قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

صحيفه‏هائى كه بر او نازل شد

ابو ذر از پيامبر، صلى الله عليه و سلم، روايت كرده است كه فرمود:
«خداوند به حضرت ابراهيم ده صحيفه فرستاد.» ابو ذر مى‏گويد: من پرسيدم:
«اى پيامبر خدا، صحيفه‏هاى ابراهيم چه بود؟» در پاسخ فرمود:
«همه، امثال و اندرزها بود مانند اين كه: اى پادشاه چيره دست مبتلاى گمراه، من تو را به فرمانروائى برنيانگيختم كه مال جهان را گرد آورى و روى هم انباشته كنى. بلكه تو را برانگيختم تا به فرياد ستمديده برسى، چون من دادخواهى ستمديده را رد نمى‏كنم اگر چه كافر باشد.» و سخنان ديگرى در آن صحيفه‏ها بود. از آن جمله:
خردمند مادام كه در برابر خرد خود، مغلوب هواى نفس نشده بايد ساعات شبانه روز خود را به گونه‏اى مرتب كند كه در ساعت معينى به راز و نياز با پروردگار خود پردازد و ساعتى درباره آفرينش خداوند بينديشد، ساعتى به حساب سود و زيان و صواب و خطاى خود برسد و ساعتى نيز صرف خوردن و آشاميدن كند و بدانچه حلال است نياز خويشتن را برآورد.
بر خردمند است كه گام برندارد مگر در سه راه: توشه اندوختن براى آخرت، بهبود بخشيدن به زندگى و كام جستن از آنچه حرام نيست.
بر خردمند است كه به اوضاع روزگار خود بينا باشد.
وظيفه خود را انجام دهد و زبان خود را نگاه دارد.
كسى كه گفتار خود را با كردار خود مى‏سنجد، كم لب مى‏گشايد و نمى‏گويد جز سخنى كه به كارش آيد.
ابراهيم نخستين كسى بود كه ختنه كرد و نخستين كسى بود كه به مهمانى و مهمان نوازى پرداخت و نخستين كسى بود كه شلوار پوشيد.
از اين گونه كارهاى ديگر نيز هست كه انجامش را بدو نسبت داده‏اند.

متن عربی:
وروى أبو ذرّ عن النبي، صلى الله عليه وسلم، أنه قال: وأنزل الله على ابراهيم عشر صحائف، قال: قلت: يا رسول الله فما كانت صحف ابراهيم؟ قال: كانت أمثالاً كلّها: أيها الملك المسلط المبتلى المغرور إني لم أبعثك لتجمع الدنيا بعضها الى بعض ولكن بعثتك لتردّ عني دعوة المظلوم فإني لا أردها ولو كانت من كافر.
 وكان فيها أمثال، منها: وعلى العاقل ما لم يكن مغلوباً على عقله أن يكون له ساعات، ساعة يناجي فيها ربّه، وساعة يفكر فيها في صنع الله، وساعة يحاسب فيها نفسه، وساعة يخلو فيها بحاجته من الحلال في المطعم والمشرب، وعلى العاقل أن لا يكون ظاعناً إلا في ثلاث: تزوده لمعاده ومرَّمة لمعاشه ولذّة ي غير محرّم، وعلى العاقل أن يكون بصيراً بأمانه، مقبلاً على شانه، حافظاً للسانه، ومن حسب كلامه من عمله قلّ كلامه إلاّ فيما يعنيه.
 وهو أوّل من اختتن، وأوّل من أضاف الضيف، وأوّل من اتخذ السراويل، إلى غير ذلك من الأقاويل.

از کتاب: كامل تاريخ بزرگ اسلام و ايران، عز الدين على بن اثير (م 630)، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خليلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، 1371ش.

مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
islamwebpedia.com