قال ابن الجوزي ( تلبيس إبليس: 447) ‏عن يحيى بن معاذ يقول: «اجتنب صحبة ثلاثة أصناف من الناس العلماء الغافلين والفقراء المداهنين والمتصوفة الجاهلين».
امام ابن جوزی در کتاب "تلبیس ابلیس" آورده: از يحيي بن معاذ نقل است كه فرمود: «از صحبت سه گروه بپرهيزيد: عالمان غافل، فقيران تملق گو و صوفیان جاهل».

بیعت با امام از دیدگاه شیعه
 
س - عقیده علمای مذهب  شیعه در مورد بیعت چیست؟
ج – شیعه از ابو جعفر روایت کرده­اند که گفت: «هر پرچمی که قبل از پرچم قایم برافراشته شود؛ صاحب آن طاغوت است»[1].
 و در رابطه با کسی که به دادگاهها و حکّام اهل سنّت جهت داوری و دادخواهی مراجعه کند گفته­اند: «هر کس برای گرفتن حق یا باطلی به دادگاه­های اهل سنّت مراجعه کند؛ در حقیقت پیش طاغوت رفته است، و آنچه برای او حکم شود، گر چه حق ثابت او باشد؛ بر او حرام است، چون آن را بر اساس حکم و قضاوت طاغوت گرفته است»[2].
ایت شیعه خمینی در توضیح این روایت گفت: «امام خود از مراجعه به پادشاهان وقاضیان آنها نهی کرده، و مراجعه به آنها را مراجعه به طاغوت به حساب آورده است»[3].
و علمای شیعه فتوا داده­اند که کار کردن در حکومتهای اهل سنّت جایز نیست به شرط این که توطئه­ای علیه حکومت و اهل سنّت برنامه ریزی کند و به آنها زیان برساند، و منافعی عاید شیعه گردد، و گر نه کار کردن پیش آنها برابر با کفر ورزیدن به خداوند بزرگ است؟! !
بنابراین روایتی ساخته و پرداخته­اند مبنی بر اینکه: «وارد شدن به نظام و حکومت ایشان و کمک کردن به آنها و تلاش برای رفع نیازهای آنان برابر با کفر است، و نگاه کردن عمدی به آنها از جمله گناهان کبیره­ای است که سزاوار دوزخ است».[4]
 
س – آیا برای شیعه جایز است که قبل از ظهور قائم موهوم با یکی از حکام بیعت کنند ؟
ج – نصوصی که علمای شیعه از امامانشان روایت می­کنند بیش از یازده قرن است که هر شیعه­ای را فرامی­خوانند با هیچیک از خلفای مسلمین بیعت نکنند مگر از روی تقیه، و می­گویند: بر شیعه­ها واجب است که هر صبح با قائم بیعت تازه کنند.
یکی از دعاهای علمای شیعه دعای عهد است که در آن آمده است: «بار خدایا در این صبح و تا وقتی که زنده هستم عهد و پیمان و بیعت خود را با او(امام) تجدید می­کنم، و عهد او در گردن من است، هرگز آن را از گردنم در نمی­آورم..».[5]
 
 علت چیست؟
 شیخ معاصر شیعه محمّد جواد مغنیه پاسخ داده و می­گوید: «تشیع در هر حال به مبارزه با حکامی می­پردازند که فاقد نص و حکمت و اولویت و ... باشد، بنابراین آنها از نظر دین و ایمان همواره حزب مخالف بوده اند».[6]
 
 
فعالیت شیعه در حکومت مسلمانان

س – چه وقت برای شیعه جایز است نزد خلفای مسلمین کار کند؟ 
ج – خمینی می­گوید: «اگر هدف از کار کردن در دستگاههای ستمگران انتقام گرفتن از حکام ستمگر، یا انقلاب و شورش علیه آنها باشد طبیعی است که اسلام به آن اجازه می­دهد، بلکه کار کردن و وارد شدن به آن نظامها گاهی واجب است، و ما در این مورد اختلاف نداریم»[7].
و می­گوید: «از جمله تقیه جایز این است که همراهی شیعه با کاروان شاه و حکومت و وارد شدن ظاهری او کمکی برای اسلام و مسلمین باشد، مثل وارد شدن نصیر الدین طوسی(به حکومت اهل سنّت)».[8]
و شیخ معاصر شیعه عبدالهادی فضلی می­گوید: «زمینه­سازی برای ظهور امام مهدی با فعالیت سیاسی از طریق ایجاد آگاهی، و افزایش بینش سیاسی، و انقلاب مسلحانه انجام می­گیرد»[9].
 
 

[1] - الکافی با شرح مازندرانی ج 12/371 وسائل الشیعه حرعاملی ج15/92 ، الغیبه نعمانی ص29 ، بحارالانوار مجلسی ج 25/913 ، ومستدرک الوسائل نوری ج 11/34 ، و شارح کافی می گوید: گرچه بلند کننده پرچم به حق دعوت دهد.
[2] - الکافی ج 1/67 وتهذیب الاحکام طوسی ج 6/301 .
[3] - الحکومة الاسلامیة ص 33 – 34 و74 .
[4] - تفسیر عیاشی 1 / 238 .
[5] - مفتاح الجنان عباس قمی ص 538- 539 .
[6] - الشیعه والحاکمون محمد مغنیه ص 24 .
[7] - ولایة الفقیه خمینی ، ص 142 – 143 .
[8] - حکومت اسلامی خمینی ، ص 142 .
[9] - فی انتظار الامام فضلی ، ص 70 .

به نقل از: سؤال و جوابهایی در مورد شیعیان اثنا عشری، تألیف:  عبدالرحمن بن سعد الشثری، مترجم: اسحاق دبیری