قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

غمگین مباش: دعاهایی که غم و غصه و اندوه را از بین می‌برد

نويسنده: صالح بن عبدالله الصباح

برادر و خواهر مسلمان، ادعیه و اذکاری از پیامبر ص بما رسیده که اگر به هنگام بروز مشکلات، غم و غصه و اندوه خوانده شود تمام غصه‌ها را برطرف، و دل را شادمان، و به نور ایمان آنرا روشن می‌نماید.

برادر و خواهر مسلمانم، بر یادگیری این دعاها بخصوص هنگام غمگین شدن و بروز اندوه و مشکلات حریص باش.

بعضی از دعاها بدین شرح است.

1- ابن عباس م مي‌گويد: رسول الله ص هنگام اندوه و پريشاني مي‌فرمود: «لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ». (بخارى:6346).
يعني هيچ معبودي بحق جز خداي بزرگ و بردبار، وجود ندارد. هيچ معبودي بحق جز الله كه پروردگار عرش بزرگ است، وجود ندارد. هيچ معبودي بحق جر الله كه پروردگار آسمانها و زمين و عرش گرانبها است، وجود ندارد.«

2- «اللَّهُمَّ إنِّي عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدِكَ ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ: أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي، وَنُورَ صَدرِي، وَجلاَءَ حزنِي، وَذَهَابَ هَمِّي». (أخرجه أحمد وصححه ابن القیم وابن حجر).
«خداوندا! همانا من بنده تو و فرزنده بنده و كنيز توام، زمام امورم در دست تو و وجودم در كانال تقدير تو سير مي‏كند، تقدير تو در مورد من عين عدالت است. تو را به همه اسم‏هايي مي‏خوانم كه از آن توست و تو آنها را بر خود نهاده‏اي، يا آنها را در كتاب خودت [قرآن] نازل فرموده‏اي، يا آن را به يكي از بندگانت آموخته‏اى و يا علم به آن را مخصوص خود گردانيده‏اي، [از تو مي‌ خواهم] كه قرآن را بهار قلب من، نور سينه‌‏ام، روزنه اميد و روشنايي اندوهم و [وسيله] رفع ناراحتي‏ام قرار دهي».

3- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذ بكَ: مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَأَعُوذُ بِكَ: مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَمِنَ الْبُخْلِ وَالْجُبُنِ، وَأَعُوذُ بِكَ: مِنْ غَلْبَةِ الدَّيْنِ وَقَهْرِ الرِّجَالِ». (متفق علیه).
«خداوندا! از غم و اندوه، ناتواني و سستي، بخيلي و ترسويي، ماندن به زير قرض و تسلط مردان [ظالم] به تو پناه مي‏آورم.«

4- «اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو، فَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ.« (رواه أحمد وأبوداود وحسنه الألبانی).
«خداوندا! چشم به رحمت تو دارم، پس مرا يك چشم برهم زدن به حال خود رها مكن، و همه امورم را اصلاح نما، [كه] هيچ معبودي بحق جز تو نيست.«

5- «الله الله رَبّي لَا أُشْرِکُ به شیئا». (أحمد وأبوداود وصححه الالبانی).
الله پروردگار و خدای من است هيچ شریکی برای او قرار نمی‌دهم.
در روایتی دعا اینطور آمده اللهُ ربي لا شریک له. الله پروردگار منست و شریکی ندارد.

6- «يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ برَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ». (رواه الطبرانی وحسنه الألبانی).
«اي زنده پا برجا! از رحمت تو درخواست ياري مي‏كنم.«

7- «لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ». (رواه أحمد والترمذي وصححه الألبانی).
«(خداوندا!) هيچ معبودى به «بحق» جز تو وجود ندارد، پاك و منزّه هستى و من از زمره‏ى ستمكاران بودم.«

8- «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ الْمَنَّانُ بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَا ذا الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ». (أبوداود وصححه الالبانی).
«خداوندا! ستايش شايسته توست]زيرا كه] جز تو معبودي بحق نيست، اي آفريننده آسمانها و زمين! اي بزرگوار و ارجمند! اي زنده پا برجا! تو نيكوكار [و] بخشنده‏اي.«

9- «اللَّهُمَّ أَنْتَ اللهُ الأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُوْلَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ.«
«خداوندا! تو معبود يگانه و برطرف كننده نيازها هستي، نزاده و زاده نشده‏اي، و كسي همتاي تو نيست.«
پیامبر ص فرموده کسیکه بوسیله این دعا و دعای قبل از آن «شماره 8» چیزی را از خدا بخواهد مثل اینست که از خداوند بوسیله اسم اعظم چیزی خواسته باشد.
(اگر کسی بوسیله اسم اعظم چیزی را از خدا بخواهد و دعائی بکند دعایش قبول و حاجتش برآورده می‌شود).

10- «لا إلهَ إلاَّ اللهُ الحلیمُ الکَریم. سُبْحَانَهُ تَبارَکَ اللهُ رَبَُ العَرْشِ العَظیمِ الحمدلله ربُّ العالمینَ.« (أحمد والحاکم وصححه ووافقه الذهبی).
هیچ خدایی بحق جز الله مهربان و با گذشت نیست. شکوه و عظمت و مبارک بودن از آنِ اوست. پروردگار عرش عظیم. سپاس و ستایش لایق پروردگار عالمیان است.

11- حسبنا الله و نعم الوكيل. (البخاری).
«خداوند براي ما كافي است و او بهترين، كارساز است.«
این ذکر در امور مهم خوانده می‌شود. «هنگام وقوع رویداد مهمی این ذکر را بخوانید.«

12- «اللَّهُمَّ إِنَّا نَدْرَأُ بكَ فِي نُحُورِهِمْ وَنُعُوذ بكَ مِنْ شُرُورِهِمْ).« رواه ابوداود).
«خداوندا! به [كمك تو] بر آنها [دشمنان] مي‏تازيم و از شرشان به تو پناه مي آوريم».



مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com