قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

محارم يك زن و مرد بشرح زير ميباشند: 
خداوند متعال مي‌فرمايد : 
{ وَلاَ تَنکِحُوا مَانَکَحَ آبَاؤُکُمْ مِنْ النِّسَاءِ إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَ مَقْتاً وَ سَاءَ سَبِيلاً. حُرَّمَتْ عَلَيکُمْ أُمَّهَاتُکُمْ وَ بَنَاتُکُمْ وَ أَخَوَاتُکُمْ وَعَمَّاتُکُمْ وَ خَالاَتُکُمْ وَ بَنَاتُ الأخِ وَ بَنَاتُ الأُخْتِ وَ أُمَّهَاتُکُمْ اللاَتِي أَرْضَعْنَکُمْ وَ أَخَوَاتُکُمْ مِنْ الرِّضَاعَةِ وَ أُمَّهَاتُ نِسَائِکُمْ وَ رَبَائِبُکُمْ اللاَتِي فِي حُجُورِکُمْ مِنْ نِسَائِکُمْ اللاَتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَکُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلاَجُنَاحَ عَلَيکُمْ وَ حَلاَئِلُ أَبْنَائِکُمْ الَّذِينَ مِنْ أَصْلاَبِکُمْ وَ أَنْ تَجْمَعوا بَينَ الأُخْتَينِ إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللهَ کَانَ غَفُوراً رَحِيماً. وَالْمُحْصَنَاتُ مِنْ النِّسَاءِ إِلاَّ مَا مَلَکَتْ أَيمَانُکُمْ کِتَابَ اللهِ عَلَيکُمْ وَأَحِلَّ لَکُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِکُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِکُمْ مُحْصِنِينَ غَيرَمُسَافِحِينَ } (نساء : 22-24)
«با زناني ازدواج نکنيد که پدران شما با آنها ازدواج کرده‌اند؛ چرا که اين کار عمل بسيار زشت و مبغوض و روش بسيار نادرستي است؛ مگر آنچه گذشته است(و در زمان جاهليت بوده است که مورد عفو خدا قرار مي‌گيرد). خداوند بر شما حرام نموده است ازدواج با مادرانتان، دخترانتان، خواهرانتان، عمه‌هايتان، و خاله‌هايتان، برادرزادگانتان، خواهرزادگانتان، مادراني که به شما شير داده‌اند، خواهران رضاعي‌اتان، مادران همسرانتان، دختران همسرانتان از مردان ديگر که تحت کفات و رعايت شما پرورش يافته و با مادرانشان همبستر شده‌ايد، ولي اگر با مادرانشان همبستر نشده باشيد، گناهي (در ازدواج با چنين دختراني) بر شما نيست، همسران پسران صلبي خود و (بالأخره اينکه) دو خواهر را با هم جمع آوريد، مگر اينکه آنچه گذشته است (که با ترک يکي از آن دو خواهر، قلم عفو بر اين کار که در زمان جاهليت واقع شده است، کشيده خواهد شد) بي‌گمان خداوند بسي آمرزنده است (و گذشته راناديده مي‌گيرد و) مهربان است. و زنان شوهردار (بر شما حرام شده‌اند) مگر زناني که (آنان را در جنگ ديني مسلمانان با کافران) اسير کرده باشيد، که (در اين صورت نکاح شوهران کافرشان با اسارت لغو مي‌گردد و بعد از زدوده شدن رحم ايشان) براي شما حلال مي‌باشند. اين را خداوند بر شما واجب گردانده است (پس آنچه را که او بر شما حرام نموده است حرام بداريد و آنرا مراعات داريد) براي شما ازدواج با زنان ديگري جز اينان (يعني جز زنان مؤمن حرام) حلال گشته است و مي‌توانيد با اموال خود (از راه شرعي) زناني را جويا شويد و با ايشان ازدواج کنيد (بدان شرط که منظورتان زنا و دست‌بازي نباشد) و پاکدامن و از زنا خويشتندار باشيد».
خداوند متعال در اين آيه زناني را ذکر کرده که ازدواج با آنها حرام است، و با تأمل در آن در مي‌يابيم که تحريم دو نوع است : 
1- تحريم ابدي، که در آن ازدواج مرد با زن براي هميشه ممنوع است.
2- تحريم موقت، که در آن تا زماني که زن در وضعيت خاصي قرار دارد، ازدواج با او ممنوع است ولي بمحض اينکه اين وضعيت تغيير کرد، تحريم از بين مي‌رود و ازدواج با او حلال مي‌شود.
اسباب تحريم ابدي عبارتند از : نسب، خويشاوندي ناشي از ازدواج (مصاهره)، شيرخوارگي.
أ- زناني که به سبب نسب حرام شده‌اند عبارتند از : 
مادران، دختران، خواهران، عمه‌ها، خاله‌ها، دختران برادر و دختران خواهر.
ب- زناني که به سبب مصاهره حرام شده‌اند عبارتند از : 
1- مادر زن، و در تحريم او آميزش با دخترش شرط نيست بلکه به محض عقد دخترش حرام مي‌شود.
2- دختر زني که با او آميزش کرده است پس اگر مردي مادر را عقد کرد بدون اينکه با او آميزش کند، دخترش براي او حلال است، به دليل فرموده خداوند متعال : { فَإن لَم تَکُونُوا دَخَلتُم بِهِنَّ فَلاَجُنَاحَ عَلَيکُم } «ولي اگر با مادرانشان همبستر نشده باشيد گناهي (در ازدواج با چنين دختراني) بر شما نيست»، البته بس از اينكه ان زن را طلاق دهد.
3- زن پسر که به محض عقد حرام مي‌شود.
4- زن پدر، بر پسر حرام است که با زن پدرش ازدواج کند و اين تحريم به محض اينکه پدرش او را عقد کرد حاصل مي‌شود.
ج- تحريم به سبب شيرخوارگي : 
خداوند متعال مي‌فرمايد : { وَ أُمَّهَاتُکُمْ اللاَتِي أَرْضَعْنَکُمْ وَ أَخَوَاتُکُمْ مِنْ الرِّضَاعَةِ } «و مادراني که به شما شير داده‌اند و خواهران رضاعي‌تان».
و پيامبر صلى الله عليه و سلم مي‌فرمايد : { الرَّضَاعَةُ تُحَرِّمُ مَا تُحَّرمُ الوَلاَدَةُ } متفق عليه «شيرخوارگي حرام مي‌کند آنچه را که نسب حرام مي‌کند».
بنابراين شيردهنده مادر (رضاعي) است، در نتيجه تمام کساني که از جانب مادر نسبي بر پسر حرام شده‌اند، از طرف مادر رضاعي بر شيرخوار نيز حرام مي‌شوند.
پس شيرخوار نمي‌تواند با افراد زير ازدواج کند زيرا محرم او بحساب ميآيند :
1- زن شيردهنده، (مادر رضاعي) 2- مادرزن شيردهنده 3- مادرشوهر شيردهنده 4- خواهرزن شيردهنده 5- خواهرشوهر شيردهنده 6- دختران پسر و دختر شيردهنده 7- خواهرشيري.

وصلي الله وسلم علي محمد و علي آله و اتباعه الي يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com