قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

چنانچه كسى در نماز باشد و حادثه خطرناكى رخ دهد براى او جائز هست كه نمازش را قطع كند ولى اگر مسئله چندان مهمى نباشد جائز نيست كه نمازش را قطع كند. اهل علم گفته اند كه قطع كردن نماز براى نجات دادن كسى از هلاك شدن واجب هست، و معنايش اينست كه مثلا اگر در حين نماز مارى را ديدى كه نزديك كسى ميشود كه حواسش نيست، بر او واجب ميشود كه نمازش را قطع كند و آن شخص را با خبر سازد تا مار او را نگزد و سبب هلاکش نشود، و يا اينكه اگر هنگام نماز خواندن شخص كورى را ببيند كه نزديك است توى چاه بيافتد، بر نمازگزار واجب هست كه نمازش را قطع كند و او را با خبر سازد، و همچنين اگر نزديك هست آتش سوزى رخ دهد و يا هر خطر جدى ديگر، در همه اين موارد واجب هست كه نماز را قطع كند ولى اگر مسئله ساده اى بود نبايد نمازش را قطع كند.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com