دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2024 Sep 08

----

04/03/1446

----

18 شهريور 1403

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: "من سره أن يظله الله يوم لا ظل إلا ظله، فَلْيُيَسِّر على معسر أو ليضع عنه" (حديث صحيح)
«هر كس‌دوست‌دارد كه‌خداوند او را در سايه‌عرش‌خويش‌جاي‌دهد - در روزي ‌كه‌ سايه‌اي‌ جز سايه‌ او نيست‌ پس ‌بايد بر تنگدست‌ آسان ‌بگيرد، يا اصلا وام‌ را بر او ببخشد».

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاريخ>اشخاص>ابراهیم عادلشاه اول

شماره مقاله : 4757 تعداد مشاهده : 462 تاریخ افزودن مقاله : 20/7/1389

ابراهیم عادلشاه . [ اِ م ِ دِ ] (اِخ ) چهارمین پادشاه از سلسله ٔ عادلشاهی دکن در هندوستان ، فرزند اسماعیل شاه ، دومین از پادشاهان این دوده و نواده ٔ یوسف شاه مؤسس این سلسله است . به روایتی که در هندوستان شایع است یوسف شاه از سلاله ٔ سلاطین عثمانی و برادر سلطان محمد خان فاتح بوده و در زمان جلوس سلطان محکوم بقتل گردیده بود. مادرش او را بتدبیر رهانیده و او بایران و از آنجا به هندوستان رفته و بسلطنت رسیده است . ابراهیم صاحب ترجمه پس از برادر خودملو عادلشاه در سال 941 هَ .ق . جلوس کرد و پس از 24 سال سلطنت به سال 965 وفات یافت . در مدت سلطنت با همسایگان محاربات کرده مذهب تشیع را از کشور خویش برانداخت و مذهب حنفی را ترویج و ایرانیان را از ملک خویش اخراج و زبان فارسی را ترک کرده زبان اردو را زبان رسمی قرار داد. پایتخت او شهر بیجاپور بوده است .

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

از ابن عباس روايت شده كه گفته است: واي از پيروي لغزشهاي عالمان‌! گفتند: لغزش عالمان چگونه است‌؟ در جواب گفت: به اين شيوه است ‌كه یک دانشمند به رأي و نظرخود چيزي را مي گويد، و آنگاه تحت تاثير رأي و نظر شخص ديگري كه نسبت به سنت رسول خدا صلی الله علیه و سلم از او عالم تر است به استناد دليل و برهان از نظر و گفتار خود پشيمان گردد، در عين حال كساني باشند كه از قول اولي او باز نگردند، و به تقليد خود ادامه دهند!