دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Sep 08

----

04/03/1446

----

18 شهريور 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: : " الساعي على الأرملة والمسكين كالمجاهد في سبيل الله " (متفق عليه)، يعنى: " سعى كردن در خدمت زن بيوه و مسكين، مانند مجاهد در راه خداست".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

قرآن و حدیث>تفسیر قرآن>فاتحة الکتاب

شماره مقاله : 8789 تعداد مشاهده : 599 تاریخ افزودن مقاله : 16/12/1389

فاتحة الکتاب: از نامهای سوره فاتحه. پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: (لا صلاة لمن لم یقرأ بفاتحة الکتاب)[ متفق علیه] (نماز کسی که فاتحة الکتاب را در آن نمی خواند درست نیست). فاتحة الکتاب همان آغاز و شروع قرآن است و بدلیل اینکه نماز گذارد در وهله اول شروع به قرائت آن می‏کند به فاتحة الکتاب مشهور است. (تفسیر بزرگترین سوره قرآن (فاتحة الكتاب)، مؤلف: محمد بن جمیل زینو، ترجمه: علی صارمی) با توجه‌ به‌ اين‌ كه‌ فاتحه‌ به‌ معناي‌ آغاز هرچيز است‌، اين‌ سوره‌ [فاتحه] را نيز «فاتحة‌ الكتاب‌« ناميدند، زيرا قرآن‌ با آن‌ افتتاح‌ شده‌ است‌، از طرفي‌ اين‌ اولين ‌سوره‌ از مصحف‌ شريف‌ است‌ كه‌ كاتبان‌ قرآن‌ آن‌ را مي‌نويسند و اولين‌ سوره‌ ازكتاب‌ مجيد الهي‌ است‌ كه‌ خواننده‌ آن‌ را تلاوت‌ مي‌كند؛ هر چند از نظر ترتيب ‌نزول‌ آيات‌، اين‌ سوره‌ اولين‌ آيات‌ نازل‌ شده‌ قرآن‌ نيست. (تفسير انوار القرآن، عبدالرؤوف مخلص)

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

امام ابوحنیفه نعمان ‌بن ثابت رحمه الله فرموده است: «لایحلّ لأحدٍ أن یأخذ بقولنا مالم یعلم من أین أخذناه» (برای احدی جایز نخواهد بود که سخن ما را بدون اینکه بداند ما آن را کجا گرفته‌ایم، بپذیرد). ابن عبدالبر در «الانتقاء فی فضائل الثلاثه الفقهاء» (145)، ابن قیم در «اعلام الموقعین» (2/309) و ابن عابدین در «حاشیه» «البحر الرائق» (6/293) و شعرانی در «المیزان» (1/55)