلی

  صفحه ی اصلی  
 جستجو  
  روز شمار وقايع
  عضویت در خبرنامه  
پیشنهادات وانتقادات  
همكارى با سايت  
ارتباط با ما  
 درباره ی ما  
 

تبیلغات

آمار

خلاصه آمار بازدیدها

امروز : 15315
دیروز : 5614
بازدید کل: 8805474

تعداد کل اعضا : 608

تعداد کل مقالات : 11123

ساعت

نظر سنجی

كداميك از كانال‌هاى اهل سنت فارسى را بيشتر مي‌پسنديد؟

كانال فارسى نور

كانال فارسى كلمه

كانال فارسى وصال

نمایش نتــایج
نتــایج قبل
 
.محفوظ است islamwebpedia.com تمامی حقوق برای سایت
All Rights Reserved © 2009-2010