|
|
|
|
قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل». |
|
|
|
الهیات و ادیان>مسائل و عقايد اسلامي>شرک > مفاسد و زیان‌های شرک
شماره مقاله : 8002 تعداد مشاهده : 344 تاریخ افزودن مقاله : 23/8/1389
|
|
مفاسد و زيان‌هاي شرك
شرك داراي مفاسد و زيان‌هاي بسياري در زندگي فردي و اجتماعي انسان‌هاست.
الف) شرك سبب پستي و خواري انسانيت
شرك در واقع، توهين به كرامت انسان و نابودي مقام و منزلت والاي اوست. خداوند وي را جانشين خود در زمين قرار داده، به او كرامت بخشيده و نام همه‌ي اشياء را به او آموزش داده است و هرچه كه در آسمان‌ها و زمين است را براي او مسخركرده و مقام رياست وآقايي جهان را به او بخشيده است. امّا او نسبت به مقام والاي خود جاهل است. به طوري‌كه برخي از عناصر اين جهان را خداي معبود خود قرار داده، برايش خضوع و سجود مي‌كند و خود را در برابرش ذليل مي‌گرداند، در حالي كه سرور تمام خلايق است.
خداوند مي‌فرمايد :
] وَ مِنْ آيَاتِهِ اللّيل و النَّهَارُ و الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لا تَسْجُدُوا للشَّمسِ وَ لا لِلقَمَرِ وَ اسْجُدُوا للهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إنْ كُنتُم إيَّاهُ تَعْبُدُونَ [ فصلت / 37
«از نشانه‌هاي (قدرت) خدا، شب و روز و خورشيد و ماه است. براي خورشيد و ماه سجده نكنيد. براي خدايي كه آنها را آفريده است، سجده كنيد. اگر واقعاً او را عبادت و پرستش مي‌كنيد.»
آيا اهانت از اين بزرگتر وجود دارد كه ديده مي‌شود ـ حتي تا امروز ـ صدها ميليون انسان به عبادت گاو كه خود براي انسان و براي خدمت‌وخوراك او آفريده شده است، مي‌پردازند. و امروزه گاو يكي از معبودهاي مقدّس بشر قرار گرفته است؟!
قرآن بيان مي‌كند كه چگونه شرك، انسان‌ها را به انحطاط و نابودي مي‌كشاند :
] وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللهِ فَكَأنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيرُ أوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ [ حج/13
«كسي كه براي خدا شريك مي‌سازد، انگار ( به خاطر سقوط از اوج ايمان به حضيض كفر) از آسمان فرو افتاده است و پرندگان (تكه‌هاي بدن) او را مي‌ربايند.»
ب) شرك، لانه‌ي خرافات
شرك لانه‌ي خرافات و باورهاي باطل است. زيرا كسي كه ستارگان و جنّ و شبح‌ها و ارواح و … را در امور هستي مؤثر مي‌داند، عقل خود را براي پذيرش خرافات و تصديق هر دجّال دروغ‌پرداز مهيا مي‌كند. به همين دليل، باورهاي باطل ساحران و پيشگويان و منجمين كه ادعاي دانستن غيب و ارتباط با نيروهاي مخفي را دارند، همانند اجناس بي‌ارزش در جامعه جاهلي رواج مي‌يابد. از طرف ديگر در چنين جامعه‌هايي بي‌توجهي به اسباب و قوانين عادي و جاري هستي‌گسترش يافته و مردمِ چنين جامعه‌هايي بيشتر از تعويذ و افسون و جادو و سحر استفاده مي‌كنند.
ج) شرك، ظلم عظيم است
شرك ظلم عظيم است. ظلم به حقيقت، ظلم به خود و ديگران است. ظلم به حقيقت است. زيرا بزرگترين حقيقت موجود، يكتا بودنِ خدا، ايمان به پروردگار واحد و نپذيرفتن حكم غير خدا است، امّا مشرك غير از خداي يكتا، خدايي ديگر، ربّي ديگر و حاكمي ديگر را مي‌پذيرد. پس به حقيقت ظلم كرده است.
شرك ظلم به خود شخص نيز هست، زيرا مشرك خودش را بنده‌ي مخلوقي چون خود يا پست‌تر از خود قرار مي‌دهد در حالي كه خدا او را آزاد آفريده است.
شرك ظلم به ديگران نيز هست، زيرا چيزي را شريك خدا قرار مي‌دهد كه شايستگي آن مقام را نداشته و حق او نيست.
د) شرك منبع ترس و واهمه
شرك منبع ترس‌و واهمه است و در مقابل آن، توحيد مصدر امنيت و آرامش است. زيرا كسي كه عقلش، خرافات و اباطيل و مسائل بي‌ارزش را مي‌پذيرد، از جهات مختلف، دچار ترس از خدايان و خادمان آنها مي‌شود و اوهامي كه خدمتگزاران شرك و ساحران و پيروان آنها ترويج مي‌كنند، وي را در مي‌گيرد. به همين دليل در فضاي شرك و خرافات، بدگماني و بدشگوني و ترسِ بي‌اساسي منتشر مي‌شود. خداوند در اين باره فرموده است :
] سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أشْرَكُوا بِاللهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانَاً [ آل‌عمران / 151
«در دل‌هاي كافران رعب و هراس خواهيم انداخت. از آن رو كه چيزهايي را انباز خدا ساخته‌اند كه خداوند دليل و برهاني (بر حقانيت آنها) فرو نفرستاده است.»
هـ) شرك، نيرو و توان را از انسان مي‌گيرد
شرك عمل مفيد را از بين مي‌برد و انگيزه‌ي كار و تلاش و اعتماد به نفس را از انسان مي‌گيرد، زيرا شرك به پيروان خود مي‌آموزد كه هرگونه اعمال زشت و پليد و گناهان كبيره را مرتكب شوند. به اين اميد كه شفيعان و واسطه‌هاي آنان نزد خداوند برايشان التماس و خواهش مي‌كنند. و اين باور، همان اعتقاد مشركان عرب است كه در مورد خدايان و بتهايشان داشتند.
] وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللهِ مَا لا يَضُرُّوهُم وَ لا يَنْفَعُهُم وَ يَقُولونَ هَؤلاءِ شُفَعَاؤنَا عِنْدَ اللهِ [ يونس / 18
«اينان غير از خدا، چيزهايي را مي‌پرستند كه نه به ايشان زياني مي‌رسانند و نه سودي عايدشان مي‌سازند و مي‌گويند اينها ميانجي‌هاي ما در نزد خدايند.»
مسيحيان نيز چنين باوري دارند، زيرا مي‌پندارند كه بر چوبه‌دار رفتن مسيح، همه‌ي گناهان و خطاهاي آنان را از بين مي‌برد و اين سرنوشت مسيح سبب پاكي آنان خواهد شد.
و) آثار شرك در آخرت
آنچه كه بيان شد، آثار و نتايج شرك در دنيا بود. امّا براي بيان آثار آن در آخرت كافي است كه بدانيم شرك گناهي است كه بخشوده نمي‌شود و خداوند فرموده است :
] إنَّ اللهَ لا يَغْفِرُ أنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللهِ فَقَدْ افْتَرَي إثْمَاً عَظِيمَاً [ نساء/48
«بي‌گمان خداوند (هرگز) شرك به خود را نمي‌بخشد ولي گناهان جز آن را از هركس كه خود بخواهد، مي‌بخشد و هر كه براي خدا شريك قائل شود، گناه بزرگي مرتكب شده است.»
انسان مشرك، راهي جز به سوي آتش ندارد و بهشت بر او حرام است. خداوند فرمود :
] إنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللهُ عَلَيهِ الْجَنَّةَ وَ مأوَاهُ النَّارُ وَ مَا للظَّالِمِينَ مِنْ أنْصَارٍ [ مائده/72
«بي‌گمان هركس انبازي براي خدا قرار دهد، خدا بهشت را بر او حرام كرده است و جايگاه او آتش دوزخ است و ستم‌كاران يار و ياوري ندارند.»
پيامبر صلی الله علیه و سلم نيز فرموده است :
«هركس كه با شرك به ديدار خدا رود، به آتش خواهد افتاد.»
به نقل از کتاب: حقيقت توحيد، تأليف شيخ يوسف القرضاوي
|
بازگشت به ابتدای
صفحه
بازگشت به نتایج قبل
چاپ
این مقاله
ارسال مقاله به دوستان |
|
|
 |
|
|
|
