قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

سخن درباره كشته شدن زكرياء
پس از كشته شدن يحيى، پدرش كه اين خبر را شنيد از بيم جان خود گريخت و داخل بوستانى شد كه در نزديكى بيت المقدس قرار داشت و داراى درختانى بود.
پادشاه در پى او فرستاد تا او را بگيرند. و او در آن بوستان به درختى برخورد. درخت به او گفت:
«اى پيامبر خدا، بيا به سوى من!» همينكه زكرياء پيش رفت، تنه درخت شكافته شد و زكريا در ميان آن، جاى گرفت.
ولى دشمن خدا، ابليس، فرا رسيد و حاشيه لباس او را گرفت و از شكاف درخت بيرون كشيد تا هنگامى كه خبر پنهان شدن او را به جويندگانش مى‏دهد، حرف او را باور كنند.
بعد با كسانى كه به جست و جوى زكرياء آمده بودند روبرو شد تا آنان را آگاه سازد.
به ايشان گفت:
«شما چه مى‏خواهيد؟» پاسخ دادند:
«در پى زكرياء مى‏گرديم.» گفت:
«او اين درخت را جادو كرد. بدين جهة تنه‏اش شكافته شد و او در شكاف درخت جاى گرفت.» گفتند:
«ما حرف تو را باور نمى‏كنيم.» گفت:
«من نشانه‏اى دارم كه اگر آن را ببينيد حرفم را باور مى‏كنيد.» آنگاه حاشيه لباس زكرياء را نشانشان داد.
آنان نيز تبرها برگرفتند و درخت را دو تكه كردند و تنه‏اش را نيز با اره بريدند بدين گونه، زكريا، در ميان درخت به دو شقه شد. و خداوند بدنهادترين مردم روى زمين را بر فرزندان اسرائيل چيره ساخت تا انتقام او را از آنان گرفتند.
و نيز گفته شده است:
سبب كشته شدن زكرياء اين بود كه ابليس به يكى از مجالس بنى اسرائيل درآمد و زكريا را متهم ساخت كه با مريم همخوابگى كرده است.
به ايشان گفت:
«هيچ كس جز زكرياء مريم را آبستن نكرده است زيرا تنها او بود كه به اتاق مريم مى‏رفت.»
فرزندان اسرائيل كه اين سخن شنيدند، به جست و جوى زكرياء برخاستند تا او را بگيرند.
او نيز گريخت و موضوع گريختن و پنهان شدن او در تنه درخت به همان گونه روى داد كه قبلا گفته شد.

متن عربی:
ذكر قتل زكريا
لما قُتل يحيى وسمع أبوه بقتله فرّ هارباً فدخل بستاناً عند بيت المقدس فيه أشجار، فأرسل الملك في طلبه، فمرّ زكرياء بالشجرة، فنادته: هلمّ إليّ يا نبيّ الله فلمّا أتاها انشقّت فدخلها، فانطبقت عليه وبقي في وسطها، فأتى عدوّا الله إبليس فأخذ هدب ردائه فأخرجه من الشجرة ليصدّقوه إذا أخبرهم، ثمّ لقي الطلب فأخبرهم، فقال لهم: ما تريدون؟ فقالوا: نلتمس زكرياء، فقال: إنّه سحر هذه الشجرة فانشقت له فدخلها، قالوا: لا نصدّقك قال: فإنّ لي علامة تصدّقوني بها؛ فأراهم طرف ردائه، فزخذوا الفؤوس وقطعوا الشجرة باثنتين وشقّوها بالمنشار، فمات زكرياء فيها، فسلّط الله عليهم أخبث أهل الأرض فانتقم به منهم.
وقيل: إنّ السبب في قتله أنّ إبليس جاء إلى مجالس بني اسرائيل فقذف زكريّاء بمريم وقال لهم: ما أحبلها غيره، وهو الذي كان يدخل عليها، فطلبوه فهرب، وذكر من دخوله الشجرة نحو ما تقدّم.

از کتاب: كامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.

مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com