قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

خلاصه اى از آداب نزديكى با همسر پس از ازدواج را بيان ميكنيم، تا اينكه زوجين هنگام ازدواج و پس از آن اين احكام و آداب را مراعات كنند:
مستحب است داماد با همسرش ملاطفت کند مثلاً به او شربت و شيريني و مانند آن بدهد؛ به دليل حديث اسماء بنت يزيد كه كفت: "إني قينت عائشة لرسول الله صلى اله عليه و سلم، ثم جئته فدعوته لجلوتها، فجاء فجلس إلي جنبها، فأتي بعس لبن، فشرب ثم ناولها النبي صلى الله عليه و سلم فخفضت رأسها و استحيت، قالت أسماء : فانتهرتها و قلت لها، خذي من يد النبي صلى الله عليه و سلم قالت : فأخذت فشربت شيئا (روايت امام احمد 6/438/458 و 453 و 452)، يعنى: "عايشه را براي پيامبر صلى الله عليه و سلم مزين کردم، سپس نزد پيامبر صلى الله عليه و سلم رفتم، و او را براي دخول بر عائشه دعوت کردم، آمد و کنار نشست، سپس ظرفي بزرگ از شير آورده شد، پيامبر صلى الله عليه و سلم از آن خورد و به عائشه داد، عائشه سرش را پايين انداخت و شرم کرد، اسماء گويد : بر سر او داد زدم و گفتم ظرف شير را از دست پيامبر صلى الله عليه و سلم بگير. اسماء گويد :عائشه شير را گرفت وکمي از آن را خورد".
يکي ديگر از سنت‌هاي زفاف اين است که داماد دستش را روي پيشاني همسرش قرار دهد و بسم الله بگويد و از خدا طلب برکت کند و دعايي را که در حديث زير آمده است بخواند : 
پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "إذا تزوج أحدکم امرأة، أو اشتري خادما، فليأخذ بناصيتها، وليسم الله عزوجل و ليدع بالبرکة، و ليقل : اللهم إني أسألک من خيرها وخير ما جبلتها عليه، و أعوذ بک من شرها و شر ما جبلتها عليه" (صحيح ابن ماجه : 1557)، يعنى: "هرگاه يکي از شما زني را به ازدواج خود درآورد يا خادمي را خريد، دست بر پيشاني‌اش بگذارد و بسم الله بگويد و براي او از خدا طلب برکت کند، و بگويد : (اللهم إني أسألک من خيرها و خيرما جبلتها عليه، و أعوذ بک من شرها و شرما جبلتها عليه)، يعنى: "خداوندا! خير او و خير آنچه در او آفريده‌اي را از تو مي‌خواهم و به تو از شر او و شر آنچه در او آفريده‌اي پناه مي‌برم".
سنت است دو رکعت نماز با هم بخوانند چون اين کار از سلف نقل شده و دو اثر در اين باره آمده است : 
1- از ابوسعيد مولاي ابوأسيد روايت است : "تزوجت و أنا مملوک فدعوت نفرا من أصحاب النبيr فيهم ابن مسعود و أبوذر وحذيفة، قال : و أقيمت الصلاة، قال : فذهب أبو ذر ليتقدم، فقالوا : إليک قال : أو کذلک؟ قالوا : نعم، قال : فتقدمت بهم و أنا عبد مملوک، و علموني، فقالوا : إذا دخل عليک أهلک فصل رکعتين، ثم سل الله من خير ما دخل عليک، و تعوذ به من شره ثم شانک و شأن أهلک" (صحيح : ابن أبي شيبه 311/4)، يعنى: "در حاليکه برده بودم ازدواج کردم، جماعتي از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و سلم را دعوت نمودم که در ميان آنان ابن مسعود، ابوذر و حذيفه حضور داشتند، (ابوسعيد) گويد : براي نماز اقامه گفته شد، ابوذر جلو رفت تا پيشنماز شود. (به من) گفتند : تو امامت کن، (ابوسعيد) گفت : من امامت کنم؟ گفتند بله، گفت : در حالي که برده بودم امام شدم، آنان به من ياد دادند و گفتند : هرگاه همسرت بر تو وارد شد، دو رکعت نماز بخوان سپس از خداوند خير آنچه به خانه تو وارد شده را بخواه و از شر او به خداوند پناه ببر سپس به کار خود و خانواده‌ات مشغول شو".
2- از شقيق روايت است که مردي بنام ابو حريز آمد و گفت : من با دختري جوان ازدواج کرده‌ام و مي‌ترسم که کينه مرا به دل بگيرد، عبدالله بن مسعود گفت : "إن الإلف من الله والفرک من الشيطان يريد أن يکره إليکم ما أحل الله لکم، فإذا أتتک فأمرها أن تصلي وراءک رکعتين"، يعنى: "الفت از خداوند و کينه از شيطان است که مي‌خواهد آنچه که خداوند براي شمال حلال کرده را بد جلوه دهد، پس هرگاه همسرت نزد تو آمد به او بگو که پشت سرت دو رکعت نماز بخواند"، در روايتي ديگر از ابن مسعود آمده است : "و بگو : (اللهم بارک لي في أهلي و بارک لهم في، اللهم اجمع بيننا ما جمعت بخير و فرق بيننا إذا فرقت إلي خير)" ( ابن أبي شيبه 312/4)، يعنى: "خداوندا! اهل وعيالم را برايم مبارک گردان و مرا نيز براي آنها مبارک گردان. خداوندا! تا آنگاه که در باهم بودن ما خير هست، ما را با هم جمع کن، و هرگاه در جدايي‌مان خير باشد بين ما جدايي بيافکن". 
سنت است که در هنگام آميزش بگويد : "بسم الله اللهم جنبنا الشيطان و جنب الشيطان ما رزقتنا"، يعنى: "به نام خدا، خداوندا! شيطان را از ما و از آنچه به ما عطا مي‌کني دور بگردان"، پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "فإن قضي بينهما ولد لن يضره الشيطان أبدا" (متفق عليه)، يعنى: "اگر کودکي از آن دو متولد شود، شيطان هرگز به او ضرر نمي‌رساند".
مرد مي‌تواند در محل نسل، و از هر طرفي که بخواهد، از جلو يا از پشت (فقط در محل نسل)، با همسرش آميزش کند. خداوند متعال مي‌فرمايد : "نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّي شِئتُم" (بقره: 223)، يعنى: "زنان شما محل بذرافشاني شما هستند پس از هر راهي که مي‌خواهيد به آن محل درآييد". (و زناشويي نمائيد به شرط آنکه از موضع نسل تجاوز نکنيد) يعني هر طور که خواستيد از جلو يا از عقب (به شرطي که در محل نسل باشد).
از جابر رضي الله عنه روايت است : "کانت اليهود تقول، أذا أتي الرجل امرأته من دبرها في قبلها کان الولد أحول فنزلت: (نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّي شِئتُم)" (متفق عليه)، يعنى: "يهود مي‌گفتند : اگر مردي از پشت در محل نسل با همسرش جماع کند، بچه احول (چپ چشم) خواهد شد، پس اين آيه نازل شد : ‌)نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّي شِئتُم( "زنان شما محل بذرافشاني شما هستند پس از هر راهي که مي‌خواهيد به آن درآئيد (به شرط آنکه از موضع نسل تجاوز نکنيد)".
از ابن عباس روايت است : "کان هذا الحي من الأنصار و هم أهل وثن مع هذا الحي من يهود و هم أهل کتاب و کانوا يرون لهم فضلا عليهم في العلم، فکانوا يقتدون بکثير من فعلهم، و کان من أمر أهل الکتاب أن لايأتوا النساء إلا علي حرف، و ذلک أستر ماتکون المرأة، فکان هذا الحي من الأنصار قد أخذوا بذلک من فعلهم، و کان هذا الحي من قريش يشرحون النساء شرحا منکرا، و يتلذذون منهن مقبلات ومدبرات و مستلقيات، فلما قدم المهاجرون المدينة، تزوج رجل منهم امرأة من الأنصار فذهب يصنع بها ذلک، فأنکرته عليه و قالت : إنما کنا نؤتي علي حرف، فاصنع ذلک و إلا فاجتنبي، حتي شري أمرها. فبلغ ذلک رسول الله صلى الله عليه و سلم فأنزل الله عزّوجلّ )نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّي شِئتُم( أي مقبلات و مدبرات و مستلقيات، يعني بذلک موضع الولد) (ابو داوود : 2050/204/6)، يعنى: "اين قبيله انصار که بت‌پرست بودند با اين قبيله يهود که اهل کتاب بودند در يک جا زندگي مي‌کردند، انصار آنان را در علم بر خودشان برتر مي‌دانستند، و در کارهايشان بهآنها اقتدا مي‌کردند، يکي از کارهاي اهل کتاب اين بود که با همسرانشان از پهلو جماع مي‌کردند که در اين حالت زن پوشيده‌تر است و اين قبله از انصار در اين کار از آنها تقليد مي‌کردند ولي قريش زنانشان را در هنگام نزديکي بيش از حد پهن مي‌کردند و از جلو و عقب و پهلو (فقط در محل نسل) از آنها لذت مي‌بردند. وقتي مهاجرين به مدينه آمدند مردي از آنان با زني از انصار ازدواج کرد و خواست اين کار (پهن کردن) را با او انجام دهد، زن اين کار او ناپسند دانست و گفت : رسم ما بر اين است که از پهلو نزديکي شود، تو هم اين کار را بکن، در غير اين صورت از من کناره گير. اين جريان بزرگ شد تا اينکه به پيامبر صلى الله عليه و سلم رسيد و خداوند عزوجل اين آيه را نازل کرد : )نِسَاؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتُوا حَرثَکُم أنَّي شِئتُم( يعنى: "زنان شما محل بذرافشاني شما هستند پس از هر راهي که مي‌خواهيد (از جلو و عقب و پهلو که منظور محل نسل است) به آنان درآييد".
براي مرد حرام است که در غير محل نسل با همسرش جماع کند؛ چون پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : "من أتي حائضا أو امرأة في دبرها أو کاهنا فصدقه بما يقول، فقد کفر بما أنزل علي محمد" (ابن ماجه 639/209/1)، يعنى: "هر کسي با حائضي يا با زني در غير محل نسل جماع کند يا نزد کاهني برود و او را تصديق نمايد، به آنچه بر محمد نازل شده کفر ورزيده است".
بر زن و مرد شايسته است که هدفشان از ازدواج پاکدامني باشد تا خود را از آنچه خداوند حرام فرموده محافظت کنند، در اينصورت آميزش صدقه برايشان نوشته مي‌شود؛ به دليل حديث ابوذر ررضى الله عنه : "أن ناسا من أصحاب النبي صلى الله عليه و سلم قالوا للنبي صلى الله عليه و سلم : يا رسول الله، ذهب أهل الدثوربالأجور، يصلون کما نصلي، و يصومون کما نصوم، و يتصدقون بفضول أموالهم، قال : أوليس قد جعل الله لکم ما تصدقون؟ إن بکل تسبيحة صدقة، و بکل تکبيرة صدقة، و بکل تهليلة صدقة، و بکل تحميدة صدقة، و أمر بالمعروف صدقة، ونهي عن منکر صدقة، و في بضع أحدکم صدقة، قالوا يا رسول الله أياتي أحدنا شهوته و يکون له فيها أجر؟! قال : أرأيتم لووضعها في حرام أکان عليها وزر؟ فکذلک إذا وضعها في الحلا کان له أجر" (صحيح مسلم 1006/697/2)، يعنى: "گروهي از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و سلم به پيامبر گفتند، اي رسول خدا! ثروتمندان اجر و پاداش فراواني دريافت مي‌کنند؛ چراکه آنان مانند ما نماز مي‌خوانند، روزه مي‌گيرند، و (اضافه بر آن) از اموال اضافيشان صدقه مي‌دهند. پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : آيا خداوند چيزي را براي شما قرار نداده که با آن صدقه بدهيد؟ هر سبحان الله، الله أکبر، لا إله إلا الله و الحمدلله که مي‌گوييد براي شما صدقه محسوب مي‌شود، امر به معروف و نهي از منکر صدقه است، و در نزديکي با همسرانتان صدقه هست، گفتند : اي رسول خدا! يکي از ما شهوتش را برآورده مي‌کند برايش اجر و پاداش هم هست؟ فرمود : مگر ندانست که اگر آنرا از راه حرام برآورده کند، گناهکار مي‌شود؟ پس به همين ترتيب اگر در راه حلال آنرا برآورده کند، اجر و پاداش دريافت مي‌نمايد".
پس بطور خلاصه ميتوان گفت كه اسلام در مورد آميزش با زن، فقط دو چيز را حرام دانسته است:
1- جماع كردن در وقت حيض (خونريزى هنگام عادت ماهانه زنان)، نفاس (بعد از زايمان تا زمانيكه پاك شود)، روزه رمضان هنگام مقيم بودن، وقت احرام هنگام حج و عمرة (تا اينكه از احرام بيرون آيد)، خداوند در قرآن كريم ميفرمايد: "فاعتزلوا النساء في المحيض" يعنى: "در مدت حيض (عادت ماهانه زنان) از آنها دورى بجوييد" و در حديث صحيح آمده است كه پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "و اتق الدبر و الحيضة" يعنى: "از (نزديكى با) پشت زن و هنگام حيض پرهيز كن".
2- جماع كردن از پشت زن از محل مدفوع. پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است كه: مَلْعُونٌ مَنْ أَتَى امْرَأَتَهُ فِي دُبُرِهَا" (أبو داود : 2162)، يعنى"ملعون است كسى كه از پشت با زن آميزش ميكند" و مقصد از پشت اينست كه جماع را در محل مدفوع انجام دهد ولى اگر از پشت به جايگاه ولادت باشد اشكالى ندارد.
پس هر نوع آميزش با همسر به هر روشى كه باشد در غير دو مورد بالا جائز ميباشد.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com