قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

آیا حضرت عایشه رضی الله عنها در جنگ جمل بدون محرم بوده است؟

عايشه رضي الله عنها در رفتن به جنگ جمل بدون نامحرم نبوده است؛ اين اتهام روافض است تا ايجاد شبهه نمايند؛

بعد از پايان نبرد جمل، علي رضي الله عنه نزد عائشه رضي الله عنها آمد و به وي گفت: خداوند تو را بيامرزد. عائشه گفت: خداوند تو را نيز بيامرزد، من فقط قصد اصلاحگري داشتم.( شذرات الذهب1/42). پس عائشه اعلام کرد که فقط براي ايجاد اصلاح و سازش در ميان مردم خارج شده است. اين جوابي است به شيعه و روافض که عائشه را مورد طعنه قرار ميدهند و مي‏گويند: او از خانهاش خارج شد حال آنکه خداوند به وي دستور داده بود که در آن استقرار يابد، در اين آيه که ميفرمايد:« وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى»الأحزاب: 33

يعني: (و در خانه‌هاي خود بمانيد (و جز براي كارهائي كه خدا بيرون رفتن براي انجام آنها را اجازه داده است، از خانه‌ها بيرون نرويد) و همچون جاهليّت پيشين در ميان مردم ظاهر نشويد و خودنمائي نكنيد). زيرا به اجماع، سفري که در اطاعت از خداي متعال انجام شود با ماندن در خانه و عدم خروج از آن منافات ندارد و اين همان چيزي بود که ام المؤمنين در مورد خروج خود براي اصلاح در ميان مسلمانان به آن اعتقاد داشت و در در اين سفر محرم وي يعني خواهر زادهاش عبدالله بن زبير نيز همراه وي بود.(الإنتصار للصحب و الآل، ص444)

ابن تيميه در جواب رافضيه در اين مسأله ميگويد: عايشه همچون جاهليت پيشين دست به خودنمايي نکرد و امر به ماندن در خانه با خروج براي انجام يک مصلحت که در مورد آن امر وجود دارد منافاتي ندارد، آنچنان که اگر زن براي حج و عمره خارج شود، يا اينکه همراه با شوهرش به سفري برود. اين آيه در زمان حيات رسول خدا نازل شد و رسول خدا بعد از نزول اين آيه، زنانش را با خود به سفر مي‏برد، آنچنان که در حجة الوداع و مواردي ديگر عائشه را با خود به سفر برد و پيامبر عائشه را همراه با برادرش عبدالرحمن بن أبي بکر روانه کرد و عبدالرحمن عائشه را بر ترک خود سوار کرد و عائشه- بعد از اتمام حج- از تنعيم محرم به عمره شد- زيرا در ابتداي ورود به مکه عمره نگذاشت- و حجة الوداع حداقل سه ماه قبل از وفات پيامبر و بعد از نزول اين آيه انجام شد. به همين دليل زنان رسول خدا به مانند زماني که با رسول خدا حج ميکردند بعد از وفات ايشان و در زمان خلافت عمر بن خطاب و بعد از آن هم به حج مي‏رفتند و عمر، عثمان يا عبدالرحمن بن عوف را مسئول هدايت شتران آنان ميکرد و اگر سفر آنان براي مصلحتي باشد جائز است. پس عائشه اعتقاد داشت که آن سفر به مصلحت مسلمانان است. پس وي در اين باره تأويل- اجتهاد- داشت. (منهاج السنة4/317-570)

ابن العربي ميگويد: در مورد رفتن وي به جنگ جمل بايد گفت که عايشه براي جنگ به آنجا نرفت، بلکه مردم دستاويز به وي شدند و در مورد فتنه و اغتشاش بزرگي که گريبانگير مردم شده بود نزد وي شکايت کردند و اميدوار بودند که به برکت وي ميان مردم سازش برقرار شود و اميد آن را داشتند که چون عائشه در مقابل مردم بايستد مردم از وي شرم کنند و عائشه خود هم همين اعتقاد را داشت و به همين دليل با اقتدا به خداوند در آيه:« لاَّ خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَيْنَ النَّاسِ»النساء: 114 شد، زيرا همه مردم چه زن و چه مرد و چه آزاد و چه برده مخاطب امر به اصلاح- در آيه- هستند.(أحکام القرآن4/317) {ترجمه آيه: در بسيارى از سخنانِ درِگوشى (و جلسات محرمانه) آنها، خير و سودى نيست؛ مگر کسى که (به اين وسيله،) امر به کمک به ديگران، يا کار نيک، يا اصلاح در ميان مردم کند.}



والله اعلم

وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين

سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com