قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

آیا پيروان مذهب ‏جعفري تابع فقه امام جعفر صادق رضی الله عنه هستند؟

مفاهيمي ‏که در بين اقشار متوسط مسلمانان شايع است، اطلاق عنوان «جعفري» بر شيعه اماميه‎ است به ‏جهت اينکه آنان در فقه تابع مذهب امام جعفر صادق رضی الله عنه  هستند و فقه آنان به امام جعفر صادق نسبت داده ‏شده است. اما وقتي به آثار و لوازم اين عنوان به دقت نگاه مي‏کنيم به جايي نمي‏رسيم! زيرا پيروان مذهب ‏جعفري در حقيقت:‏
تابع فقه مشهور امام جعفر صادق نيستند.‏
يا تابع فقيهي نيستند که فقه جعفر را برايشان نقل کند.‏
يا تابع فقهي نيستند که بر اساس نظريات امام جعفر پايه گذاري شده باشد.‏
يا – حداقل – تابع فقهايي نيستند که در اغلب مسائل فقهي اتفاق نظر داشته باشند.‏
به جاي تبعيت از فقهي معلوم و مشخص که نسبت آن به امام جعفر مشهور باشد، مي‏بيني که آنان عملاً در ‏مسأله امامت نظرات مختلفي دارند و از چند فقيه با نظرات متفاوت تقليد مي‏کنند. و مي‏ دانند که هر فقيهي ‏مذهب خاص خودش را دارد. از نظر آنان هر کس از يکي از آنها تقليد ‏ می کند.
از جهتي ديگر اهل تشيع در ميانشان کتاب فقهي يا کتاب حديثي ‏که امام جعفر به دست خودش تأليف و نوشته باشد يا شاگردان ‏نزديک به او آن را جمع آوري کرده باشند، ندارند تا در موقع نياز ‏بدان مراجعه کنيم و مطمئن باشيم که مربوط به ايشان است. و هيچ ‏مستندي که به آن فتوا دهند ندارند بجز رواياتي که صحتشان قطعي ‏نيست، تازه به صراحت از آنها ايراد مي‏گيرند و از آنها مشکوک اند!‏
نزد شيعه کتابي در فقه که امام جعفر صادق رضی الله عنه خودش آن را نوشته باشد يا شاگردانش تدوين کرده باشند و مردم تا امروز آن را به کار ببرند موجود نيست همچنان که عادت بقية فقهاء مذاهب اين چنين بوده است. و آنچه که به امام جعفر در فقه نسبت داده شده صدها سال بعد از وفاتش نوشته شده و سند صحيحي ندارد که به آن اعتماد کنيم.
حقايقي که روشن است اما از ذهن عوام شيعه پنهان است، اين است که جعفر صادق رضی الله عنه  – يا هر کدام از دوازده امام – نه در فقه و نه در حديث کتابي تأليف نکرده اند!
بر عکس ائمه چهار مذهب و ديگران، که هر کدام هم در فقه و هم در حديث کتاب تأليف کرده اند.
امام ابوحنيفه نعمان بن ثابت رحمه الله براي ما در حديث «المسند» به جا گذاشته. و در فقه او هم شاگردان مستقيمش مانند ابويوسف و محمد بن حسن شيباني به تدوين و نقل آن همت گماشته اند.
امام مالک بن انس رحمه الله به قلم خودش «موطأ» در فقه و حديث به جا گذاشت.
امام شافعي رحمه الله «المسند» در حديث، و «الأم» در فقه به جا گذاشت. و او با كتاب (الرسالة) باني و مؤسس علم اصول فقه محسوب مي‏شود و اين اولين كتابي بود كه در اسلام در اين باب تاليف شده است.
و امام احمد بن حنبل شيباني :، «مسندش در حديث مثل آتش بر روي عَلَم مي‏درخشد. و فقهش هم، محفوظ و مدّون است». و از مشهورترين شاگردانش، آنهايي که فقهش را تدوين کرده اند، امام خلال رحمه الله مي‏باشد.
حتي امام زيد بن علي رضی الله عنهما فقه مدون و کتاب مسند در حديث دارد.
بجز جعفر بن محمد، صادق! که نه در حديث و نه در فقه کتابي ندارد که خودش نوشته باشد يا شاگردانش آن را جمع آوري کرده باشند. و شيعه هيچ مسندي از امام جعفر ندارند که به آن فتوا دهند. بجز رواياتي که صحيح بودنشان براي آنها هم قطعي نيست و تازه به صراحت از آن روايات ايراد مي‏گيرند و در آنها شک دارند.
و رواياتي که به امام جعفر نسبت داده شده با فاصله زماني زيادي تدوين شده اند. قديمي‏ترين کتاب حديثي که به صورت ابواب فقهي نوشته شده و نزد اماميه معتمد و معتبر است و امروزه در دست مي‏باشد، کتاب «فروع الکافي» اثر کليني (متوفي سال 329 هـ .ق) مي‏باشد. يعني (180) سال بعد از وفات امام جعفر صادق! سپس بعد از کليني، محمد بن علي بابويه قمي (متوفي سال 381 هـ. ق) کتاب «فقيه من لا يحضره الفقيه» نوشته است. يعني بيش از (230) سال بعد از جعفر صادق!!
به کتاب" افسانه مذهب جعفري" نوشته " دکتر طه حامد دليمي " مراجعه کنيد که در سايت عقيده (Aqeedeh.Com) يا نوار اسلام (Islamtape.Com) موجود است.

والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد و علي آله و اتباعه الي يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com