قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

در مورد مداعبه با همسر هنگام روزه، در صورتيكه جماع و يا انزال منى صورت نگيرد اشكالى ندارد، از آنجاييكه از عايشه رضي الله عنها وارد شده است كه گفت: "پيامبر صلى الله عليه و سلم هنگام روزه (زنش) را بوسه ميداد و مداعبه ميكرد" (صحيح بخارى 1927 و صحيح مسلم 1106)، لذا مداعبه بين زوجين هنگام روزه جائز است ولى بشرطى كه زوجين متاكد باشند كه به جماع منجر نشود و يا منى انزال نشود وگرنه اگر در برابر شهوت ضعيف باشند اين امر براى آنها جائز نيست و بايد دورى كنند زيرا ممكن است منى انزال شود و روزه شان باطل شود و يا به جماع منجر شود كه كفاره روزه دو ماه پى در پى بر آنها واجب ميگردد.

ابن قدامه در كتاب "المغني" گفته است : كسى كه به همسرش بوسه ميزند از سه حالت خارج نيست:
1- منى انزال نشود، كه در اينصورت بدون خلاف اهل علم روزه باطل نميشود.
2- منى انزال شود، كه در اينصورت بدون خلاف اهل علم روزه باطل ميشود.
3- مذى خارج شود، كه نزد امام احمد بن حنبل و امام مالك روزه باطل ميشود و نزد امام ابو حنيفه و امام شافعى و حسن و شعبى و اوزاعى روزه باطل نميشود زيرا در خروج مذى غسل واجب نيست، و اين قول (يعنى عدم بطلان روزه هنگام خروج مذى) راجح ميباشد.

و ابن تيميه نيز قول عدم بطلان روزه هنگام خروج مذى را ترجيح ميداند و ميگويد هيچ دليلى از شريعت بر بطلان روزه هنگام خروج مذى وجود ندارد و در شرع براى باطل شمردن روزه نياز به دليل است ولى دليلى نيست.

پس در مورد حالت شما نيز بايد بسنجيد كه آيا اين مايع خارج شده از آلت تناسلى آيا منى بوده يا نه، و اگر منى بوده (حتى يك قطره) روزه شما باطل شده و بايد قضاء آنرا بعد از رمضان بگيريد ولى كفاره ندارد، زيرا كفاره دو ماه پى در پى فقط مخصوص شكستن روزه از طريق جماع و عمل زناشوئى با همسر ميباشد، و در غير اينصورت اگر منى خارج شود قضاء ولى بدون كفاره لازم است، و نا گفته نماند كه خروج منى هنگام خواب و يا بعلت مرض در حالت بيدارى نه قضاء دارد و نه كفاره، زيرا خروج منى بعلت مرض و يا در حالت خواب روزه را باطل نميکند.

و براى اينكه متاكد شويد كه آيا از شما منى خارج شده و يا مايع ديگرى مانند مذى، مسائلى در مورد چيزهايي كه از آلت تناسلى خارج ميشوند را بيان ميكنيم، و بعد از آن ميبينيد و اگر مذى بوده روزه باطل نميشود ولى اگر منى بوده پس روزه باطل ميشود و نياز به قضاء روزه بدون كفاره ميباشد.

بطور خلاصه چهار نوع مايع از آلت تناسلى ممكن است خارج شود:

1- منى
2- ادرار
3- مذى
4- ودى

منى:
علامت: رنگش سفيد مايل به زرد است، با سرعت و جهش متناوب خارج ميشود، غليظ است، بعد از خروج سستى به شخص دست ميدهد، بويش مانند مفز كنده بريده درخت خرما است و يا تقريبا بوى خمير آرد را دارد. پس هر وقت يكى از اين علائم پنج گانه ظاهر شد آن ماده منى است.

حكم: نجس نيست، و اگر با لذت (يعنى نه بعلت مريضى و يا از شدت سرما) چه بعلت نزديكى زناشوئى و يا در خواب و يا استمناء (كه جائز نيست) خارج شود غسل كامل (تمام بدن همراه با مضمضه و استنشاق) واجب است، و با عمد خارج كردن منى (يعنى نه در خواب) روزه را باطل ميكند، و هنگام جنب بودن لمس مصحف و قرائت قرآن و مكث كردن در مسجد و نماز و طواف دور كعبه جائز نميباشد.

ادرار:
علامت: براى همه معلوم و مشخص است.

حكم: نجس است و وضوء را باطل ميكند و شستن شرمگاه هنگام طهارت از آن واجب است.

مذى:
علامت: لزج و شفاف و بى رنگ است، و هنگام فكر كردن بر مسائل جنسى خارج ميشود و هنگام خروج از آن ممكن است كه حس نشود.

حكم: نجس است و جاى آن بايستيكه با آب پاك شود چه بصورت شستشو و يا با پاشيدن آب بر روى آن، زيرا نجاستش خفيف است، و شرمگاه همراه با بيضتين بايست شسته شوند، همانطور كه در روايت صحيح از حضرت على رضي الله عنه وارد شده است كه فرمودند: من مرد مذّاءى بودم (يعنى زياد مذى از من خارج ميشد) و از انجائيكه دختر پيامبر نزد من بود (يعنى همسرم بود) شرم ميكردم كه از پيامبر سؤال كنم پس من مقداد پسر اسود را گفتم كه اين مسئله و حكمش را از پيامبر سؤال كند كه پيامبر صلى الله عليه و سلم در جواب فرمودند: "شرمگاهش را ميشويد و وضوء ميگيرد". پس خروجش وضوء را باطل ميكند و شستن شرمگاه و بيضتين را واجب ميكند.

ودى:
علامت: سفيد و بى بو است و چسبنده نيست و بعد از ادرار و يا زياد فشار آوردن به خود هنگام ادرار كردن خارج ميشود.

حكم: مانند حكم ادرار است يعنى نجس است و وضوء را باطل ميكند و شستن شرمگاه هنگام طهارت از آن واجب است.

والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com