دائرة المعارف شبکه اسلامی

Untitled Document

2025 Oct 19

----

26/04/1447

----

27 مهر 1404

تبلیغات

پيامبر صلى الله عليه و سلم فرموده است كه: "لا تسبوا أصحابي، لا تسبوا أصحابي، فوالذي نفسي بيده لو أن أحدكم أنفق مثل أحد ذهبا ما أدرك مد أحدهم ولا نصيفه" روايت بخاري (3470 ) ومسلم (2540)، يعنى: "ياران من را فحش و ناسزا نگوييد، ياران من را فحش و ناسزا نگوييد، قسم به ذاتى كه جان من در قبضه اوست، اگر يكى از شما باندازه كوه احد طلا انفاق كند (صدقه بدهد) باندازه كف دست آنها و حتى نصفش هم نميرسد".

معرفی سایت

نوار اسلام
اسلام- پرسش و پاسخ
«مهتدين» (هدايت يافتگان)
اخبار جهان اسلام
تاریخ اسلام
کتابخانه آنلاین عقیده
سایت اسلام تکس - پاسخ به شبهات دینی
خانواده خوشبخت
شبکه جهانی نور
سایت خبری تحلیلی اهل سنت
بیداری اسلامی
صدای اسلام

قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».


چ	ج	ث	ت	پ	ب	ا	آ
س	ژ	ز	ر	ذ	د	خ	ح
ف	غ	ع	ظ	ط	ض	ص	ش
ه	و	ن	م	ل	گ	ک	ق
							ی

تاریخ اسلام>سیره نبوی>سریه حمزه بن عبدالمطلب

شماره مقاله : 2985 تعداد مشاهده : 364 تاریخ افزودن مقاله : 5/6/1389

سریه حمزه بن عبدالمطلب
ابن اسحاق می‌گوید: پیامبر اکرم صلي الله عليه و سلم بعد از بازگشت از غزوة ابواء به مدینه، حمزه بن عبدالمطلب را به همراه سی نفر سواره نظام از مهاجران به سیف البحر از ناحیه عیص فرستاد. این گروه در آن ساحل با ابوجهل بن هشام که سیصد سوار از اهل مکه را همراهی می‌کرد، برخورد نمودند. مجدی بن عمرو جهنی که هم پیمان هر دو طرف بود، میانجیگری کرد و مانع جنگیدن آنان شد و در نتیجه کارزاری صورت نگرفت.[1]

[1]- سیره ابن هشام، ج 2، ص 595.

برگرفته از:
الگوی هدایت (تحلیل وقایع زندگی پیامبر اکرم)، جلد اول، مؤلف : علی محمّد صلّابی، مترجم: هیئت علمی انتشارات حرمین.

بازگشت به ابتدای صفحه

بازگشت به نتایج قبل

چاپ این مقاله

ارسال مقاله به دوستان

بعضى از علماء سلف حتى يك آيه در نماز شب تا صبح تكرار ميكردند، مثلا عمر بن عبدالعزيز در نماز شب گاهگاهى فقط يك آيه را ميخواند و تكرار ميكرد و عبارت بود از"و قفوهم انهم مسئولون"، يعنى: "و آنها را بازداريد تا پرسان شوند"، زيرا او خليفه بود و از حال و احوال روز قيامت كه از رعيتش از او سؤال کرده ميشود ميترسيد، لذا فقط اين آيه را تلاوت ميكرد و از شب تا صبح ميگريست. (از سایت جامع فتاوی اهل سنت و جماعت به فارسی)