قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

البیان فی تفسیر القرآن
کتابی که طرفدار گروه اعتدال­گر (شیعه) است و بسیار دور از گروه افراط گرای امروزی می­باشد و آن هم « البیان فی تفسیر القرآن» اثر سید ابوالقاسم موسوی خوئی، مرجع سابق جعفریه در عراق، ولی این کتاب جز جلد اولش که شامل مقدمه و تفسیر سوره فاتحه است (ظاهراً) به چاپ نرسیده، اما ما به موارد ذیل از آن اکتفا می­کنیم:
اول: در مقدمه این کتاب آمده: «خواننده مرا خواهد دید که من در این تفسیر از ظواهر قرانی و محکمات آن و آنچه که به تواتر یا به طریق صحیح از آثار وارده از اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و سلم» آمده، و یا آنچه که عقل سالم و فطرتی که خداوند آن را صحبت درونی قرار داده انتخاب کرده همانگونه که پیامبر و اهل بیتش را حجت بیرونی قرار داده فراتر نرفته­ام.
و همچنین خواننده می­بیند که از خود آیه برای فهم و درک معانی آیات دیگر استفاده می­کنم، و بعداً اثرهای روایت شده را برای این کار و برای بیان اصول تفسیر به کار گرفته­ام.
دوم: او تلاش می­کند که ثابت نماید قرآن از تحریف به دور است. و مخالفان را به خاطر پیروی نکردن از عقایدش تکفیر نمی­نماید، بلکه روایت می‌کند که اسلام بر مدار اقرار به شهادتین دور می­زند.
سوم: او می­کوشد با حدیث، حجیت ظواهر قرآن را ثابت نماید.
چهارم: او در تفسیر خویش برای سوره فاتحه، ملتزم و پایبند به این روش می­باشد، و خواننده تفسیرش کاملاً آن را حس می­کند.
با وجود این، تاثیر امامیه را در قول وی راجع به صحت اطلاق اسماء الحسنی بر ائمه می­بینیم، و اینکه اطاعت از امامان و خضوع برای آنها و توسل به آنها واجب است و همچنین بیان فضل سجده در خاک حسینیه!! و اینکه جایز است قبر آنها را بوسید و مورد تعظیم قرار داد، و عبادت آنها جز توسط معصومان به جایگاه اقدس الهی بلند نمی­شود، و آنها می­توانند شفاعت نمایند و برای شیعه شفاعت خواهند کرد و خداوند نیز شفاعت آنها را رد نمی­کند.
این که بیان شد همان تعریف تفسیر خود که متاثر از عقیده­اش می­باشد، بود، و او در بیان خویش از مرتبه طوسی پایین نمی­آید، و امیدوارم آنچه که مربوط به امامیه است در کتابهای دیگر، غیر از تفسیر آورده شوند هر چند که اگر آقای خوئی تفسیرش را به پایان می­رساند باز هم بر همان روشی می­بود که خود بیان داشت، و بسیار مهمتر و والاتر از دیگر کتابهای چاپ شده از طرف گروه میانه­رو الآن جعفریه، می­بود.
پس، این کتابها دو منهج و روشی مختلف در تفسیر از آن شیعه­های امروز را بیان می­دارند، یکی از آنها بیان می­دارد که حرکت میانه­رو جعفریه همچنان از دام آنهایی که قرآن را بر اساس هوی و هوس و آرزوهای خویش تفسیر می­نمایند و متاثر از عقیده امامیه­اند، به در نیامده، و دیگری پرده از چهره کسانی بر می­دارد که ندای اعتدال­گرایی را سر داده، و عقل را مدار حکم خویش قرار داده­اند، هر چند که خالی از افراط و گمراهی نیستند.

 از کتاب:
پژوهشی پیرامون اصول و فروع شیعه دوازده امامی(2)، (مبحث تفسیر)، تألیف: دکتر علی سالوس
 
مصدر:
دائرة المعارف شبکه اسلامی
IslamWebPedia.Com