قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

حدیث کساء دال بر امامت نیست
 
 
در مورد حدیث کساء باید گفت: این حدیث صحیح بوده و احمد و ترمذی آن را از ام سلمه روایت کرده‌اند و مسلم نیز آن را از عایشه روایت کرده که گفت: پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم یک روز صبح در حالی خارج شد که گلیمی بافته شده از پشم سیاه داشت، سپس حسن ‌بن علی نزد او آمد، وی را زیر گلیم برد سپس حسین آمد، او را نیز زیر گلیم برد. سپس فاطمه آمد، او را نیز صدا زد. بعد علی آمد، او را نیز صدا زد، سپس فرمود: { إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا (٣٣)}. (الأحزاب: 33).
«خداوند قطعاً می‌خواهد پلیدی را از شما اهل بیت (پیغمبر) دور کند و شما را کاملاً پاک سازد».
در این حدیث فاطمه، حسن و حسین رضی الله عنهم  با علی شریکند، پس از خصایص مختص علی نیست و بدیهی است یک زن شایسته امامت نمی‌باشد. بنابراین این فضیلت مختص ائمه نیست و بلکه غیر آنها نیز با ایشان در این خصیصه شریکند.
به علاوه، به مقتضای مضمون این حدیث، پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم برای آنها دعا کرده که خداوند پلیدی را از آنها دور و آنها را پاک گرداند و غایت استنباطی که از آن می‌شود، این است رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم برای آنها دعا کرد که از زمره متقین باشند که خداوند پلیدی را از آنها دور و آنها را پاک می‌گرداند و اجتناب از پلیدی بر هر مومنی واجب است و آراسته شدن به پاکی به هر مومنی دستور داده شده است:
خداوند می‌فرماید:{ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ (٦)}. (المائده: 6).
«خداوند نمى‏خواهد مشكلى براى شما ایجاد كند; بلكه مى‏خواهد شما را پاك سازد و نعمتش را بر شما تمام نماید; شاید شكر او را بجا آوريد».
و می‌فرماید:{ خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا (١٠٣)}.(التوبه: 103).
«(از اموال آنها صدقه‏اى (بعنوان زكات) بگير، تا بوسيله آن، آنها را پاك سازى و پرورش دهى».
و نیز:{ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (٢٢٢)}.(البقره: 222).
«خداوند، توبه‏كنندگان را دوست دارد، و پاكان را (نيز) دوست دارد».
و غایت این امور دعا بر مشمولان مضمون این آیات است برای انجام فعل مأمور و ترک فعل محظور.
در مورد ابوبکر صدیق رضی الله عنه  چنین نازل شد:{وَسَيُجَنَّبُهَا الأتْقَى (١٧)الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى (١٨)وَمَا لأحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى (١٩)إِلا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الأعْلَى (٢٠)وَلَسَوْفَ يَرْضَى (٢١)}.(الليل: 17-21).
«به زودي باتقواترين مردم از آن (آتش سوزان) دور داشته مي‌شود. همان كسي كه مال خود را (در راه خدا) مي‌بخشد تا پاك شود. و هيچ كس را نزد او حق نعمتي نيست تا بخواهد (به این وسيله) او را جزا دهد. بلكه تنها هدفش جلب رضای پروردگار بزرگ اوست. و به زودي راضي و خشنود مي‌شود».
و نیز در قرآن آمده:{ وَالسَّابِقُونَ الأوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (١٠٠)}.(التوبه: 100).
«پيشگامان نخستين از مهاجرين و انصار، و كسانى كه به نيكى از آنها پيروى كردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها (نيز) از او خشنود شدند; و باغهایى از بهشت براى آنان فراهم ساخته، كه نهرها از زير درختانش جارى است; جاودانه در آن خواهند ماند; و این است پيروزى بزرگ».
بدیهی است که این سابقان باید فعل امر شده را انجام و از انجام امور نهی شده، اجتناب کرده باشند. زیرا این رضایت الهی و جزا و پاداش با انجام اوامر و ترک نواهی حاصل می‌شود و در این صورت دور شدن پلیدی از آنها و پاک شدنشان از گناهان، بخشی از اوصاف آنها تلقی می‌شود. پس دعای پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم برای اهل کساء، گوشه‌ای از اوصاف موجود در سابقان نخستین است. و پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم برای غیر اهل کساء نیز دعا کرده که خداوند بر آنها درود بفرستد و برای گروه‌های زیادی رسیدن به بهشت، مغفرت الهی و چیزهای دیگری را دعا نموده است، دعاهایی که از دعای اهل کساء بزرگترند و این دعا به معنی فضیلت بیشتر اهل کساء از سابقان نخستین نیست.
ولی از آنجا که دوری از پلیدی و پاک شدن از گناه بر اهل کساء واجب شده است، پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم برای آنها دعا کرده که خداوند آنها را بر انجام آن یاری دهد تا مستحق نکوهش و عقاب نگردند و به ستایش و ثواب نایل گردند.



به نقل از:
مختصر منهاج السنة، تاليف: شيخ الإسلام ابو العباس احمد بن تيميه، اختصار : الشيخ عبدالله بن محمد الغنيمان (استاد تحصيلات عالي دانشگاه اسلامي مدينه منوره)، و مدرس در مسجد نبوي شريف، ترجمه: إسحاق دبيرى
 
مصدر:
سایت دائرة المعارف شبکه اسلامی
IslamWebPedia.Com